< Josué 14 >

1 Voici maintenant les possessions des Israélites dans le pays de Canaan, qui leur furent réparties par le prêtre Eléazar et Josué, fils de Noun, assistés des chefs de famille des tribus d’Israël.
Mao kini ang mga dapit sa yuta nga nadawat sa katawhan sa Israel ingon nga ilang panulundon sa yuta sa Canaan, nga gigahin ngadto kanila ni Eleazar nga pari, ni Josue nga anak nga lalaki ni Nun, ug sa mga pangulo sa tribo sa mga pamilya sa ilang mga katigulangan diha sa katawhan sa Israel.
2 Cette répartition se fit au sort, comme l’Eternel l’avait ordonné par Moïse, entre les neuf tribus et demie.
Ang ilang mga panulondon gipili pinaagi sa pagripa sa siyam ug katunga sa mga tribo, sumala sa gimando ni Yahweh pinaagi kang Moises.
3 Car Moïse avait assigné leur patrimoine aux deux autres tribus et demie au delà du Jourdain, mais n’avait pas assigné de terre patrimoniale aux Lévites,
Kay gihatag na man ni Moises ang panulondon sa duha ug sa katunga sa mga tribo ang unahan sa Jordan, apan wala siya mihatag ug panulondon sa mga Levita.
4 d’autant que les fils de Joseph formèrent deux tribus, Manassé et Ephraïm; on ne donna donc point de part aux Lévites dans le pays, si ce n’est certaines villes pour y demeurer, avec les banlieues pour leurs bestiaux et autres biens qu’ils possédaient.
Sa pagkatinuod duha ka tribo ang tribo ni Jose, ang Manases ug Efraim. Ug wala gayoy yutang panulondon nga gihatag ngadto sa mga Levita, apan mga siyudad lamang nga ilang kapuy-an, uban ang sibsibanan sa ilang binuhing mananap ug alang sa ilang kaugalingong mga kahimanan sa panginabuhi.
5 Les Israélites procédèrent, dans le partage du pays, selon ce que l’Eternel avait ordonné à Moïse.
Gibuhat sa katawhan sa Israel sumala sa gimando ni Yahweh kang Moises, busa gibahinbahin nila ang yuta.
6 Les enfants de Juda s’étaient présentés devant Josué à Ghilgal, et Caleb, fils de Yefounné, le Kenizzéen, lui avait dit: "Tu sais ce que l’Eternel a dit à Moïse, l’homme de Dieu, sur mon compte et sur le tien, à Kadêch-Barnéa.
Unya miadto ang tribo ni Juda kang Josue didto sa Gigal. Si Caleb nga anak nga lalaki ni Jefone nga Kenisihanon, miingon kaniya, “Nasayod ka kung unsa ang gisulti ni Yahweh kang Moises ang tawo sa Dios nga adunay kahangawa kanimo ug kanako ngadto sa Kades Barnea.
7 J’Étais âgé de quarante ans, lorsque Moïse, serviteur de l’Eternel, m’envoya de Kadêch-Barnéa pour explorer ce pays, et je lui en fis un rapport conforme à ma pensée.
40 anyos ako sa dihang gipadala ako ni Moises nga alagad ni Yahweh gikan sa Kades Barnea aron sa pagpaniid sa yuta. Nagpahibalo ako kaniya pag-usab sumala sa giingon sa akong kasingkasing.
8 Mes frères, qui y étaient allés avec moi, jetèrent le découragement parmi le peuple, mais moi je restai fidèle à l’Eternel, mon Dieu.
Apan ang akong mga igsoon nga lalaki nga miadto uban kanako nagpatunaw sa kasingkasing sa mga tawo tungod sa kahadlok. Apan hingpit ko nga gisunod si Yahweh nga akong Dios.
9 Ce jour-là, Moïse me fit un serment, en disant: "Assurément, ce pays qu’a foulé ton pied t’appartiendra, comme un patrimoine, à toi et à tes descendants pour toujours, parce que tu es resté fidèle à l’Eternel, mon Dieu.
Nanumpa si Moises nianang adlawa, nga nag-ingon, 'Sigurado gayod nga ang yuta nga gilaktan sa imong mga tiil mahimong panunlondon alang kanimo ug sa imong mga anak hangtod sa kahangtoran, tungod kay hingpit mo man nga gisunod si Yahweh nga akong Dios.'
10 Effectivement, l’Eternel m’a conservé la vie, comme il l’avait annoncé. Voici quarante-cinq ans que l’Eternel adressa cette parole à Moïse, alors qu’Israël voyageait dans le désert, et voici qu’à présent j’ai quatre-vingt-cinq ans.
Karon, tan-awa! Gibuhi pa gihapon ako ni Yahweh niining 45 ka tuig, sama sa iyang giingon—gikan sa panahon nga nagsulti si Yahweh niini nga pulong kang Moises, samtang nagpanaw ang mga Israelita sa kamingawan. Karon, tan-awa! 85 na ako ka tuig.
11 Robuste encore comme le jour où Moïse me donna cette mission, j’ai la même vigueur aujourd’hui qu’alors, pour la guerre et pour toute expédition.
Kusgan pa gihapon ako hangtod niining adlawa sama sa panahon nga gipadala ako ni Moises kaniadto. Ang akong kusog karon sama sa akong kusog kaniadto, alang sa gubat ug sa mahitabo ug sa umaabot.
12 Donne-moi donc cette montagne, que l’Eternel me promit ce jour-là: tu as appris à cette époque que des Anakéens y habitaient, que les villes y sont grandes et fortes; si l’Eternel m’assiste, je les déposséderai, comme l’Eternel l’a dit."
Busa karon ihatag kanako kining kabungtoran, nga gisaad ni Yahweh kanako niadtong adlawa. Kay nadungog nimo nianang adlawa nga ang mga kaliwat ni Anakim atoa didto uban sa bantogan ug lig-on nga mga siyudad. Mahimo nga mouban si Yahweh kanako ug papahawaon ko sila, sumala sa giingon ni Yahweh.”
13 Josué bénit Caleb, fils de Yefounné, et lui donna Hébron comme héritage.
Unya gipanalanginan siya ni Josue ug gihatag kaniya ang Hebron ingon nga panulundon ni Caleb nga anak nga lalaki ni Jefone.
14 C’Est pourquoi, Hébron est resté, jusqu’à ce jour, le partage de Caleb, fils de Yefounné, le Kenizzéen, en récompense de sa fidélité à l’Eternel, Dieu d’Israël.
Busa ang Hebron nahimong panulondon ni Caleb nga anak nga lalaki ni Jefone nga Kenisihanon hangtod niining adlawa, tungod kay mituman man gayod siya kang Yahweh, nga Dios sa Israel.
15 Or, le nom primitif de Hébron était: la Cité d’Arba, qui était le plus grand des Anakéens. Et le pays, délivré de la guerre, demeura tranquille.
Karon ang ngalan sa Hebron kaniadto mao ang Kiriat-Arba. (Si Arba ang nahimong labing bantogan nga kaliwat ni Anakim.) Unya nagmalinawon ang yuta gikan sa panaggubat.

< Josué 14 >