Lévitique 6

1 L’Éternel parla ainsi à Moïse:

Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

2 "Si un individu pèche et commet une faute grave envers le Seigneur, en déniant à son prochain un dépôt, ou une valeur remise en ses mains, ou un objet ravi, ou en détenant quelque chose à son prochain;

„Кынд ва пэкэтуи чинева ши ва сэвырши о нелеӂюире фацэ де Домнул, тэгэдуинд апроапелуй сэу ун лукру ынкрединцат луй сау дат ын пэстраря луй сау луат ку сила, сау ва ыншела пе апроапеле луй,

3 ou si, ayant trouvé un objet perdu, il le nie et a recours à un faux serment; enfin, pour un des méfaits quelconques dont l’homme peut se rendre coupable,

тэгэдуинд кэ а гэсит ун лукру пердут сау фэкынд ун журэмынт стрымб ку привире ла ун лукру оарекаре пе каре-л фаче омул ши пэкэтуеште,

4 lorsqu’il aura ainsi péché et reconnu sa faute, il restituera la chose ravie, ou détenue par lui, ou le dépôt qui lui a été confié, ou l’objet perdu qu’il a trouvé.

кынд ва пэкэтуи астфел ши се ва фаче виноват, сэ дя ынапой лукрул луат ку сила сау луат прин ыншелэчуне, сау ынкрединцат луй, сау лукрул пердут пе каре л-а гэсит,

5 De même, tout ce qu’il aurait nié sous un faux serment, il le paiera intégralement, et il y ajoutera le cinquième. Il devra le remettre à qui il appartient, du jour où il reconnaîtra sa faute.

сау лукрул пентру каре а фэкут ун журэмынт стрымб – орькаре ар фи – сэ-л дя ынапой ынтрег, сэ май адауӂе а чинчя парте дин прецул луй ши сэ-л дя ын мына стэпынулуй луй, кяр ын зиуа кынд ышь ва адуче жертфа луй пентру винэ.

6 Puis, il offrira pour son délit, à l’Éternel, un bélier sans défaut, choisi dans le bétail, selon le taux de l’offrande délictive, et qu’il remettra au pontife;

Яр ка жертфэ пентру винэ, сэ адукэ Домнулуй пентру пэкатул луй ун бербек фэрэ кусур, луат дин турмэ, дупэ прецуиря та, ши сэ-л дя преотулуй.

7 et le pontife lui fera trouver grâce devant l’Éternel, et il recevra son pardon pour celui de ces faits dont il se sera rendu coupable."

Ши преотул ва фаче пентру ел испэширя ынаинтя Домнулуй, ши и се ва ерта, орькаре ар фи грешяла де каре се ва фи фэкут виноват.”

8 L’Éternel parla à Moïse en ces termes:

Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

9 "Ordonne à Aaron et à ses fils ce qui suit: Ceci est la règle de l’holocauste. C’Est le sacrifice qui se consume sur le brasier de l’autel, toute la nuit jusqu’au matin; le feu de l’autel y doit brûler de même.

„Дэ урмэтоаря порункэ луй Аарон ши фиилор сэй ши зи: ‘Ятэ леӂя ардерий-де-тот. Ардеря-де-тот сэ рэмынэ пе ватра алтарулуй тоатэ ноаптя, пынэ диминяца, ши ын фелул ачеста фокул сэ ардэ пе алтар.

10 Le pontife revêtira son habit de lin, après avoir couvert sa chair du caleçon de lin; il enlèvera sur l’autel la cendre de l’holocauste consumé par le feu, et la déposera à côté de l’autel.

Преотул сэ се ымбраче ку туника де ин, сэ-шь акопере голичуня ку изменеле, сэ я ченуша фэкутэ де фокул каре ва мистуи ардеря-де-тот де пе алтар ши с-о версе лынгэ алтар.

11 Il dépouillera ses habits et en revêtira d’autres, pour transporter les cendres hors du camp, dans un lieu pur.

Апой сэ се дезбраче де вешминтеле луй ши сэ се ымбраче ку алтеле, ка сэ скоатэ ченуша афарэ дин табэрэ, ынтр-ун лок курат.

12 Quant au feu de l’autel, il doit y brûler sans s’éteindre: le pontife y allumera du bois chaque matin, y arrangera l’holocauste, y fera fumer les graisses du rémunératoire.

Фокул сэ ардэ пе алтар ши сэ ну се стингэ делок: ын фиекаре диминяцэ, преотул сэ априндэ лемне пе алтар, сэ ашезе ардеря-де-тот пе еле ши сэ ардэ дясупра грэсимя жертфелор де мулцумире.

13 Un feu continuel sera entretenu sur l’autel, il ne devra point s’éteindre.

Фокул сэ ардэ некурмат пе алтар ши сэ ну се стингэ делок.

14 Ceci est la règle de l’oblation. Les fils d’Aaron ont à offrir en présence de l’Éternel, sur le devant de l’autel.

Ятэ леӂя дарулуй адус ка жертфэ де мынкаре. Фиий луй Аарон с-о адукэ ынаинтя Домнулуй, ынаинтя алтарулуй.

15 On y prélèvera une poignée de la fleur de farine de l’oblation et de son huile, puis tout l’encens qui la couvre, et l’on en fera fumer sur l’autel, comme odeur agréable, le mémorial en l’honneur de l’Éternel.

Преотул сэ я ун пумн дин флоаря фэиний ши дин унтделемн, ку тоатэ тэмыя адэугатэ ла дарул де мынкаре, ши с-о ардэ пе алтар ка адучере аминте де ун мирос плэкут Домнулуй.

16 Ce qui en restera, Aaron et ses fils le mangeront: il sera mangé sous forme d’azymes, en lieu saint: c’est dans le parvis de la Tente d’assignation qu’on doit le consommer.

Аарон ши фиий луй сэ мэнынче че ва май рэмыне дин дарул де мынкаре; с-о мэнынче фэрэ алуат, ынтр-ун лок сфынт, ын куртя кортулуй ынтылнирий.

17 Il ne sera pas cuit avec du levain, étant leur portion que j’ai réservée sur mes sacrifices; il est éminemment saint, comme l’expiatoire et le délictif.

Сэ н-о коакэ ку алуат. Ачаста есте партя пе каре ле-ам дат-о Еу дин даруриле Меле де мынкаре мистуите де фок. Еа есте ун лукру прясфынт, ка ши жертфа де испэшире ши ка ши жертфа пентру винэ.

18 Tout mâle parmi les enfants d’Aaron pourra le manger: revenu perpétuel attribué à vos générations sur les combustions de l’Éternel. Tout ce qui y touchera deviendra saint."

Тоатэ партя бэрбэтяскэ динтре копиий луй Аарон сэ мэнынче дин еа. Ачаста есте о леӂе вешникэ пентру урмаший воштри, ку привире ла даруриле де мынкаре мистуите де фок ынаинтя Домнулуй: орьчине се ва атинӂе де еле ва фи сфинцит.’”

19 L’Éternel parla à Moïse en ces termes:

Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

20 "Voici l’offrande qu’Aaron et ses fils présenteront au Seigneur, chacun au jour de son onction: un dixième d’êpha de fleur de farine, comme oblation, régulièrement; la moitié le matin, l’autre moitié le soir.

„Ятэ дарул пе каре ыл вор фаче Домнулуй Аарон ши фиий луй ын зиуа кынд вор прими унӂеря: а зечя парте динтр-о ефэ де флоаря фэиний, ка дар де мынкаре вешник, жумэтате диминяца ши жумэтате сяра,

21 Cette oblation, accommodée à l’huile dans une poêle, tu l’apporteras bien échaudée, pâtisserie d’oblation divisée en morceaux, que tu offriras, comme odeur agréable, à l’Éternel.

сэ фие прегэтитэ ын тигае ку унтделемн ши с-о адучь прэжитэ; с-о адучь коаптэ ши тэятэ ын букэць, ка ун дар де мынкаре де ун мирос плэкут Домнулуй.

22 Tout pontife, appelé par l’onction à lui succéder parmi ses fils, fera cette oblation. Tribut invariable offert à l’Éternel, elle doit être entièrement consumée.

Преотул динтре фиий луй Аарон каре ва фи унс ын локул луй сэ адукэ дарул ачеста ка жертфэ де мынкаре. Ачаста есте о леӂе вешникэ ынаинтя Домнулуй: сэ фие арсэ ынтрягэ.

23 De même, toute oblation d’un pontife sera brûlée entièrement, on n’en mangera point."

Орьче дар де мынкаре ал унуй преот сэ фие арс ын ынтреӂиме: сэ ну се мэнынче.”

24 L’Éternel parla à Moïse en ces termes:

Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

25 "Parle ainsi à Aaron et à ses fils: Ceci est la règle de l’expiatoire. A l’endroit où est immolé l’holocauste, sera immolé l’expiatoire, devant l’Éternel: il est éminemment saint.

„Ворбеште луй Аарон ши фиилор луй ши зи-ле: ‘Ятэ леӂя жертфей де испэшире. Вита пентру жертфа де испэшире сэ фие ынжунгиятэ ынаинтя Домнулуй ын локул унде се ынжунгие ардеря-де-тот: еа есте ун лукру прясфынт.

26 Le pontife expiateur devra le consommer; c’est en lieu saint qu’il sera consommé, dans le parvis de la Tente d’assignation.

Преотул каре ва адуче жертфа де испэшире, ачела с-о мэнынче, ши ануме сэ фие мынкатэ ынтр-ун лок сфынт, ын куртя кортулуй ынтылнирий.

27 Tout ce qui sera en contact avec sa chair deviendra saint; s’il rejaillit de son sang sur un vêtement, la place où il aura jailli sera lavée en lieu saint.

Орьчине се ва атинӂе де карня ей ва фи сфинцит. Дакэ ва сэри сынӂе дин еа пе вреун вешмынт, локул стропит ку сынӂе сэ фие спэлат ынтр-ун лок сфынт.

28 Un vaisseau d’argile où il aura bouilli, sera brisé; que s’il a bouilli dans un vaisseau de cuivre, celui-ci sera nettoyé et lavé avec de l’eau.

Васул де пэмынт ын каре се ва фербе сэ се спаргэ; дакэ с-а ферт ынтр-ун вас де арамэ, васул сэ фие фрекат ши спэлат ку апэ.

29 Tout mâle parmi les pontifes pourra en manger; il est éminemment saint.

Тоатэ партя бэрбэтяскэ динтре преоць сэ мэнынче дин еа: еа есте ун лукру прясфынт.

30 Mais tout expiatoire dont le sang serait introduit dans la Tente d’assignation pour faire expiation dans le sanctuaire, on n’en mangera point; il sera consumé par le feu.

Дар сэ ну се мэнынче ничо жертфэ де испэшире дин ал кэрей сынӂе се ва адуче ын кортул ынтылнирий пентру фачеря испэширий ын Сфынтул Локаш, чи ачея сэ фие арсэ ын фок.