< Jérémie 22 >

1 Voici ce que dit l’Eternel: "Descends à la maison du roi de Juda, et là parle en ces termes;
Hagi Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne. Kagra Jeremaiaga Juda kini ne'mofo nonte uraminka amanage hunka nanekea ome zamasamio.
2 tu diras: Ecoute la parole de l’Eternel, roi de Juda, qui sièges sur le trône de David, toi et tes serviteurs et ton peuple, vous tous qui entrez par ces portes.
Juda kini ne'ma Deviti kini trate'ma mani'nana ne'mokane, eri'za vahe kamo'zane, ama kuma'mofo kafaramimpinti'ma efresaza vahe'motanena tamagesa ante'neta Ra Anumzamofo nenekea antahiho.
3 Voici ce que dit l’Eternel: Pratiquez la justice et l’équité, arrachez celui qu’on dépouille des mains de l’oppresseur, ne faites subir ni avanie ni violence à l’étranger, à l’orphelin et à la veuve, et ne versez point de sang innocent en ce lieu-ci.
Hagi Ra Anumzamo'a huno, Fatgo avu'avaza huta refkoma hanazana, vahe'mo'zama zamazeri havizama nehu'za ke'onke'za zamima musufama erisageta, zamazeri havizama hanaza vahetega anteta zamaza hiho. Ana nehuta ru vahe'ma tamagranema enemaniza vahe'ene, megusa mofavre naga'ene, kento a'nane naga'enena zamazeri havizana huta hara reozmanteho. Ana nehuta ke'zami omane vahera zamaheta ama kumapina korana eri tagi otreho.
4 Si vraiment vous agissez de cette manière, il entrera encore par les portes de cette maison des rois de la race de David, héritiers de son trône, montés sur des chars et des chevaux, entourés de leurs officiers et de leur peuple.
Hagi tamagrama ama nanekema antahita amage'ma antesageno'a, kini ne'ma nemania nomofo kafaramimpinti Deviti kini trate'ma kinima emanisaza vahe'mo'za karisine hosi afumofo agumpi mani'ne'za enefresage'za, kini ne'mofo eri'za vahemo'zane veamo'zanena ana kafaramimpinti efregahaze.
5 Mais si vous ne tenez pas compte de ces paroles, j’en jure par moi, dit l’Eternel, cette maison deviendra une ruine.
Hianagi tamagra Nagri kema antahita amage'ma ontesazana, Nagra'a nagifi huvempa huankino ama nomo'a havizantfa hanigeno anampina mago zana omanegahie huno Ra Anumzamo'a hu'ne.
6 Voici, en effet, ce que dit l’Eternel au sujet du palais' du roi de Juda: Tu équivaux pour moi à Ghilead, au sommet du Liban! Mais, j’en jure, je te rendrai pareil à un désert, à des villes inhabitées.
Hagi Juda kini ne'mo'ma nemania kumakura amanage huno Ra Anumzamo'a hu'ne. Kagra nagri navurera knare'zantfama hu'nea Gileati mopagna nehunka, Lebanoni mopafima me'nea za'za agonagna hu'nane. Hianagi menina kazeri haviza hanugenka, ka'ma kokamo'ma hiaza nehunka, havizama hu'nea kumapima vahe'ma omaniaza hugahane.
7 Je ferai appel contre toi à des démolisseurs, tous armés de leurs outils: ils abattront tes plus beaux cèdres et les jetteront au feu.
Nagra tamagri ha' vahera huzmantenuge'za ha'ma hu'zantamine erine'za e'za knare'nare sida zafaraminteti'ma noma ki'naza zafaramina eme tagana vazi'za teve hanavazi'za kregahaze.
8 Et quand, passant près de cette ville, des peuples en foule se demanderont les uns aux autres: "Pourquoi l’Eternel a-t-il traité de la sorte cette grande cité?"
Hagi ana'ma hutesage'za henka kokankoka moparegati vahe'mo'zama ama rankuma tavaonte'ma enevanu'za, amanage hu'za zamagra'a zamagenoka hugahaze. Nahigeno Ra Anumzamo'a agima vu'nea Jerusalemi rankumara amanahu avu'ava zana trohunte hu'za hugahaze.
9 on leur répondra: "C’Est que ses habitants ont abandonné l’alliance de l’Eternel, leur Dieu; ils se sont prosternés devant d’autres dieux, et ils les ont adorés."
Ana ke'zamirera zamagra'a kenona amanage hu'za hugahaze. E'ina'ma hu'neana, na'ankure Ra Anumzana zamagra'a Anumzanema huhagerafi huvempa kema hu'naza nanekema zamefi hunemi'za, havi anumzaraminte kepri hu'za mono'ma nehu'za eri'zama eri zamante'naza zanku anara hu'ne hu'za hugahaze.
10 Ne pleurez pas celui qui est mort, et ne le plaignez pas! Pleurez, pleurez celui qui est parti, car il ne reviendra plus et ne reverra pas la terre qui l’a vu naître.
Hagi kini ne' Josaia'ma fria zankura zavira neteta tamasunkura osuta, agri nemofo kini ne' Jehoahasinku tamasunkura nehuta zavirateho. Na'ankure ha' vahe'mo'za eme avre'za ru moparega ome kina huntesageno, anantega umani'neno mopa'a eme onketfa hugahie.
11 Voici en effet ce que dit l’Eternel au sujet de Challoum, le fils de Josias, roi de Juda, qui a régné à la place de son père Josias et qui a quitté ce lieu-ci: "Il n’y reviendra plus!
Hagi Josaia nemofo Jehoahasima nefa noma erino Juda kinima maninege'za avre'za kinama ome hunte'naza nekura Ra Anumzamo'a huno, ete ama kumatera omegahie hu'ne.
12 Mais il mourra là où on l’a déporté; il ne reverra plus cette terre!"
Anama avre'za vu'za ome kinama hunte'naza moparega umani'neno frigahiankino, ama mopa ete mago'enena eme onkegahie.
13 Malheur à celui qui bâtit sa maison à l’aide de l’injustice et surélève ses appartements au prix de l’iniquité; qui fait travailler son prochain pour rien, sans lui donner de salaire;
Hagi Ra Anumzamo'a huno, Kini ne' Jehoiakimi'a ra knazampi ufregahianki kva hino. Na'ankure agra fatgo osu avu'ava huno tva'oma'are'ma nemaniza vahera hige'za noma'ane noma'amofo agofetu'ma me'nea nonema ki'naza vahera, mizana ozami'ne.
14 qui dit: "Je me bâtirai une maison de belle taille avec des chambres hautes, bien spacieuses"; qui y perce de larges fenêtres, l’orne de lambris de cèdre et de peinture rouge.
Hagi ana kini nemo'a huno, nagra noni'a ra nonkrefa kite'na nomofo agofetu'ma me'nea nompina ranra zante ome hunaraginte eme hunaraginte nehu'na, zaho'ma eri kana rama'a hagenente'na, sida zafareti nomofo agu'afina ahegagintegahue. Ana hute'na koranke pentireti eri masave hu'na frentesugeno hentofaza hugahie huno nehie.
15 Penses-tu être roi parce que tu mets ton orgueil dans le cèdre? Ton père aussi mangeait et buvait, mais il pratiquait la justice et l’équité, et par là il fut heureux;
Hagi kagrama antahinana mago'a vahe'ma zamagatere'na rama'a sida zafareti'ma noma ki'noa zamo hige'na kinia mani'noe hunka nehampi? Hagi negafa Josaia'ma ne'zane tinema neneno, fatgo avu'ava zama nehuno, fatgoma huno vahe'ma refkoma hiazamo higeno knare'ma huno nomani'zama mani'neana kagra antahi'nampi?
16 il faisait droit au pauvre, au malheureux, et il s’en trouvait bien. Voilà certes, ce qui s’appelle me connaître, dit l’Eternel.
Hagi Josaia'a zamunte omane vahe'ene ke'onke zanku'ma atupa'ma hu'naza vahe'enena zamagri kaziga anteno zamaza hu'ne. Ana'ma hiazamo higeno maka'zama hiazamo'a knare zanke hu'ne. Ra Anumzamo'a huno, Nagri'ma nageno antahino'ma hu'nesania vahe'mo'a e'inahu avu'avaza hugahie huno hu'ne.
17 Mais toi, tu n’as d’yeux ni de coeur que pour ton intérêt, pour verser le sang innocent, pour exercer l’oppression et la violence.
Hianagi kagra maka zana kavureti keganunu nehunka fatgo osu kanku hakenka fenozana eri avi'netane. Ke'zami omane vahera zamahe nefrinka, zamunte omane vahera zamazeri haviza nehunka, zago'zamia hanarenka e'nerine.
18 C’Est pourquoi, voici ce que dit l’Eternel au sujet de Joïakim, fils de Josias, roi de Juda: "On ne conduira pas son deuil en s’écriant: "Hélas! mon frère! et hélas! ma soeur!" On ne conduira pas son deuil en s’écriant: "Hélas, le Maître! et hélas! Sa Majesté!"
E'ina hu'negu Juda kini ne' Josaia nemofo Jehoiakiminkura Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne. Jehoiakimi'ma frisige'za vahe'mo'za agrikura zamasunku hu'za zavira nete'za, nerafunkura tasunku hune nosanageno, nerasaronkura tasunku hune hu'za osugahaze. Ana nehanage'za vahemo'zanena zavira atenente'za kvatimofonkura tasunku huntone nosanageno, hankave kini nekura tasunku huntone hu'za nosu'za, agrikura zavira otegahaze.
19 C’Est la sépulture d’un âne qu’on lui donnera; on le traînera, on le jettera au loin, hors des portes de Jérusalem.
Hagi agri'ma asente'sazana tonki afu'ma frige'za asente'naku'ma avazu hu'za megia nevazankna huza Jerusalemi kumapintira avazuvaze hu'za kuma kafante vute'za megi'a ome matevu atregahaze.
20 Monte sur le Liban, fille de Sion et pousse des cris; dans Basan, fais retentir ta voix, et du haut d’Abarim pousse des cris, car ils sont brisés, tous ceux qui te chérissaient.
Hagi Ra Anumzamo'a huno, Jerusalemi kumapima nemaniza vahe'mota, ana maka vahe'ma zamagranema nanekema huhagerafi'naza vahera hago haviza huvagarazanki zamagrikura Lebanoni mopafi marerita zavira ome neteta, Abarimi mopafina ranke huta zavi krafa ome nehuta Basani mopafinena zavirateta vano hiho.
21 Je m’adressais à toi au temps de ta prospérité, mais tu disais: "Je n’écouterai point! "Telle est ton habitude depuis ta jeunesse, de ne pas écouter ma voix.
Hagi kagrama maka zampima knare'ma hunka mani'nana knafi ko nagra koro kea kasami'noane. Hianagi kagra hunka, ana nanekea ontahigahue hunka hu'nane. E'inahu kema hanana ko'ma osi'ma mani'nantegati'ma hunka'ma e'nana naneke ana nanekege menina nehane. Ana nehunka nagri kea antahinka amagera nontane.
22 Tous ceux qui étaient tes guides, le vent les emportera, tes amants iront en exil: oh! alors, tu auras honte et tu rougiras de tous tes méfaits.
Hagi kagri ha' vahe'mo'za zaho'mo hiaza hu'za e'za kva vaheka'a eme zamavaresga hu'za vugahaze. Kagrama eri hagerafinka'ma nemanina vahera zamavare'za maka kina ome huzamantegahaze. Ana hanigenka kagrama hu'nana havi kavukva zankura krimpamo'a kna nehina kagazegu hugahane.
23 O toi, qui demeures sur le Liban, qui fixes ton nid sur les cèdres, comme tu seras un objet de pitié, lorsque des douleurs viendront t’assaillir, des convulsions comparables à celles d’une femme en travail!
Hagi Lebanonima nemaniza vahe'mota, namamo sida zafafi noma ki'no nemaniaza huta, sida zafareti nona kita mani'nazanagi, mofavre ante'naku nehia amo'ma atagu nehiaza huta kofta'a knafi tusi tamatagu nehuta kragira rugahaze.
24 Par ma vie, dit l’Eternel, quand bien même Coniahou, fils de Joïakim, roi de Juda, serait une bague à ma main droite, je t’en arracherais,
Hagi Ra Anumzamo'a huno, Nagra Ra Anumzama kasefa hu'na mani'noa Anumzamo'na huankinka, Juda kini ne' Jehoiakimi nemofo Jekoniaga tamaga kaziga nazampi nentanua rinigna kagra hu'nananagi, kagrira ana rinima eri zafitreankna hugahue.
25 et je te livrerais aux mains de ceux qui en veulent à ta vie, aux mains de ceux que tu redoutes, aux mains de Nabuchodonosor, roi de Babylone et aux mains des Chaldéens!
Ana hute'na kahefrinaku'ma nehazagenka koro'ma hune zamantana vahera, Babiloni kini ne' Nebukatnesane Babiloni sondia vahe'mokizami zamazampi kavrentegahue.
26 Et je te jetterai, toi et ta mère qui t’a enfanté, sur une terre étrangère, où vous n’êtes pas nés, et là vous mourrez.
Hagi kagri'ene negreranena tanazerite'na matevu atresugeta ru moparega vugaha'e. Ana mopa tanagri mopa omane'neanagi anantega umanineta frigaha'e.
27 Quant à la terre où leur coeur aspire à revenir, ils n’y reviendront pas.
Ama mopafima e'zankura tusiza huno tanavesigahie. Hianagi ometfa hugaha'e.
28 Est-il donc, cet homme, ce Coniahou, un méprisable morceau de pot cassé, un vase dont personne ne veut? Pourquoi ont-ils été enlevés, lui et sa race, et jetés dans un pays qu’ils ne connaissent pas?
Hagi nahigeno Jehoiakimi'a tako'ma huno haviza hu'nea mopa kavogna nehuno, vahe'mo'za avesi nontaza mopa kavognara hu'ne? Nahanige'za agri'ene mofavre naga'anena zamavare'za vu'za ome zamasgafe tresage'za ke'za antahi'za osu'nesaza mopafina kina hugahaze?
29 Terre, terre, terre, écoute la parole de l’Eternel:
Hagi mopamoka, ama mopamoka, ama Israeli mopamoka Ra Anumzamofo nanekea antahio.
30 Ainsi dit l’Eternel: Inscrivez cet homme comme étant sans postérité, comme un malheureux qui ne réussit à rien au cours de sa vie; car nul de sa race ne parviendra à s’asseoir sur le trône de David ni à régner sur Juda.
Hagi Ra Anumzamo'a huno, Jehoiakimi agigenkema krentesana avontafepima krentesanana, agrikura mofavre onte'nea nere hunka krento. Na'ankure ne' mofavre naga'afintira magomo'a agri kumara erino Deviti kini tratera kinia omanigahie. Ana nehina henka'anena kinia eforera hu'za Juda vahetera kegava osugahaze.

< Jérémie 22 >