Job 18

1 Bildad prit la parole et dit:

بیلدەدی شوحیش وەڵامی دایەوە:

2 Jusqu’à quand ferez-vous assaut de discours? Devenez raisonnables, puis nous pourrons parler.

«هەتا کەی تەڵە بۆ قسە دەنێنەوە؟ تێبگەن ئینجا ئێمە دەتوانین قسە بکەین.

3 Pourquoi nous considère-t-on comme des brutes? Pourquoi sommes-nous bornés à vos yeux!

بۆچی بە ئاژەڵ دانراین و لەبەرچاوتان گێل بووین؟

4 O toi, qui te déchires toi-même dans ta fureur, est-ce par amour de toi que la terre sera abandonnée et que le rocher changera de place?

ئەی ئەوەی لە ڕقی خۆی، خۆی دەخواتەوە، ئایا لەبەر تۆ زەوی چۆڵ بکرێت و تاشەبەرد لە جێی خۆی بجوڵێت؟

5 Oui certes, la lampe des méchants s’éteint, la flamme de son foyer cesse de briller.

«بەڵێ چرای بەدکاران دەکوژێتەوە و گڕی ئاگرەکەی ڕووناکی نابەخشێت.

6 La lumière s’obscurcit dans sa tente, son flambeau s’éteint au-dessus de lui.

لەناو چادرەکەی ڕووناکی تاریک دەبێت و چراکەی تەنیشتی دەکوژێتەوە.

7 Ses pas, jadis assurés, deviennent hésitants, il est renversé par ses propres projets.

هێزی هەنگاوەکانی کورت دەبن و ڕاوێژەکەی خۆی دەیخات.

8 Car ses pieds se prennent dans le filet, il chemine sur des rets.

بە پێیەکانی خۆی بۆ ناو داو هەنگاو دەنێت، جا لەناو تۆڕدا گیر دەخوات.

9 Le piège le saisit au talon, le traquenard se referme violemment sur lui.

تەڵە پاژنەی پێی دەگرێت و فاقە توند دەیگرێت.

10 Des entraves lui sont posées secrètement sur le sol, des embûches couvrent la route qu’il suit.

داوەکانی لە زەوی شاردراونەتەوە و تەڵەکەی لەسەر ڕێگایە.

11 De toutes parts les terreurs le poursuivent et font vaciller ses jambes.

بەڵاکان لە هەموو لایەکەوە دەیتۆقێنن و هەنگاوبەهەنگاو دوای کەوتوون.

12 Sa vigueur dépérit par la faim, la ruine menace ses flancs.

برسیێتی بڕستی لێ بڕی و کارەسات چاوەڕێی کەوتنی دەکات.

13 Les lambeaux de sa peau deviennent une pâture, ses membres, une proie pour le premier-né de la mort.

نەخۆشی پارچەکانی پێستەکەی دەخوات، یەکەم بەری مەرگ ئەندامەکانی لەشی دەخوات.

14 Il est arraché de la tente où il vivait en sécurité, et poussé entre les bras du roi des épouvantements.

لە ئارامی ناو چادرەکەی خۆی دەڕفێنرێت، بەرەو لای پاشای بەڵاکان پەلکێش دەکرێت.

15 Des gens qui ne lui sont de rien se fixent dans sa demeure; une pluie de soufre se répand sur son domaine.

ئەوەی هی ئەو نییە لەناو چادرەکەی نیشتەجێ دەبێت، گۆگرد بەسەر جێی مانەوەی پەخش دەکرێت.

16 Par en bas, ses racines se dessèchent, par en haut, son feuillage se flétrit.

لە ژێرەوە ڕەگوڕیشەی وشک دەبێت و لە سەرەوەش لقەکانی سیس دەبن.

17 Son souvenir s’efface de la terre, et rien ne rappelle son nom dans l’étendue du monde.

یادەوەری لە زەوی نامێنێت و لەسەر ڕووی وشکانیش هیچ ناوێکی نییە.

18 On le repousse de la lumière dans les ténèbres et on l’expulse de l’univers.

لە ڕووناکییەوە پاڵ دەدرێت بۆ تاریکی و لە جیهان دەردەکرێت.

19 Il ne laisse ni lignée, ni postérité, ni aucun survivant dans son habitation.

نە نەوە و نە وەچەی لەنێو گەلەکەی دەبێت، نە دەربازبوو لەنێو چادرەکانی.

20 Sa destinée frappe de stupeur ceux de l’Occident et donne le frisson à ceux de l’Orient.

خەڵکی ڕۆژئاوا لە ڕۆژی حوکمدان لەسەر ئەودا دەحەپەسێن، گەلانی ڕۆژهەڵات مووچڕکەیان پێدا دێت.

21 Oui, voilà ce qui attend les demeures du malfaiteur, la résidence de qui ne reconnaît pas Dieu!

ئەوە نشینگەی بەدکارانە و ئەمە شوێنی ئەوانەیە کە خودا ناناسن.»