Job 21
1 Job reprit la parole et dit:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Daignez écouter mes paroles: je ne vous demande pas d’autres consolations.
«Sözlərimi diqqətlə dinləyin, Siz bununla mənə təsəlli verin.
3 Faites-moi un peu crédit pour que je puisse parler, et quand j’aurai fini, libre à vous de me railler.
Qoyun mən də bir şey deyim, Mən danışandan sonra lağ edin.
4 Est-ce donc contre des hommes que mes plaintes sont dirigées? Dès lors pourquoi ma patience ne serait-elle pas à bout?
Şikayətim insana qarşıdırmı? Mən necə səbir edim?
5 Tournez-vous vers moi et soyez stupéfaits, et posez la main sur la bouche.
Mənə baxıb mat qalın, Əlinizi ağzınızın üstünə qoyun.
6 Moi-même, en évoquant mes souvenirs, je suis consterné, et un frisson d’horreur s’empare de mon corps.
Bunu düşünəndə köksümü dəhşət bürüyür, Bədənimə titrətmə düşür.
7 Pourquoi les méchants demeurent-ils en vie? Pourquoi vont-ils progressant et croissant en puissance?
Pislər nə üçün yaşayır? Yaşlandıqca niyə gücləri artır?
8 Leur postérité est fortement établie devant eux, avec eux: leurs descendants sont là sous leurs yeux.
Övladları ətrafında, Nəsilləri gözlərinin qarşısında sapsağlamdır.
9 Leurs maisons sont en paix, à l’abri de toute crainte; la verge de Dieu ne les atteint pas.
Evlərində əmin-amanlıqdır, qorxudan uzaqdır, Allahın dəyənəyi onlara dəymir.
10 Leurs taureaux s’accouplent et ne sont pas stériles; leurs génisses mettent bas et ne perdent pas leurs petits.
Öküzləri cütləşir, qarınları boş qalmır, Doğar inəkləri var, bala salmaz.
11 Ils envoient dehors leurs jeunes garçons comme un troupeau de brebis, et leurs enfants se livrent à leurs ébats.
Övladlarını sürü tək yola salır, Uşaqları oynaşır.
12 Ils entonnent des chants en s’accompagnant du tambourin et du luth, et ils s’égaient aux sons de la flûte.
Dəf və lira çalaraq nəğmə deyirlər, Tütək səsi ilə şənlənirlər.
13 Ils consument leurs jours dans le bonheur et, en un instant, ils descendent au Cheol. (Sheol h7585)
Ömürlərini firavan keçirirlər, Ölülər diyarına rahat gedirlər. (Sheol h7585)
14 Et pourtant ils disent à Dieu: "Laisse-nous, nous n’avons nulle envie de connaître tes voies.
Allaha belə deyirlər: “Bizdən uzaq ol, Yolunu tanımaq istəmirik.
15 Qu’est-ce que le Tout-Puissant, que nous le servions? Quel profit aurons-nous à lui adresser des prières?"
Kimdir Külli-İxtiyar, biz Ona qulluq edək? Əgər Ona dua etsək, bizə nə fayda verər?”
16 Assurément, ce n’est pas à leurs mains qu’ils sont redevables de leur bien-être. (Puisse toutefois le conseil des méchants être loin de moi!)
Görürsən ki, xoşbəxtlikləri öz əllərində deyil, Pislərin nəsihəti qoy məndən uzaq olsun!
17 Arrive-t-il souvent que la lampe des impies s’éteigne, que le malheur fonde sur eux et que Dieu leur assigne dans sa colère le sort qu’ils méritent?
Neçə dəfə pislərin çırağı söndü, Başlarına bəla gəldi. Allah qəzəblənəndə onlara kədəri pay verdimi?
18 Arrive-t-il souvent qu’ils soient comme la paille emportée par le vent, comme le chaume qu’enlève la tempête?
Neçə dəfə yel sovuran saman kimi, Tufanın uçurduğu saman çöpü kimi oldular?
19 Dieu dira-t-on réserve à ses enfants le châtiment de ses crimes: mais qu’il l’inflige donc à lui-même, pour qu’il s’en ressente!
Deyirsiniz ki, Allah Atanın cəzasını övladına çəkdirir. Bunun nə olduğunu bilsin deyə özünə çəkdirsin.
20 Que ses propres yeux soient témoins de sa chute et qu’il s’abreuve de la colère de Dieu!
Qoy öz həlakını gözləri görsün, Külli-İxtiyarın qəzəbini su kimi içsin.
21 Car quel intérêt peut-il porter à sa maison, quand il ne sera plus, puisque le nombre de ses années est fixé d’avance?
Çünki ili, ayı qurtaranda, Arxada qalan külfətindən nə zövq ala bilər?
22 Est-ce à Dieu qu’on enseignera ce qui est raisonnable, à lui qui juge avec une autorité souveraine?
Yüksək mənsəb sahiblərinə hökm edən Allaha Kim bilik verə bilər?
23 Celui-ci meurt au fort de sa vigueur, en pleine quiétude, en pleine paix,
Biri tamam güclü, Tamam rahat və qayğısız,
24 alors que ses récipients débordent de lait, et que la moelle de ses os est abondamment pourvue.
Bədəni ətli-canlı, Sümükləri ilikli ölür.
25 Celui-là meurt, l’âme rassasiée d’amertume, sans avoir goûté le bonheur.
O biri isə dərd içində, Həyatdan kam almamış ölür.
26 Et tous deux sont couchés dans la poussière et deviennent également la proie de la pourriture.
İkisi də torpaqda yatır, İkisinin də bədənini qurd basır.
27 Eh quoi! Je connais vos intentions et les arrière-pensées que vous nourrissez injustement contre moi,
Bilirəm nə fikirdəsiniz, Qəsdiniz mənə qarşı olmaqdır.
28 quand vous dites: "Où est la maison de l’homme important? Où, la tente habitée par les méchants?"
Deyirsiniz: “Əsilzadələrin evi haradadır? Pislərin yaşadığı çadır haradadır?”
29 Eh bien! Interrogez ceux qui parcourent le monde et ne méconnaissez pas les preuves qu’ils apportent:
Yoldan keçənlərdən soruşmadınızmı? Söhbətlərinə qulaq asmadınızmı?
30 c’est qu’au jour du désastre le méchant est épargné; au jour des violentes colères, il est tiré du danger.
Pis insan fəlakət günündə sağ qalır, Qəzəb günü yol göstərilərək qurtulur.
31 Qui lui jettera sa conduite à la face? Et ce qu’il a fait, qui le lui paiera?
Kim davranışını onun üzünə vurur? Kim etdiklərinə görə onu cəzalandırır?
32 On le porte en pompe au lieu de sépulture, et on veille sur son mausolée.
Qəbiristana aparılarkən Məzarı üstə qarovul çəkilir.
33 Légères lui sont les glèbes de la vallée; tout le monde se traîne à sa suite; comme il a été précédé d’une innombrable multitude.
Vadinin torpağı ona şirin gəlir, Hamı onun ardınca düşür. Qarşısında gedənlərsə saysızdır.
34 Comment donc m’offrirez-vous de vaines consolations? De toutes vos répliques il ne demeure qu’une criarde injustice.
Məni necə boş sözlərlə ovuda bilərsiniz? Cavablarınız axıradək yalandır».
