Proverbes 14
1 La sagesse des femmes édifie la maison; leur folie la renverse de ses propres mains.
Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.
2 Qui craint l’Eternel va droit son chemin; qui le méprise suit des voies obliques.
Doğru yolda yürüyen, RAB'den korkar, Yoldan sapan, RAB'bi hor görür.
3 Dans la bouche de l’insensé éclôt l’orgueil; mais les lèvres des sages les en préservent.
Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur.
4 Faute de bétail, le râtelier reste vide; c’est la vigueur du bœuf qui produit les riches moissons.
Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.
5 Un témoin loyal ne ment pas; un témoin mensonger n’exhale que faussetés.
Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur.
6 Le persifleur recherche la sagesse: elle lui échappe; mais le savoir est facilement abordable à l’homme intelligent.
Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.
7 Quand tu te sépareras d’un homme sot, tu n’auras pas appris ce que c’est que des lèvres raisonnables.
Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.
8 C’Est une sagesse chez l’homme prudent de bien discerner sa voie; la sottise des fous est une cause de tromperie.
İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.
9 Le péché se joue des insensés; parmi les hommes droits règne le contentement.
Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir.
10 Le cœur seul sent l’amertume qui l’envahit; de même ses joies, l’étranger n’y est pour rien.
Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz.
11 La maison des méchants sera ruinée; la tente des hommes droits est florissante.
Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.
12 Tel chemin se présente tout uni devant l’homme et, finalement, il conduit à la mort.
Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.
13 Même dans le rire le cœur peut souffrir, et la joie elle-même finit en tristesse.
Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.
14 Un cœur dévoyé recueille le fruit de sa conduite; et l’homme de bien trouve sa satisfaction en lui-même.
Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.
15 Le niais croit tout; l’homme réfléchi considère chacun de ses pas.
Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.
16 Le sage est craintif et évite le mal; le sot se laisse entraîner et se croit en sûreté.
Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.
17 Un homme prompt à la colère fait des sottises; l’homme fertile en roueries s’attire la haine.
Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.
18 Les niais ont en partage la sottise; la raison est la couronne des gens avisés.
Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.
19 Les méchants baissent la tête devant les bons; et les impies se tiennent à la porte du juste.
Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.
20 Même pour son intime le pauvre est un objet d’antipathie; mais nombreux sont les amis du riche.
Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.
21 Qui méprise son prochain est fautif; mais heureux qui prend pitié des humbles!
Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!
22 Certes, ils font fausse route, ceux qui machinent le mal; amour et bienveillance récompensent ceux qui méditent le bien.
Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.
23 Tout effort sérieux donne du profit; les vaines paroles ne causent que des pertes.
Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.
24 Pour les sages la richesse est une couronne; la folie des sots reste toujours folie.
Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.
25 Un témoin véridique sauve des existences; un témoin déloyal débite des faussetés.
Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.
26 La crainte de l’Eternel vaut une place forte; on en fait un abri pour ses enfants.
RAB'den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.
27 La crainte de l’Eternel est une source de vie; elle éloigne des pièges de la mort.
RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
28 Quand la nation s’accroit, c’est une gloire pour le roi; quand la population vient à manquer, c’est une ruine pour le prince.
Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.
29 Etre longanime, c’est faire preuve de grande intelligence; se montrer irascible, c’est mettre en relief sa sottise.
Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.
30 Un cœur paisible est un gage de vie pour le corps mais la jalousie est la carie des os.
Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, Hırs ise insanı için için yer bitirir.
31 Qui opprime le pauvre outrage son Créateur; qui a pitié de l’indigent l’honore.
Muhtacı ezen, Yaradanı'nı hor görüyor demektir. Yoksula acıyansa Yaradan'ı yüceltir.
32 Le méchant est accablé par son malheur; le juste a confiance jusque dans la mort.
Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.
33 La sagesse réside dans un cœur intelligent; elle se fait remarquer parmi les sots.
Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.
34 La justice grandit une nation; le crime est l’opprobre des peuples.
Doğruluk bir ulusu yüceltir, Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.
35 La faveur du roi va au serviteur intelligent; celui qui agit sans vergogne est l’objet de sa colère.
Kral sağduyulu kulunu beğenir, Utanç getirene öfkelenir.
