Job 29

1 Job, poursuivant l’exposé de son thème, dit:

౧యోబు మళ్లీ మాట్లాడడం మొదలు పెట్టి ఇలా అన్నాడు.

2 Ah! Que ne suis-je tel que j’étais aux temps passés, aux jours où Dieu me protégeait;

౨గతంలో ఉన్నట్టే నేను ఉంటే ఎంత బాగుంటుంది! దేవుడు నన్ను కాపాడిన రోజుల్లో ఉన్నట్టు ఉంటే ఎంత మేలు!

3 où son flambeau brillait sur ma tête, et où sa lumière me guidait dans les ténèbres;

౩అప్పుడు ఆయన దీపం నా తలపై ప్రకాశించింది. ఆయన కాంతి వల్ల నేను చీకటిలో తిరగగలిగాను.

4 tel que j’étais aux jours de mon automne, alors que l’amitié de Dieu s’étendait sur ma demeure;

౪నా పండు ముసలి దినాల్లోనూ దేవుని స్నేహం నా గుడారంపై ఉండే రోజుల్లోనూ నేను ఉంటే ఎంత బాగుండేది!

5 que le Tout-Puissant était encore avec moi et que j’étais entouré de mes jeunes gens;

౫సర్వశక్తుడు ఇంకా నాకు తోడై ఉన్నప్పుడు నా పిల్లలు నా చుట్టూ ఉండే వారు.

6 quand je baignais mes pieds dans la crème, et que le rocher ruisselait pour moi de flots d’huile!

౬నా దారి అంతా వెన్న లాగా ఉండేది. బండ నుండి నా కోసం నూనె ప్రవాహంగా పారింది.

7 Quand je me dirigeais vers la Porte, au seuil de la cité, et fixais mon siège sur la place publique,

౭పట్టణ ద్వారానికి నేను వెళ్లినప్పుడు రాజవీధిలో నా పీఠంపై కూర్చున్నప్పుడు,

8 les jeunes, en me voyant, se cachaient; les vieillards se levaient et se tenaient debout.

౮యువకులు నన్ను చూసి దూరం జరిగారు. ముసలివారు లేచి నిలబడ్డారు.

9 Les grands retenaient leurs paroles et posaient la main sur la bouche.

౯అధికారులు మాటలు మాని నోటి మీద చెయ్యి ఉంచుకున్నారు.

10 La voix des seigneurs expirait sur leurs lèvres, et leur langue se collait à leur palais;

౧౦ప్రధానులు మాటలాడక ఊరుకున్నారు. వారి నాలుక వారి అంగిలికి అంటుకుపోయింది.

11 car l’oreille qui m’entendait me proclamait heureux, et l’œil qui me voyait rendait témoignage pour moi.

౧౧నా సంగతి విన్న ప్రతివాడూ నన్ను అదృష్టవంతుడిగా ఎంచాడు. నేను కంటబడిన ప్రతివాడూ నన్ను గూర్చి సాక్ష్యమిచ్చాడు.

12 C’Est que je sauvais le pauvre, criant au secours, et l’orphelin sans soutien.

౧౨ఎందుకంటే మొర్ర పెట్టిన దీనులను, తండ్రి లేని వారిని, సహాయం లేని వారిని నేను విడిపించాను.

13 La bénédiction du désespéré allait à moi, et je mettais de la joie au cœur de la veuve.

౧౩నశించిపోవడానికి సిద్ధంగా ఉన్నవారి దీవెన నా మీదికి వచ్చింది. వితంతువుల హృదయాన్ని సంతోషపెట్టాను.

14 Je me revêtais d’équité comme d’une parure, mon esprit de justice était mon manteau et mon turban.

౧౪నేను నీతిని వస్త్రంగా ధరించుకున్నాను గనక అది నన్ను ధరించింది. నా న్యాయవర్తన నాకు వస్త్రం, పాగా అయింది.

15 J’Étais les yeux de l’aveugle, j’étais les pieds du boiteux.

౧౫గుడ్డి వారికి నేను కన్నులయ్యాను. కుంటివారికి పాదాలు అయ్యాను.

16 J’Étais un père pour les malheureux; la cause de l’inconnu, je l’étudiais à fond.

౧౬దరిద్రులకు తండ్రిగా ఉన్నాను. నేను ఎరగనివారి వ్యాజ్యం సైతం నేను శ్రద్ధగా విచారించాను.

17 Je brisais la mâchoire du malfaiteur, et j’arrachais la proie d’entre ses dents.

౧౭దుర్మార్గుల దవడ పళ్ళు ఊడగొట్టాను. వారి పళ్లలో నుండి దోపుడు సొమ్మును లాగివేశాను.

18 Et je disais: "Je finirai avec mon nid; comme le phénix je vivrai de longs jours.

౧౮అప్పుడు నేను ఇలా అనుకున్నాను. నా గూటి దగ్గరనే నేను కన్ను మూస్తాను. ఇసుక రేణువుల్లాగా నేను దీర్ఘాయువు గలవాడినౌతాను.

19 Ma racine sera en contact avec l’eau, la rosée se posera, la nuit, sur mon branchage.

౧౯నా వేళ్ల చుట్టూ నీళ్లు వ్యాపిస్తాయి. నా కొమ్మల మీద మంచు నిలుస్తుంది.

20 Ma gloire se renouvellera sans cesse, et mon arc se rajeunira dans ma main."

౨౦నాకు ఎడతెగని ఘనత కలుగుతుంది. నా చేతిలో నా విల్లు ఎప్పటికీ బలంగా ఉంటుంది.

21 Ils m’écoutaient, pleins d’attente; ils faisaient silence pour entendre mon avis.

౨౧మనుషులు శ్రద్ధగా వింటూ నా కోసం కాచుకుని ఉన్నారు. నా ఆలోచన వినాలని మౌనంగా ఉన్నారు.

22 Quand j’avais fini de parler, ils ne répliquaient pas, et mes discours s’épandaient sur eux.

౨౨నేను మాటలాడిన తరువాత వారు మారు మాట పలకలేదు. ధారలుగా నా మాటలు వారి మీద పడ్డాయి.

23 Ils m’attendaient comme la pluie; ils ouvraient la bouche comme pour l’ondée printanière.

౨౩వర్షం కోసం కనిపెట్టినట్టు వారు నా కోసం కనిపెట్టుకున్నారు. కడవరి వాన కోసమన్నట్టు వారు వెడల్పుగా నోరు తెరుచుకున్నారు.

24 Je leur souriais et ils n’osaient y croire; jamais ils n’éteignaient le rayonnement de ma face.

౨౪వారు ఉహించని సమయంలో వారిని చూసి చిరునవ్వు నవ్వాను. నా ముఖ కాంతిని వారు తోసిపుచ్చలేదు.

25 Volontiers j’allais vers eux, m’asseyant à leur tête, et j’étais comme un roi dans son armée, comme quelqu’un: qui console des affligés.

౨౫నేను వారికి పెద్దనై కూర్చుని వారికి మార్గాలను ఏర్పరచాను. తన సైన్యం దగ్గర రాజులాగా ఉన్నాను. దుఃఖించే వారిని ఓదార్చే వాడి వలే ఉన్నాను.