Proverbes 10
1 Proverbes de Salomon. Un fils sage fait la joie de son père, et un fils sot le tourment de sa mère.
Inilah petuah-petuah Salomo: Anak yang bijaksana adalah kebanggaan ayahnya; anak yang bodoh menyusahkan hati ibunya.
2 Les trésors de l’iniquité ne profitent pas, tandis que la vertu sauve de la mort.
Kekayaan yang didapat dengan curang tidak memberi keuntungan; sebaliknya, kejujuran akan menyelamatkan.
3 L’Eternel ne laisse pas l’âme du juste souffrir de la faim, mais il refoule l’avidité des méchants.
TUHAN tak akan membiarkan orang baik kelaparan; tetapi Ia menghalang-halangi orang jahat supaya orang itu tidak memperoleh yang diinginkannya.
4 Travailler d’une main indolente, c’est s’appauvrir; un bras laborieux enrichit.
Orang malas akan jatuh miskin; orang yang rajin akan menjadi kaya.
5 Amasser des provisions en été est d’un homme intelligent; somnoler pendant la moisson, c’est se couvrir de honte.
Orang bijaksana mengumpulkan panen pada musimnya, tapi orang yang tidur saja pada musim panen, mendatangkan malu pada dirinya.
6 Les bénédictions abondent sur la tête du juste; la bouche des méchants recèle la violence.
Orang baik akan mendapat berkat. Kekejaman tersembunyi di balik kata-kata orang jahat.
7 La mémoire du juste est une bénédiction; le nom des méchants tombe en pourriture.
Kenangan akan orang baik merupakan berkat, tetapi orang jahat segera dilupakan.
8 Un esprit sage accueille des injonctions; un sot bavard se crée des embarras.
Orang yang pandai, suka menerima nasihat; orang yang bicaranya bodoh akan sesat.
9 Qui marche dans la droiture marche avec sécurité; qui suit des voies tortueuses sera démasqué.
Orang jujur, hidupnya aman; orang yang menipu akan ketahuan.
10 Cligner de l’œil, c’est causer du déplaisir; un sot bavard se crée des embarras.
Siapa menyembunyikan kebenaran, menimbulkan kesusahan; siapa yang mengeritik dengan terang-terangan, mengusahakan kesejahteraan.
11 La bouche du juste est une source de vie; la bouche des méchants recèle la violence.
Tutur kata orang baik membuat hidup bahagia, tetapi di balik kata-kata orang jahat tersembunyi hati yang keji.
12 La haine suscite des querelles; l’amour couvre toutes les fautes.
Kebencian menimbulkan pertengkaran; cinta kasih mengampuni semua kesalahan.
13 Sur les lèvres de l’homme intelligent se trouve la sagesse; le bâton est pour le dos des gens bornés.
Orang yang pikirannya tajam mengucapkan kata-kata bijaksana; orang bodoh perlu didera.
14 Les sages ont la pudeur de leur science; la bouche de l’insensé est un danger toujours menaçant.
Orang bijaksana menghimpun pengetahuan; jika orang bodoh berbicara, ia memancing kecelakaan.
15 La fortune du riche est pour lui une place forte; un sujet de crainte pour les pauvres, c’est leur misère.
Kekayaan melindungi si kaya, kemelaratan menghancurkan orang miskin.
16 La récompense du juste, c’est la vie; le revenu du méchant c’est l’expiation.
Kalau berbuat baik, upahnya ialah hidup bahagia; kalau berbuat dosa, akibatnya lebih banyak dosa.
17 Tenir compte des réprimandes, c’est suivre le chemin de la vie; fuir les remontrances, c’est s’égarer.
Siapa mengindahkan teguran akan hidup sejahtera, siapa enggan mengakui kesalahan berada dalam bahaya.
18 Dissimuler la haine est le fait de lèvres mensongères; qui débite des calomnies est un sot.
Orang yang menyembunyikan kebencian adalah penipu. Orang yang menyebarkan fitnah adalah dungu.
19 Qui parle beaucoup ne saurait éviter le péché; mettre un frein à ses lèvres, c’est faire preuve d’intelligence.
Makin banyak bicara, makin banyak kemungkinan berdosa; orang yang dapat mengendalikan lidahnya adalah bijaksana.
20 La langue du juste est de l’argent de bon aloi; le cœur des méchants ne vaut pas cher.
Perkataan orang yang baik bagaikan perak asli; buah pikiran orang yang jahat tidak berarti.
21 Le juste nourrit la foule de sa parole; les insensés meurent par leur manque d’intelligence.
Perkataan orang yang baik, merupakan berkat bagi banyak orang; kebodohan orang bodoh membunuh dirinya sendiri.
22 C’Est la bénédiction de l’Eternel qui enrichit, et nos efforts n’y ajoutent rien.
Karena berkat TUHAN sajalah orang menjadi kaya; kerja keras tak dapat menambah harta.
23 Commettre une infamie est un jeu pour le sot; de même se comporter avec sagesse pour l’homme avisé.
Orang bodoh senang berbuat salah; orang bijaksana gemar mencari hikmat.
24 Ce que redoute le méchant lui survient; ce que souhaite le juste, on le lui accorde.
Orang tulus mendapat apa yang diinginkannya; orang jahat mendapat apa yang paling ditakutinya.
25 Une bourrasque a passé, et le méchant n’est plus; mais le juste est fondé pour l’éternité.
Jika topan melanda, lenyaplah orang jahat; tetapi orang jujur tetap teguh selamanya.
26 Ce que le vinaigre est pour les dents, la fumée pour les yeux, le paresseux l’est pour ceux qui l’envoient.
Jangan menyuruh orang malas, ia hanya menjengkelkan saja, seperti cuka melinukan gigi atau asap memedihkan mata.
27 La crainte de l’Eternel prolonge les jours, mais les années des méchants sont courtes.
Hormatilah TUHAN, maka engkau akan hidup lama; orang jahat mati sebelum waktunya.
28 L’Attente des justes cause de joie; l’attente des méchants cause de déception.
Harapan orang baik menjadikan dia bahagia; harapan orang jahat kosong belaka.
29 La voie de l’Eternel est une sauvegarde pour l’innocence et une menace pour les artisans d’iniquité.
TUHAN melindungi orang jujur, tetapi membinasakan orang yang berbuat jahat.
30 Le juste ne chancelle jamais, tandis que les méchants sont instables sur la terre.
Orang tulus akan hidup aman sejahtera; orang jahat tidak akan tinggal di tanah pusaka.
31 La bouche du juste est féconde en sagesse; la langue perverse sera extirpée.
Orang tulus menuturkan kata-kata bijaksana; orang jahat akan dibungkamkan mulutnya.
32 Les lèvres des justes sont coutumières de bienveillance; la bouche des méchants ne connaît que fausseté.
Kata-kata orang tulus menyenangkan hati; kata-kata orang jahat selalu menyakiti.
