Lévitique 2

1 Si une personne veut présenter une oblation au Seigneur, son offrande doit être de fleur de farine. Elle l’arrosera d’huile et mettra dessus de l’encens;

Кынд ва адуче чинева Домнулуй ун дар ка жертфэ де мынкаре, дарул луй сэ фие дин флоаря фэиний: сэ тоарне унтделемн песте еа ши сэ адауӂе ши тэмые.

2 puis elle l’apportera aux fils d’Aaron, aux pontifes. L’Un d’eux y prendra une pleine poignée de cette farine et de cette huile, indépendamment de tout l’encens; et il fera fumer ce mémorial sur l’autel, combustion d’un parfum agréable au Seigneur.

С-о адукэ преоцилор, фиилор луй Аарон; преотул сэ я ун пумн дин ачастэ флоаре а фэиний стропитэ ку унтделемн, ымпреунэ ку тоатэ тэмыя, ши с-о ардэ пе алтар ка жертфэ де адучере аминте. Ачеста есте ун дар де мынкаре де ун мирос плэкут Домнулуй.

3 Le surplus de l’oblation sera pour Aaron et ses fils: portion éminemment sainte des sacrifices brûlés devant le Seigneur.

Че ва рэмыне дин дарул ачеста де мынкаре сэ фие ал луй Аарон ши ал фиилор луй; ачеста есте ун лукру прясфынт ынтре жертфеле де мынкаре мистуите де фок ынаинтя Домнулуй.

4 Si tu veux offrir, comme oblation, des pièces de four, ce sera de la fleur de farine, en gâteaux azymes pétris avec de l’huile, ou en galettes azymes ointes d’huile.

Дакэ вей адуче ка жертфэ де мынкаре ун дар дин чея че се коаче ын куптор, сэ адучь ниште турте недоспите, фэкуте дин флоаре де фэинэ, фрэмынтате ку унтделемн, ши ниште плэчинте недоспите, стропите ку унтделемн.

5 Si ton offrande est une oblation préparée sur la poêle, qu’elle soit de fleur de farine pétrie dans l’huile, sans levain.

Дакэ дарул тэу адус ка жертфэ де мынкаре ва фи о туртэ коаптэ ын тигае, сэ фие фэкутэ дин флоаря фэиний, недоспитэ ши фрэмынтатэ ку унтделемн.

6 Qu’on la divise en morceaux, puis tu y répandras de l’huile: c’est une oblation.

С-о фрынӂь ын букэць ши сэ торнь унтделемн пе еа; ачеста есте ун дар адус ка жертфэ де мынкаре.

7 Si ton offrande est une oblation faite dans le poêlon, elle doit se faire de fleur de farine avec de l’huile.

Дакэ дарул тэу адус ка жертфэ де мынкаре ва фи о туртэ коаптэ пе грэтар, сэ фие фэкутэ дин флоаря фэиний, фрэмынтатэ ку унтделемн.

8 L’Oblation préparée de ces diverses manières, tu l’apporteras au Seigneur: on la présentera au pontife, qui l’approchera de l’autel,

Дарул де мынкаре фэкут дин ачесте лукрурь сэ-л адучь Домнулуй, ши ануме сэ фие дат преотулуй, каре-л ва адуче пе алтар.

9 puis prélèvera de cette oblation le mémorial, qu’il fera fumer sur l’autel: combustion d’odeur agréable au Seigneur;

Преотул ва луа дин дарул де мынкаре партя каре требуе адусэ ка адучере аминте ши о ва арде пе алтар. Ачеста есте ун дар адус ка жертфэ де мынкаре, де ун мирос плэкут Домнулуй.

10 et le surplus de l’oblation sera pour Aaron et ses fils, comme éminemment sainte entre les sacrifices du Seigneur.

Че ва рэмыне дин дарул ачеста де мынкаре сэ фие ал луй Аарон ши ал фиилор луй; ачеста есте ун лукру прясфынт ынтре даруриле мистуите де фок ынаинтя Домнулуй.

11 Quelque oblation que vous offriez à l’Éternel, qu’elle ne soit pas fermentée; car nulle espèce de levain ni de miel ne doit fumer, comme combustion, en l’honneur de l’Éternel.

Ничунул дин даруриле пе каре ле вець адуче ка жертфэ де мынкаре ынаинтя Домнулуй сэ ну фие фэкут ку алуат, кэч ну требуе сэ ардець нимик ку алуат сау ку мьере, ка жертфэ де мынкаре мистуитэ де фок ынаинтя Домнулуй.

12 Comme offrande de prémices, vous en ferez hommage à l’Éternel; mais ils ne viendraient point sur l’autel en agréable odeur.

Ка жертфэ де мынкаре дин челе динтый роаде, вець путя сэ ле адучець Домнулуй, дар ка дар де мынкаре де ун мирос плэкут, сэ ну фие адусе пе алтар.

13 Tout ce que tu présenteras comme oblation, tu le garniras de sel, et tu n’omettras point ce sel, signe d’alliance avec ton Dieu, à côté de ton oblation: à toutes tes offrandes tu joindras du sel.

Тоате даруриле тале де мынкаре сэ ле сэрезь ку саре; сэ ну лашь сэ липсяскэ ничодатэ де пе даруриле тале де мынкаре саря, каре есте семнул легэмынтулуй Думнезеулуй тэу; ла тоате даруриле тале де мынкаре сэ адучь саре.

14 Lorsque tu offriras au Seigneur l’oblation des prémices, c’est en épis torréfiés au feu, réduits en gruau pur, que tu offriras l’oblation de tes prémices.

Дакэ вей адуче Домнулуй ун дар ка жертфэ де мынкаре дин челе динтый роаде, сэ адучь ка дар де мынкаре, дин челе динтый роаде але тале, спиче коапте де курынд, прэжите ла фок ши боабе ной писате.

15 Tu y verseras de l’huile et y mettras de l’encens: c’est une oblation.

Сэ торнь унтделемн пе еле ши сэ адауӂь ши тэмые; ачеста есте ун дар де мынкаре.

16 Le pontife en fera fumer le mémorial, tiré du gruau et de l’huile, indépendamment de tout l’encens: combustion en l’honneur du Seigneur.

Преотул сэ ардэ ка адучере аминте о парте дин боабеле писате ши дин унтделемн, ку тоатэ тэмыя. Ачеста есте ун дар адус ка жертфэ де мынкаре, мистуитэ де фок ынаинтя Домнулуй.