Proverbes 12
1 Qui aime la réprimande aime la science; mais qui hait les remontrances est un sot.
Kiu amas instruon, tiu amas scion; Sed kiu malamas atentigon, tiu estas malsaĝulo.
2 L’Homme bon s’attire la bienveillance de l’Eternel, l’homme artificieux sa réprobation:
Bonulo akiras favoron de la Eternulo; Sed homo malica estos kondamnita.
3 On ne se maintient pas par l’iniquité; mais les justes jettent des racines inébranlables.
Ne fortikiĝos homo per malvirto; Sed la radiko de virtuloj ne ŝanceliĝos.
4 Une femme vertueuse est la couronne de son époux; une dévergondée, c’est la carie dans ses os.
Brava virino estas krono por sia edzo; Sed senhonora estas kiel puso en liaj ostoj.
5 Les justes ne rêvent que justice, les méchants ne combinent que tromperies.
La pensoj de virtuloj estas justeco; La meditado de malvirtuloj estas malico.
6 Les méchants ne parlent que de dresser des embûches meurtrières; mais la bouche des justes ne s’applique qu’à sauver.
La paroloj de malvirtuloj estas insido pri sango; Sed la buŝo de virtuloj ilin savas.
7 Une secousse, et les méchants ne sont plus! Mais la demeure des justes est stable.
La malvirtuloj renversiĝos kaj malaperos; Sed la domo de virtuloj staros forte.
8 En proportion de son intelligence, l’homme mérite des éloges; mais les cœurs obliques sont un objet de mépris.
Oni laŭdas homon laŭ lia saĝo; Sed perversulo estos hontigita.
9 Mieux vaut être dédaigné et posséder un esclave, que de faire le grand et manquer de pain.
Pli bona estas homo negrava, sed laboranta por si, Ol homo, kiu serĉas honoron, sed al kiu mankas pano.
10 Le juste a le souci du bien-être de ses bêtes; mais les entrailles des méchants ne connaissent pas la pitié.
Virtulo kompatas la vivon de sia bruto; Sed la koro de malvirtuloj estas kruela.
11 Celui qui cultive sa terre a du pain à satiété; celui qui poursuit des frivolités manque de sens.
Kiu prilaboras sian teron, tiu havos sate da pano; Sed kiu serĉas vantaĵojn, tiu estas malsaĝulo.
12 L’Impie convoite ce qui devient un piège pour les méchants; mais la racine des justes est généreuse en fruits.
Malvirtulo serĉas subtenon de malnobluloj; Sed la radiko de virtuloj donas forton.
13 Les lèvres criminelles constituent un piège funeste; mais le juste échappe à la peine.
Per siaj pekaj vortoj kaptiĝas malbonulo; Sed virtulo eliras el mizero.
14 L’Homme doit à l’usage de la parole le bien dont il jouit; on paie à chacun le prix de ses œuvres.
Per la fruktoj de sia buŝo homo bone satiĝas; Kaj laŭ la merito de siaj manoj homo ricevas redonon.
15 La voie de l’insensé paraît droite à ses yeux; mais écouter des conseils, c’est être sage.
La vojo de malsaĝulo estas ĝusta en liaj okuloj; Sed saĝulo aŭskultas konsilon.
16 Le sot, sur l’heure, manifeste son dépit; un habile homme sait dévorer un affront.
Malsaĝulo tuj montras sian koleron; Sed saĝulo ignoras ofendon.
17 Celui qui est épris de loyauté expose fidèlement les faits; le témoin mensonger les dénature.
Kiu estas verama, tiu eldiras tion, kio estas ĝusta, Sed falsama atestulo trompon.
18 Il en est dont la parole blesse comme des coups d’épée, mais, le langage des sages est un baume bienfaisant.
Ofte nepripensita parolo vundas kiel glavo; Sed la lango de saĝuloj sanigas.
19 La vérité est éternelle; le mensonge dure un clin d’œil.
Parolo vera restas fortike por ĉiam; Sed parolo malvera nur por momento.
20 Dans le cœur de ceux qui méditent le mal s’il n’y a que perfidie; chez ceux qui donnent des conseils salutaires, il n’y a que joie.
Malico estas en la koro de malbonintenculoj; Sed ĉe la pacigantoj estas ĝojo.
21 Aucune calamité ne surprend le juste; mais les méchants sont accablés de maux.
Nenio malbona trafos virtulon; Sed la malvirtuloj havas plene da malbono.
22 L’Eternel a horreur des lèvres mensongères; mais il aime ceux qui agissent avec loyauté.
Abomenaĵo por la Eternulo estas buŝo mensogema; Sed kiuj agas laŭ vero, tiuj plaĉas al Li.
23 Un homme avisé ne fait pas montre de son savoir; les esprits sots crient leur sottise.
Saĝa homo kaŝas scion; Sed la koro de malsaĝuloj elkrias malsaĝecon.
24 La main diligente assure le pouvoir; la main négligente paie tribut.
La mano de diligentuloj regos; Sed mano maldiligenta pagos tributon.
25 Le souci abat le cœur de l’homme; mais une bonne parole y ramène la joie.
Zorgo en la koro de homo ĝin premas; Sed amika vorto ĝin ĝojigas.
26 Supérieur à tous est le juste; les méchants suivent un chemin qui les égare.
Al la virtulo estas pli bone, ol al lia proksimulo; Sed la vojo de malvirtuloj ilin erarigas.
27 La paresse évite de mettre son gibier sur le feu; mais l’activité est un trésor précieux pour l’homme.
Maldiligenteco ne pretigos al si manĝon; Sed homo diligenta havas riĉecon.
28 Sur le chemin de la vertu se trouve la vie, et son sentier aboutit à l’immortalité.
Sur la vojo de virto estas vivo, Kaj ĝi estos ebenigita kontraŭ morto.
