Isaïe 59
1 Assurément, la main de l’Eternel n’est pas trop courte pour sauver, ni son oreille trop dure pour entendre.
— Қараңлар, Пәрвәрдигарниң қоли қутқузалмиғидәк күчсиз болуп қалған әмәс; Яки Униң қулиқи аңлимиғидәк еғир болуп қалған әмәс;
2 Mais vos méfaits ont mis une barrière entre vous et votre Dieu; vos péchés sont cause qu’il a détourné sa face de vous et cessé de vous écouter.
Бирақ силәрниң қәбиһлигиңлар силәрни Худайиңлардин жирақлаштурди, Гунайиңлар Униң йүзини силәрдин қачуруп Униңға тилигиңларни аңлатқузмиди.
3 Car vos mains sont souillées de sang, et vos doigts de crimes; vos lèvres débitent le mensonge, votre langue profère l’injustice.
Чүнки қоллириңлар қан билән, Бармақлириңлар қәбиһлик билән миләнгән, Ләвлириңлар ялған гәп ейтқан, Тилиңлар калдирлап қеришип сөзлигән;
4 Personne n’invoque le bon droit, personne ne plaide avec, loyauté; on se fie à l’imposture, on avance des faussetés, on conçoit le mal et on engendre l’iniquité.
Һәққанийлиқ тәрәптә сөзлигүчи йоқтур, Һәқиқәт тәрәптә туридиған һөкүм сориғучи йоқтур; Улар йоқ бир нәрсигә тайинип, алдамчилиқ қилмақта, Уларниң қосиғидикиси зияндаш, Уларниң туғуватқини қәбиһлик;
5 Ils font éclore des œufs de basilic et tissent des toiles d’araignées: quiconque mange de leurs œufs meurt; que l’un d’eux se brise, il en sort une vipère.
Улар чар иланниң тухумлирини төрәлдүриду, Өмчүкниң торини торлайду, Ким униң тухумлирини йесә өлиду; Улардин бири чеқилса зәһәрлик илан чиқиду.
6 Leurs tissus ne peuvent fournir de vêtements et leurs ouvrages sont impropres à les couvrir: leurs actes sont des actes d’iniquité, la besogne que font leurs mains est toute de violence.
Уларниң торлири кийим болалмайду; Өзлири ишлигәнлири билән өзлирини япалмайду; Ишлигәнлири болса қәбиһ ишлардур; Уларниң қолида зораванлиқ туриду;
7 Leurs pieds courent au mal, et ils ont hâte de verser le sang innocent; leurs pensées sont des pensées de crime, la destruction et la ruine marquent leur route.
Қәдәмлири яманлиқ тәрәпкә жүгүриду, Гунасиз қанни төкүшкә алдирайду, Уларниң ойлири қәбиһлик тоғрисидики ойлардур; Барғанла йәрдә вәйранчилиқ вә һалакәт тепилиду.
8 La voie de la paix leur est inconnue, point de justice dans leurs sentiers: ils rendent sinueuses leurs allées, tous ceux qui `les foulent ignorent la paix.
Течлиқ-арамлиқ йолини улар һеч тонумайду; Жүрүшлиридә һеч һәқиқәт-адаләт йоқтур; Улар йоллирини әгир-тоқай қиливалди; Ким буларда маңған болса тинич-арамлиқни көрмәйду.
9 C’Est pourquoi le droit est loin de nous, et le salut ne nous arrive point; nous attendons la lumière et ce n’est que ténèbres; la clarté, et nous marchons dans une brume épaisse.
— Шуңа һәқиқәт-адаләт биздин жирақ туриду; Һәққанийлиқ йетип бизни чүмкигән әмәс; Нурни күтимиз, бирақ йәнила қараңғулуқ! Бирла ғил-пал парлиған йоруқлуқниму күтимиз, Йәнила зулмәттә маңимиз.
10 Nous errons comme des aveugles le long d’un mur, comme des gens privés de leurs yeux nous marchons à tâtons; nous trébuchons en plein midi comme au crépuscule; dans des régions plantureuses, nous sommes pareils à des morts.
Қариғулардәк биз тамни силаштуруп издәймиз, Көзсиз болғандәк силаштуримиз; Гугумда турғандәк чүштиму путлишип кетимиз, Чәт яқиларда өлүкләрдәк жүримиз.
11 Nous grondons tous comme des ours, et tels que des colombes nous ne cessons de gémir. Nous attendons le droit: il est absent; le salut: il est loin de nous.
Ейиқлардәк нәрә тартимиз, Пахтәкләрдәк қаттиқ аһ уримиз; Биз һөкүм-һәқиқәтни күтүп қараймиз, бирақ у йоқ; Ниҗат-қутулушни күтимиз, бирақ у биздин жирақтур;
12 C’Est que nombreux sont nos méfaits, et nos péchés témoignent contre nous. Oui, nous avons conscience de nos méfaits, et nos fautes, nous les connaissons.
Чүнки итаәтсизликлиримиз алдиңда көпийип кәтти, Гуналиримиз бизни әйипләп гувалиқ бериду; Чүнки итаәтсизликлиримиз һәрдайим биз билән биллидур; Қәбиһликлиримиз болса, бизгә рошәндур: —
13 C’Est de s’insurger et renier l’Eternel, de fuir loin de notre Dieu, de ne parler que de violence et de révolte, de concevoir dans le cœur et mettre au jour des propos mensongers.
Чүнки Пәрвәрдигарға итаәтсизлик қилмақтимиз, вапасизлиқ қилмақтимиз, Униңдин йүз өримәктимиз, Зулумни һәм асийлиқни тәрғип қилмақтимиз, Ялған сөзләрни ойдуруп, ич-ичимиздин сөзлимәктимиз;
14 Le droit est forcé de reculer, la justice se tient à distance, car la vérité a trébuché sur la place publique et la droiture ne peut trouver d’accès.
Адаләт-халислиқ болса йолдин йенип кәтти; Һәққанийлиқ жирақта туриду; Чүнки һәқиқәт кочида путлишип кетиду; Дурус-диянәтниңму киргидәк йери йоқтур.
15 Oui, la vérité a cédé la place, et quiconque s’écarte du mal passe pour dément; et l’Eternel a vu, à sa grande indignation, que c’en était fait du droit.
Шуниң билән һәқиқәт йоқай дәп қалди; Өзүмни яманлиқтин нери қилай дегән адәм хәқниң олҗа нишани болуп қалди!
16 Et il s’est aperçu qu’il n’y avait pas un homme, il a constaté avec stupeur que nul n’intervenait; alors c’est son bras qui lui prêta assistance, et c’est sa justice qui le soutint.
Һәм Пәрвәрдигар көрди; Һөкүм-һәқиқәтниң йоқлуғи Униң нәзиридә интайин яман билинди. Вә У [амал қилғидәк] бирму адәмниң йоқлуғини көрди; [Гунакарларға] вәкил болуп дуа қилғучи һеч кимниң йоқлуғини көрүп, азаплинип көңли паракәндә болди. Шуңа Униң Өз Билиги өзигә ниҗат кәлтүрди; Униң Өз һәққанийлиғи Өзини қоллап чидамлиқ қилди;
17 Il s’arma de justice comme d’une cuirasse et posa le casque de la victoire sur sa tête; il endossa comme une draperie de vengeance et s’enveloppa, en guise de manteau, d’un zèle jaloux.
У һәққанийлиқни қалқан-савут қилди, Бешиға ниҗатлиқ дубулғисини кийди; Қисас либасини кийим қилди, Муһәббәтлик қизғинлиқни тон қилип кийди.
18 Selon le mérite, il rétribue: sa colère est pour ses adversaires, une juste rémunération pour ses ennemis; il paie les plages lointaines d’après leurs œuvres.
Адәмләрниң қилғанлири бойичә, у уларға қайтуриду; Рәқиплиригә қәһр чүшүриду, Дүшмәнлиригә ишлирини қайтуриду, Чәт араллардикиләргиму у ишлирини қайтуриду.
19 Aussi craindra-t-on le nom du Seigneur dans les régions où le soleil se couche, la majesté divine là où il se lève, car elle se présentera comme un fleuve encaissé, que précipite le souffle de l’Eternel.
Шуниң билән улар ғәриптә Пәрвәрдигарниң намидин, Күнчиқишта Униң шан-шәривидин қорқиду; Дүшмән кәлкүндәк бесип киргинидә, Әнди Пәрвәрдигарниң Роһи униңға қарши бир туғни көтирип бериду;
20 Mais il viendra en rédempteur pour Sion et pour les pécheurs repentants de Jacob; telle est la promesse de l’Eternel.
Шуниң билән Һәмҗәмәт-Қутқузғучи Зионға келиду, У Яқуп җәмәтидикиләр арисидин итаәтсизликтин йенип товва қилғанларға йеқинлишиду, — дәйду Пәрвәрдигар.
21 Quant à moi, dit l’Eternel, voici quel est mon pacte avec eux: mon inspiration qui repose sur toi et les paroles que j’ai mises en ta bouche, elles ne doivent point s’écarter de ta bouche, ni de la bouche de tes enfants, ni de celle des enfants de tes enfants, soit à présent, soit dans les temps futurs.
Мән болсам, мана, Мениң улар билән болған әһдәм шуки, — дәйду Пәрвәрдигар — «сениң үстүңгә қонуп турған Мениң Роһум, шундақла Мән сениң ағзиңға қуйған сөз-каламим болса, Буниңдин башлап әбәдил-әбәткичә өз ағзиңдин, нәслиңниң ағзидин яки нәслиңниң нәслиниң ағзидин һәргиз чүшмәйду! — дәйду Пәрвәрдигар.
