Job 36
1 Elihou, poursuivant, dit:
Vierde rede: mag de mens God ter verantwoording roepen? Elihoe vervolgde, en sprak:
2 Accorde-moi un peu d’attention, et je t’instruirai; car il reste encore des arguments en faveur de Dieu.
Heb nog een weinig geduld, en ik zal u onderrichten, Want er valt nog genoeg ten gunste van de Godheid te zeggen;
3 Je tirerai ma science de loin, et j’établirai l’équité de mon Dieu.
Ik wil mijn kennis tot het uiterste voeren, Om mijn Schepper te rechtvaardigen.
4 Car certes, mes paroles ne sont pas mensongères: c’est quelqu’un aux connaissances sûres qui est devant toi.
Neen, mijn woorden liegen niet: Ge hebt met iemand te doen, die het eerlijk meent.
5 Vois, Dieu est puissant et il ignore le dédain; il est souverain par la force de la raison.
Ja, God is groot: Hij veracht den rechtschapene niet;
6 Il ne laisse point vivre le méchant, mais il fait triompher le bon droit des pauvres.
Machtig: Hij laat den boze niet leven! Hij verschaft aan de verdrukten hun recht,
7 Il ne détourne pas les yeux des justes, qu’il met de pair avec les rois sur le trône: il les installe solidement et les fait grandir.
Van de rechtvaardigen wendt Hij zijn ogen niet af; Hij zet ze bij koningen op de troon, Hoog plaatst Hij hun zetel voor eeuwig!
8 Que s’ils sont enchaînés dans les fers, pris dans les liens de la misère,
Maar worden zij in boeien geklonken, In koorden van ellende gevangen,
9 et qu’après leur avoir représenté leurs actes et leurs péchés, fruits de l’orgueil,
Dan brengt Hij hun daardoor hun gedrag onder het oog, En hun zonden uit hoogmoed ontstaan;
10 il ouvre leur oreille à la réprimande et les exhorte à revenir de l’iniquité,
Zo opent Hij hun oor ter belering, En vermaant ze, zich van hun ongerechtigheid te bekeren.
11 s’ils écoutent et se soumettent, ils achèveront leurs jours dans le bonheur et leurs années dans les délices.
Wanneer ze dan luisteren, en Hem weer dienen, Dan slijten ze hun dagen in geluk, Hun jaren in weelde;
12 Mais s’ils n’écoutent point, ils finiront pas l’épée et périront faute d’intelligence.
Maar wanneer ze niet willen horen, Dan gaan ze heen naar het graf, En komen om door onverstand.
13 Pervers de cœur, ils manifestent de la colère, refusent d’implorer Dieu quand il les charge de chaînes.
En de verstokten, die er toornig om worden, En niet smeken, als Hij ze bindt:
14 Aussi leur âme périt-elle en pleine jeunesse, leur vie s’éteint comme celle des infâmes libertins.
Zij sterven al in hun jeugd, Hun leven vliedt heen in de jonge jaren.
15 Mais le malheureux, il le sauve par sa misère même, et par la souffrance il ouvre son oreille aux conseils.
Hij redt dus den ellendige door zijn ellende, En opent zijn oor door zijn nood!
16 Aussi bien, il te fera passer de l’étreinte de l’adversité en un lieu spacieux, où n’existe nulle gène, et ta table sera couverte de mets succulents.
Zo trekt Hij ook u uit de muil van ellende Inplaats daarvan zal het onbekrompen overvloed zijn, En het genot van een dis, met vette spijzen beladen.
17 Si tu as subi pleinement le châtiment du méchant, c’est que châtiment et justice sont une force.
Maar oordeelt gij geheel als een boze zijn gericht zal u treffen,
18 Crains donc que le dépit ne t’attire de nouveaux coups; ne te laisse pas égarer par la grandeur de la rançon.
Pas dus op, dat de wrevel u geen straf komt brengen, Waarvan de grootste losprijs u niet zou ontslaan;
19 Dieu peut-il priser assez tes cris suppliants pour t’épargner souffrances et durs efforts?
Uw smeken tot Hem in de nood niets bereiken Al doet ge het ook uit al uw kracht.
20 N’Aspire point à la nuit, où les peuples sont enlevés de leur place.
Laat de dwaasheid u toch niet bedriegen Om u te verheffen met hen, die wijs willen zijn;
21 Garde-toi de te laisser aller au mal, car tu sembles le préférer à la souffrance.
Wacht u ervoor, u tot de zonde te wenden, Want hierdoor juist werdt gij door ellende bezocht!
22 Vois, Dieu est sublime dans sa force: existe-t-il un guide comme lui?
Zie, God is groot door zijn kracht: Wie is heerser als Hij?
23 Qui lui dicte la voie qu’il doit suivre? Qui lui dira: "Tu commets des injustices?"
Wie schrijft Hem zijn weg voor, Wie zegt: Gij handelt verkeerd?
24 Prends à cœur d’exalter son œuvre, que les humains célèbrent par leurs chants.
Denk er aan, dat ook gij zijn daden verheft, Die de stervelingen moeten bezingen,
25 Les hommes l’admirent, le mortel la contemple de loin.
Die iedere mens moet overwegen, Ieder mensenkind van verre beschouwt.
26 Oui, Dieu est grand: nous ne pouvons le comprendre; le nombre de ses années est incalculable.
Zie, God is groot: wij begrijpen Hem niet, Het getal van zijn jaren is zelfs niet te schatten!
27 Il attire les gouttes d’eau qui, à la suite de son brouillard, se résolvent en pluie.
Hij trekt uit de zee de druppels omhoog, Vervluchtigt de regen tot zijn nevel,
28 Les nuages en ruissellent et s’épandent sur la foule des humains.
Die de wolken naar beneden doet stromen, En op alle mensen doet storten;
29 Sait-on seulement comprendre le déploiement des nuées, le fracas de son pavillon?
Wie begrijpt de sprei van de wolken En de gedaante van zijn tent?
30 Vois, il s’enveloppe de sa lumière et il en couvre les profondeurs de cet océan de nuages.
Zie, Hij spreidt zijn nevel uit over de zee, En houdt haar kolken bedekt.
31 Car il se sert d’eux pour juger les peuples ou leur donner de la nourriture en abondance.
Want daarmee spijst Hij de volken En geeft Hij voedsel in overvloed.
32 Il recouvre ses mains de flammes, qu’il dirige contre les rebelles.
In zijn handen verbergt Hij de bliksem, En zendt hem af op zijn doel;
33 Il révèle sa présence par son tonnerre, Instrument de colère contre les présomptueux.
Zijn strijdkreet kondigt Hem aan, Zijn woede ontketent de storm!
