Lamentations 3
1 Je suis l’homme qui a connu la misère sous la verge de son courroux.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 C’Est moi qu’il a poussé et fait marcher dans des ténèbres que ne traverse aucune lueur.
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Oui, contre moi il revient à la charge et tourne sa main tout le temps.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Il a consumé ma chair et ma peau, brisé mes os.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Il a bâti une clôture autour de moi et m’a enveloppé de venin et de tribulations.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Il m’a relégué dans des régions ténébreuses comme les morts, endormis pour toujours.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Il m’a entouré d’un mur que je ne puis franchir, chargé de lourdes chaînes.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 En vain je crie et appelle au secours, il ferme tout accès à ma prière.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Il barre mes routes avec des pierres de taille, il bouleverse mes sentiers.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Il est pour moi un ours aux aguets, un lion en embuscade.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 Il a rendu impraticables mes voies et m’a déchiré; il a fait de moi une ruine.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Il a bandé son arc et m’a dressé comme une cible à ses traits.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Il fait pénétrer dans mes reins les enfants de son carquois.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Je suis devenu la risée de tous les peuples, un thème de leurs chansons incessantes.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Il m’a rassasié d’herbes amères, abreuvé d’absinthe.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Il a broyé mes dents avec du gravier, il m’a roulé dans la cendre.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Mon âme a dit adieu à la paix, j’ai perdu jusqu’au souvenir du bonheur,
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 et j’ai dit: "C’En est fait de mon avenir et de ce que je pouvais espérer de l’Eternel."
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Rappelle-toi ma misère et mon abandon: je ne connais que poison et absinthe.
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 En évoquant ces souvenirs, mon âme s’affaisse en moi.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Mais voici la pensée qui s’éveille en moi, et c’est pourquoi j’espère.
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 C’Est que les bontés de l’Eternel ne sont pas taries et que sa miséricorde n’est pas épuisée.
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 Elles se renouvellent chaque matin, infinie est ta bienveillance.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 "L’Eternel est mon lot, dit mon âme, aussi espéré-je en lui."
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 L’Eternel est bon pour ceux qui mettent leur confiance en lui, pour l’âme qui le recherche.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 C’Est une bonne chose d’attendre en silence le secours de l’Eternel;
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 une bonne chose aussi pour l’homme de porter le joug dès sa jeunesse;
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 de s’asseoir solitaire en se résignant silencieusement, lorsque Dieu le lui impose.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Qu’il incline sa bouche vers la poussière: peut-être est-il quelque espoir.
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Qu’il présente la joue à celui qui le frappe et se rassasie d’humiliation
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 car le Seigneur ne délaisse pas à tout jamais;
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 mais quand il a frappé, il exerce sa pitié selon l’étendue de sa bonté.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Car ce n’est pas de bon cœur qu’il moleste et afflige les fils de l’homme.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Lorsqu’on foule aux pieds tous les captifs du pays,
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 lorsqu’on fait fléchir le droit d’un homme à la face du Très-Haut,
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 lorsqu’on fait tort à un homme dans sa juste cause, le Seigneur ne peut l’approuver.
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 A qui donc suffit-il d’ordonner pour qu’une chose soit, si le Seigneur n’en a décidé ainsi?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 N’Est-ce pas de la bouche de l’Eternel qu’émanent les maux et les biens?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Pourquoi donc se plaindrait l’homme sa vie durant, l’homme chargé de péchés?
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Examinons nos voies, scrutons-les et retournons à l’Eternel!
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Elevons nos cœurs avec nos mains vers Dieu qui est au ciel!
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 Nous, nous avons failli et désobéi: toi, tu n’as point pardonné.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 Tu t’es enveloppé de colère et tu nous as persécutés; tu as tué sans ménagement.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Tu t’es entouré de nuages, pour empêcher les prières de passer.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Tu as fait de nous une balayure, un objet de dégoût au milieu des nations.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 Tous nos ennemis ont ouvert la bouche contre nous.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Notre partage, ce furent la terreur et le piège, la ruine et le désastre.
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Mes yeux se répandent en torrents de larmes à cause de la catastrophe de mon peuple.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Mes yeux se fondent en eau sans s’arrêter, car il n’est point de répit au mal,
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 jusqu’à ce que l’Eternel regarde et voie du haut du ciel.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Le spectacle qui s’offre à mes regards accable mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Ils m’ont pourchassé comme un passereau, ceux qui me haïssent sans motif.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Ils ont confiné ma vie dans la fosse et jeté des pierres sur moi.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 Les eaux ont monté par-dessus ma tête, et j’ai dit: "Je suis perdu!"
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 Mais j’ai invoqué ton nom des profondeurs de la fosse.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Tu as entendu mon appel: "Ne ferme pas ton oreille alors que je supplie pour ma délivrance."
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Tu es venu près de moi le jour où je t’ai invoqué, tu as dit: "Sois sans crainte!"
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Tu as pris en mains les causes qui me touchent, tu sauves ma vie.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Tu as vu, Eternel, le tort qu’on m’a fait: défends mon droit!
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Tu as été témoin de leurs représailles, de tous leurs complots contre moi.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 Tu as entendu, Eternel, 'leurs outrages, toutes leurs machinations contre moi.
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 Les lèvres de mes adversaires et leurs pensées sont dirigées contre ma personne.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Regarde leurs faits et gestes: je suis l’objet de leurs chants moqueurs.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 Puisses-tu leur rendre la pareille, ô Eternel, les traiter selon l’oeuvre de leurs mains!
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Inflige-leur l’angoisse du cœur: ta malédiction vienne sur eux!
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Poursuis-les de ton courroux et anéantis-les de dessous la voûte de tes cieux.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
