Genèse 28
1 Isaac appela Jacob et le bénit, puis lui fit cette recommandation: "Ne prends pas femme parmi les filles de Canaan.
Исаак а кемат пе Иаков, л-а бинекувынтат ши й-а дат порунка ачаста: „Сэ ну-ць ей невастэ динтре фетеле луй Канаан.
2 Lève toi, va dans le territoire d’Aram, dans la demeure de Bathuel, père de ta mère; et choisis toi là une femme parmi les filles de Laban, le frère de ta mère.
Скоалэ-те, ду-те ла Падан-Арам, ын каса луй Бетуел, татэл мамей тале, ши я-ць де аколо о невастэ динтре фетеле луй Лабан, фрателе мамей тале.
3 Le Dieu tout puissant te bénira, te fera croître et multiplier et tu deviendras une congrégation de peuples.
Думнезеул чел Атотпутерник сэ те бинекувынтезе, сэ те факэ сэ крешть ши сэ те ынмулцешть, ка сэ ажунӂь о чатэ де нороаде!
4 Et il t’attribuera la bénédiction d’Abraham, à toi et à ta postérité avec toi, en te faisant possesseur de la terre de tes pérégrinations, que Dieu a donnée à Abraham."
Сэ-ць дя бинекувынтаря луй Авраам, цие ши семинцей тале ку тине, ка сэ стэпынешть цара ын каре локуешть ка стрэин ши пе каре а дат-о луй Авраам.”
5 Isaac envoya ainsi Jacob au territoire d’Aram, chez Laban, fils de Bathuel, l’Araméen, frère de Rébecca, mère de Jacob et d’Ésaü.
Ши Исаак а тримис пе Иаков, каре с-а дус ла Падан-Арам, ла Лабан, фиул луй Бетуел, Арамеул, фрателе Ребекэй, мама луй Иаков ши а луй Есау.
6 Ésaü vit qu’Isaac avait béni Jacob, qu’il l’avait envoyé au territoire d’Aram pour s’y choisir une épouse; qu’en le bénissant il lui avait donné cet ordre: "Ne prends point femme parmi les filles de Canaan";
Есау а вэзут кэ Исаак бинекувынтасе пе Иаков ши-л тримисесе ла Падан-Арам, ка сэ-шь я невастэ де аколо, ши кэ, бинекувынтынду-л, ый дэдусе порунка ачаста: „Сэ ну-ць ей невастэ динтре фетеле луй Канаан.”
7 que Jacob, obéissant à son père et à sa mère, était allé au territoire d’Aram:
А вэзут кэ Иаков аскултасе де татэл сэу ши де мама са ши плекасе ла Падан-Арам.
8 et Ésaü comprit que les filles de Canaan déplaisaient à Isaac son père.
Есау а ынцелес астфел кэ фетеле луй Канаан ну-й плэчяу татэлуй сэу Исаак.
9 Alors Ésaü alla vers Ismaël et prit pour femme Mahalath, fille d’Ismaël, fils d’Abraham, sœur de Nebaïoth, en outre de ses premières femmes.
Ши Есау с-а дус ла Исмаел. Ел а май луат де невастэ, пе лынгэ невестеле пе каре ле авя, пе Махалат, фата луй Исмаел, фиул луй Авраам, ши сора луй Небаиот.
10 Jacob sortit de Beer Shava et se dirigea vers Haran.
Иаков а плекат дин Беер-Шеба ши шь-а луат друмул спре Харан.
11 Il arriva dans un endroit où il établit son gîte, parce que le soleil était couché. II prit une des pierres de l’endroit, en fit son chevet et passa la nuit dans ce lieu.
А ажунс ынтр-ун лок унде а рэмас песте ноапте, кэч асфинцисе соареле. А луат о пятрэ де аколо, а пус-о кэпэтый ши с-а кулкат ын локул ачела.
12 Il eut un songe que voici: Une échelle était dressée sur la terre, son sommet atteignait le ciel et des messagers divins montaient et descendaient le long de cette échelle.
Ши а висат о скарэ резематэ де пэмынт, ал кэрей вырф ажунӂя пынэ ла чер. Ынӂерий луй Думнезеу се суяу ши се коборау пе скара ачея.
13 Puis, l’Éternel apparaissait au sommet et disait: "Je suis l’Éternel, le Dieu d’Abraham ton père et d’Isaac; cette terre sur laquelle tu reposes, je te la donne à toi et à ta postérité.
Ши Домнул стэтя дясупра ей ши зичя: „Еу сунт Домнул Думнезеул татэлуй тэу Авраам ши Думнезеул луй Исаак. Пэмынтул пе каре ешть кулкат ци-л вой да цие ши семинцей тале.
14 Elle sera, ta postérité, comme la poussière de la terre; et tu déborderas au couchant et au levant, au nord et au midi; et toutes les familles de la terre seront heureuses par toi et par ta postérité.
Сэмынца та ва фи ка пулберя пэмынтулуй; те вей ынтинде ла апус ши ла рэсэрит, ла мязэноапте ши ла мязэзи ши тоате фамилииле пэмынтулуй вор фи бинекувынтате ын тине ши ын сэмынца та.
15 Oui, je suis avec toi; je veillerai sur chacun de tes pas et je te ramènerai dans cette contrée, car je ne veux point t’abandonner avant d’avoir accompli ce que je t’ai promis."
Ятэ, Еу сунт ку тине; те вой пэзи претутиндень пе унде вей мерӂе ши те вой адуче ынапой ын цара ачаста, кэч ну те вой пэрэси пынэ ну вой ымплини че-ць спун.”
16 Jacob, s’étant réveillé, s’écria: "Assurément, l’Éternel est présent en ce lieu et moi je l’ignorais."
Иаков с-а трезит дин сомн ши а зис: „Ку адевэрат, Домнул есте ын локул ачеста, ши еу н-ам штиут.”
17 Et, saisi de crainte, il ajouta: "Que ce lieu est redoutable! ceci n’est autre que la maison du Seigneur et c’est ici la porte du ciel."
Й-а фост фрикэ ши а зис: „Кыт де ынфрикошат есте локул ачеста! Аич есте каса луй Думнезеу, аич есте поарта черурилор!”
18 Jacob se leva de grand matin; il prit la pierre qu’il avait mise sous sa tête, l’érigea en monument et répandit de l’huile à son faite.
Ши Иаков с-а скулат дис-де-диминяцэ, а луат пятра пе каре о пусесе кэпэтый, а пус-о ка стылп де адучере аминте ши а турнат унтделемн пе вырфул ей.
19 Il appela cet endroit Béthel; mais Louz était d’abord le nom de la ville.
А дат локулуй ачестуя нумеле Бетел, дар май ынаинте четатя се кема Луз.
20 Jacob prononça un vœu en ces termes: "Si le Seigneur est avec moi, s’il me protège dans la voie où je marche, s’il me donne du pain à manger et des vêtements pour me couvrir;
Иаков а фэкут о журуинцэ ши а зис: „Дакэ ва фи Думнезеу ку мине ши мэ ва пэзи ын тимпул кэлэторией пе каре о фак, дакэ-мь ва да пыне сэ мэнынк ши хайне сэ мэ ымбрак
21 si je retourne en paix à la maison paternelle, alors le Seigneur aura été un Dieu pour moi
ши дакэ мэ вой ынтоарче ын паче ын каса татэлуй меу, атунч Домнул ва фи Думнезеул меу;
22 et cette pierre que je viens d’ériger en monument deviendra la maison du Seigneur et tous les biens que tu m’accorderas, je veux t’en offrir la dîme."
пятра ачаста пе каре ам пус-о ка стылп де адучере аминте ва фи каса луй Думнезеу ши Ыць вой да а зечя парте дин тот че-мь вей да.”
