< Job 37 >
1 C’Est aussi ce qui jette la frayeur dans mon cœur et le fait vivement tressauter.
I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.
2 Ecoutez attentivement le grondement de sa voix et le roulement qui sort de sa bouche.
Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.
3 Il le prolonge sous toute la voûte des cieux, et ses éclairs brillent jusqu’aux extrémités de la terre.
Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.
4 A leur suite, c’est un bruit qui rugit: il tonne de sa voix majestueuse, et quand cette voix se fait entendre, il ne les retient plus.
Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.
5 Dieu fait retentir merveilleusement la voix de son tonnerre; il accomplit de grandes choses qui dépassent notre connaissance.
Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.
6 Car il dit à la neige: "Apparais sur la terre!" II envoie la pluie abondante, ses puissantes averses.
Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.
7 Alors il paralyse les bras de tous les hommes, afin que ces hommes, son œuvre à lui, apprennent à le connaître.
Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.
8 Et les fauves rentrent dans leur tanière et se terrent dans leur gîte.
Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.
9 L’Ouragan surgit de ses retraites, le froid est amené par les vents d’aquilon.
Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.
10 Au souffle de Dieu se forme la glace et se contractent les nappes d’eau.
Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.
11 Il charge aussi la nue de vapeurs humides, dissémine ses nuages que traversent les éclairs.
Także wilgocią [ziemi] obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.
12 Et ces nuages se déplacent en tourbillonnant sous son impulsion, en vue de leur besogne, pour exécuter ses ordres sur la surface du globe terrestre.
One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.
13 Il les suscite tantôt comme un fléau pour la terre, tantôt comme une source de bienfaits.
A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla [okazywania] miłosierdzia.
14 Ecoute, Job, tout ceci; lève-toi et considère les merveilles de Dieu.
Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.
15 Comprends-tu les lois qu’il leur impose et comment il fait briller ses nuages lumineux?
Czy wiesz, kiedy i [co] postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?
16 Comprends-tu les déploiements de la nuée, les prodiges de Celui qui possède la science parfaite?
Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?
17 Toi, dont les vêtements deviennent trop chauds, dès que la terre recouvre le calme sous l’influence du midi,
[Czy wiesz], jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?
18 pourrais-tu lui aider à étendre les cieux, solides comme un miroir de métal?
Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, [które są] trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?
19 Apprends-moi ce que nous pourrions lui dire: dans les ténèbres où nous sommes, nous manquons d’arguments.
Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, [bo] nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.
20 Devra-t-on lui rendre compte quand je parle? Jamais homme a-t-il demandé à être anéanti?
Czy należy go powiadomić, że przemawiam? [Przecież] jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.
21 Or donc, personne ne peut regarder le soleil qui brille radieux dans le ciel, lorsque le vent qui passe l’a nettoyé.
Teraz jednak [ludzie] nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi [i] rozprasza je.
22 Si l’or vient du septentrion, Dieu, lui, demeure couvert d’une redoutable majesté.
Od północy przychodzi [jakby] złoty [blask, ale] w Bogu jest straszliwy majestat.
23 Le Tout-Puissant, nous ne pouvons l’atteindre, lui qui est grand par la force; mais le droit et la parfaite justice, il ne les écrase point!
On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska [nikogo].
24 C’Est pourquoi les hommes le révèrent; quant à lui, il n’abaisse ses regards sur aucun des prétendus sages.
Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.