Job 8
1 Bildad de Chouha prit la parole et dit:
I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:
2 Combien de temps encore tiendras-tu ces discours, et les paroles de ta bouche seront-elles comme un vent impétueux?
Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?
3 Dieu fait-il fléchir le bon droit? Le Tout-Puissant fausse-t-il la justice?
Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?
4 Si tes fils lui ont manqué, il les aura laissés succomber sous 'le poids de leur faute.
Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.
5 Mais si toi, tu te mets à la recherche de Dieu, si tu te tournes en suppliant vers le Tout-Puissant,
Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;
6 si tu es innocent et droit, ah! certes, sa bonté s’éveillera en ta faveur, il rendra la paix à la demeure qui abrite ta piété.
Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.
7 Humbles auront été tes débuts, mais combien brillant sera ton avenir!
A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.
8 Interroge, en effet, les générations primitives, fais appel à l’expérience de leurs ancêtres:
Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.
9 nous, nous ne sommes que d’hier et nous ne savons rien, car nos jours sur la terre ne sont qu’une ombre.
(Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
10 Eh bien! Ils t’instruiront, eux, ils te parleront et du fond de leur cœur ils tireront ce discours:
Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.
11 "Le papyrus pousse-t-il en l’absence de marais, le jonc se développe-t-il sans eau?
Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?
12 A peine monté en tige, alors qu’il ne peut être coupé, il devient sec avant toute autre herbe."
Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.
13 Tel est le sort de ceux qui oublient Dieu: l’espoir de l’impie sera déçu.
Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
14 Sa confiance sera brisée et son assurance n’est qu’une toile d’araignée.
Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
15 Il s’appuiera sur sa maison, mais elle ne tiendra pas debout; il s’y cramponnera, mais elle ne résistera point.
Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
16 Qu’il maintienne même sa sève sous les rayons du soleil et étende ses rejetons à travers son jardin;
Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
17 que ses racines s’entrelacent autour du roc et percent jusqu’à la couche de pierres,
Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
18 dès qu’on l’arrache de sa place, celle-ci le reniera en disant: "Je ne t’ai jamais vu!"
Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
19 Vois, c’est là le triomphe de sa destinée; d’autres pousseront sur ce même sol.
Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
20 C’Est que Dieu ne repousse pas l’homme intègre, pas plus qu’il n’accorde l’appui de sa main aux malfaiteurs.
Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
21 Il finira pas remplir ta bouche de joie et tes lèvres de cris de victoire.
Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
22 Tes ennemis seront couverts de honte: la tente des méchants ne sera plus.
Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.
