Proverbes 12
1 Qui aime la réprimande aime la science; mais qui hait les remontrances est un sot.
Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.
2 L’Homme bon s’attire la bienveillance de l’Eternel, l’homme artificieux sa réprobation:
Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.
3 On ne se maintient pas par l’iniquité; mais les justes jettent des racines inébranlables.
Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
4 Une femme vertueuse est la couronne de son époux; une dévergondée, c’est la carie dans ses os.
Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.
5 Les justes ne rêvent que justice, les méchants ne combinent que tromperies.
Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.
6 Les méchants ne parlent que de dresser des embûches meurtrières; mais la bouche des justes ne s’applique qu’à sauver.
Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.
7 Une secousse, et les méchants ne sont plus! Mais la demeure des justes est stable.
Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.
8 En proportion de son intelligence, l’homme mérite des éloges; mais les cœurs obliques sont un objet de mépris.
Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.
9 Mieux vaut être dédaigné et posséder un esclave, que de faire le grand et manquer de pain.
Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.
10 Le juste a le souci du bien-être de ses bêtes; mais les entrailles des méchants ne connaissent pas la pitié.
Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
11 Celui qui cultive sa terre a du pain à satiété; celui qui poursuit des frivolités manque de sens.
Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
12 L’Impie convoite ce qui devient un piège pour les méchants; mais la racine des justes est généreuse en fruits.
Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.
13 Les lèvres criminelles constituent un piège funeste; mais le juste échappe à la peine.
W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
14 L’Homme doit à l’usage de la parole le bien dont il jouit; on paie à chacun le prix de ses œuvres.
Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
15 La voie de l’insensé paraît droite à ses yeux; mais écouter des conseils, c’est être sage.
Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
16 Le sot, sur l’heure, manifeste son dépit; un habile homme sait dévorer un affront.
Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.
17 Celui qui est épris de loyauté expose fidèlement les faits; le témoin mensonger les dénature.
Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.
18 Il en est dont la parole blesse comme des coups d’épée, mais, le langage des sages est un baume bienfaisant.
Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.
19 La vérité est éternelle; le mensonge dure un clin d’œil.
Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.
20 Dans le cœur de ceux qui méditent le mal s’il n’y a que perfidie; chez ceux qui donnent des conseils salutaires, il n’y a que joie.
Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.
21 Aucune calamité ne surprend le juste; mais les méchants sont accablés de maux.
Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.
22 L’Eternel a horreur des lèvres mensongères; mais il aime ceux qui agissent avec loyauté.
Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.
23 Un homme avisé ne fait pas montre de son savoir; les esprits sots crient leur sottise.
Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.
24 La main diligente assure le pouvoir; la main négligente paie tribut.
Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.
25 Le souci abat le cœur de l’homme; mais une bonne parole y ramène la joie.
Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.
26 Supérieur à tous est le juste; les méchants suivent un chemin qui les égare.
Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.
27 La paresse évite de mettre son gibier sur le feu; mais l’activité est un trésor précieux pour l’homme.
Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.
28 Sur le chemin de la vertu se trouve la vie, et son sentier aboutit à l’immortalité.
Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.
