Job 13
1 Certes, tout cela, mon œil l’a vu, mon oreille l’a entendu et s’en est rendu compte.
“Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
2 Ce que vous savez, je le sais moi aussi; je ne vous suis inférieur en rien.
Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.
3 Mais moi, c’est au Tout-Puissant que je m’adresse; ce que je désire, c’est faire des représentations à Dieu.
Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;
4 Quant à vous, vous êtes des inventeurs de mensonges; tous, vous êtes des médecins incapables.
sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.
5 Plaise à Dieu que vous vous condamniez au silence! Cela serait une marque de sagesse de votre part.
Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.
6 Ecoutez donc mes reproches, soyez attentifs aux griefs de mes lèvres.
Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.
7 Est-ce en faveur de Dieu que vous tenez des discours iniques? Est-ce pour lui que vous débitez des faussetés?
A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?
8 Faites-vous acception de personnes dans son intérêt? Prétendez-vous prendre parti pour lui?
A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?
9 Est-il désirable pour vous qu’il scrute vos consciences? Vous jouerez-vous de lui comme on se joue d’un mortel?
Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?
10 Il vous reprendra sévèrement si, en secret, vous faites preuve de partialité.
Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.
11 Sa grandeur n’a-t-elle pas de quoi vous effrayer? Sa terreur ne s’abattra-t-elle point sur vous?
Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?
12 Vos arguments sont des sentences de cendres; vos raisonnements prétentieux sont des raisonnements de boue.
Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.
13 Taisez-vous donc en ma présence, et je parlerai, moi, advienne que pourra!
Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.
14 C’Est pourquoi je veux prendre mon corps entre mes dents et faire bon marché de ma vie.
Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?
15 Qu’il me fasse périr, j’aurai fini d’espérer, mais je n’aurai pas laissé de lui mettre ma conduite sous les yeux.
Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.
16 Et ceci même sera mon triomphe, que nul hypocrite ne peut se présenter devant lui.
Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.
17 Veuillez donc écouter mes paroles; que mes déclarations pénètrent dans votre oreille.
Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.
18 Voyez, j’ai préparé ma défense, j’ai conscience d’être innocent.
Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.
19 Est-il quelqu’un pour plaider contre moi? Aussitôt je me tairais et attendrais la mort.
Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.
20 Ah! De grâce, épargne-moi deux choses et je cesserai de me cacher devant toi:
Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;
21 écarte ta main qui pèse sur moi; que tes terreurs ne me poursuivent point!
largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.
22 Interpelle-moi après, et je répondrai, ou je parlerai d’abord; et tu me répliqueras.
Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.
23 Combien ai-je de péchés et de forfaits à mon compte? Fais-moi connaître mes fautes et mes erreurs.
Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!
24 Pourquoi dérobes-tu ta face et me prends-tu pour un ennemi?
Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?
25 Quoi! Veux-tu briser une feuille chassée par le vent, t’acharner contre un peu de chaume desséché,
Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?
26 pour que tu écrives contre moi des arrêts amers et m’imputes les fautes de ma jeunesse;
Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?
27 pour que tu emprisonnes mes jambes dans le bloc, qua tu épies tous mes mouvements et t’attaches aux traces de mes pas?
Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,
28 Et tout cela contre quelqu’un consumé comme du bois vermoulu, comme un vêtement rongé par la teigne!
Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.
