< Genèse 11 >
1 Toute la terre avait une même langue et des paroles semblables.
Korapa knafina ama mopafima mani'naza vahe'mo'za magoke zamageruke neru'za, magoke kege hu'naze.
2 Or, en émigrant de l’Orient, les hommes avaient trouvé une vallée dans le pays de Sennaar, et s’y étaient arrêtés.
Vahe'mo'za hage'za zage hanatitega nevu'za mago agupo mopa Sinar (Babiloni) ome kete'za, anante kuma ome ante'za mani'naze.
3 Ils se dirent l’un à l’autre: "Çà, préparons des briques et cuisons-les au feu." Et la brique leur tint lieu de pierre, et le bitume de mortier.
Mani'ne'za ke hugantugama hu'za anage hu'naze, Mopa kateta briki tro huta tevefi kre hanavenetita, kolta fuki erita simenia eri hanavetita tro huta nona kisune hu'za hu'naze.
4 Ils dirent: "Allons, bâtissons-nous une ville, et une tour dont le sommet atteigne le ciel; faisons-nous un établissement durable, pour ne pas nous disperser sur toute la face de la terre."
Anante amanage hu'naze, Tagrati rankuma trohuta za'za no kita monafi marerisnunkeno, ana nomo'a ran tagi neramina, arurega vuta eta hu'zankura tazeri atru hanie.
5 Le Seigneur descendit sur la terre, pour voir la ville et la tour que bâtissaient les fils de l’homme;
Hianagi Ra Anumzamo'a rankuma'ene, zaza none, vahe'mo'zama ki'naza nonku'ma kenaku erami'ne.
6 et il dit: "Voici un peuple uni, tous ayant une même langue. C’Est ainsi qu’ils ont pu commencer leur entreprise et dès lors tout ce qu’ils ont projeté leur réussirait également.
Ra Anumzamo'a amanage hu'ne, Zamagra magoke naga mani'ne'za magoke zamageru neru'za, amazana eri agafa hazankiza, mago'zama hunaku'ma hanaza zana, amne tro hugahaze.
7 Or çà, paraissons! Et, ici même, confondons leur langage, de sorte que l’un n’entende pas le langage de l’autre."
E'i zanku tagra uramita ke'zami eri savari hamanenke'za, zamagra zamageru'ma antahizankura amuho hugahaze.
8 Le Seigneur les dispersa donc de ce lieu sur toute la face de la terre, les hommes ayant renoncé à bâtir la ville.
Anage nehuno Ra Anumzamo'a zamazeri fragu vazige'za kumazimi tro huvaga ore'za atre'za maka moparega vu'za e'za hu'za umani'naze.
9 C’Est pourquoi on la nomma Babel, parce que là le Seigneur confondit le langage de tous les hommes et de là l’Éternel les dispersa sur toute la face de la terre.
E'ina hu'nea agafare ana ran kumakura Babelie hu'za hu'naze. Na'ankure Ra Anumzamo ana mopafi vahe'mokizmi zamagerura zamazeri havia huteno, hakare moparega zamazeri atrege'za vu'za e'za hu'naze.
10 Voici les générations de Sem. Sem était âgé de cent ans lorsqu’il engendra Arphaxad, deux ans après le Déluge.
Tima hagetegeno tare kafuma evigeno'a, Semimpinti'ma fore'ma hu'naza vahera amana hu'ne. Semi'a 100'a zagegafu huteno, Arpaksadina nefa'za hu'ne.
11 Sem vécut, après avoir engendré Arphaxàd, cinq cents ans; il engendra des fils et des filles.
Arpaksadi nafa'za huteno Semi'a 500'a zagegafu nehuno ne'mofara mago'ane zamante'ne. Semi'a 600'a zagegafu maniteno fri'ne.
12 Arphaxad avait vécu trente cinq ans lorsqu’il engendra Chélah.
Arpaksadi'a 35'a zagegafu huteno, Selana nefa'za hu'ne.
13 Arphaxad vécut, après la naissance de Chélah, quatre cent trois ans; il engendra des fils et des filles.
Arpaksadi'a Sela nefa'zama huteno'a, 403'a zagegafu nehuno mago'ane ne'mofara zamante'ne. Arpaksadi'a 438'a zagegafu huteno fri'ne.
14 Chélah, à l’âge de trente ans, engendra Héber.
Sela'a 30'a zagegafu maniteno, Eberina nefa'za hu'ne.
15 Chélah vécut, après avoir engendré Héber, quatre cent trois ans; il engendra des fils et des filles.
Sela'a Eberi nefa'za huteno 403'a zagegafu nehuno mago'ane ne'mofara zamante'ne, Sela'a 433'a zagegafu maniteno fri'ne.
16 Héber, ayant vécu trente quatre ans, engendra Péleg.
Eberi'a 34'a zagegafu maniteno, Peleki nefa'za hu'ne.
17 Après avoir engendré Péleg, Héber vécut quatre cent trente ans; il engendra dès fils et des filles.
Eberi'a Peleki nefaza huteno, 430'a zagegafu nehuno mago'ane ne'mofara zamante'ne. Eberi'a 464'a zagegafu maniteno fri'ne.
18 Péleg, âgé de trente ans, engendra Reou.
Peleki'a 30'a zagegafu nehuno Reuna nefa'za hu'ne.
19 Après avoir engendré Reou, Péleg vécut deux cent neuf ans; il engendra des fils et des filles.
Peleki'ma Reu nefa'za huteno 209ni'a zagegafu maniteno mago'ane ne'mofara zamante'ne. Peleki'a 239ni'a zagegafu maniteno fri'ne.
20 Reou, ayant vécu trente-deux ans, engendra Seroug.
Reu'a 32'a zagegafu maniteno, Serugina nefa'za hu'ne.
21 Après la naissance de Seroug, Reou vécut deux cent sept ans; il engendra des fils et des filles.
Serugi'ma fore hutegeno henka Reu'a 207ni'a zagegafu maniteno, mago'ane ne'mofara zamante'ne. Reu'a 239ni'a zagegafu maniteno fri'ne.
22 Seroug, ayant vécu trente ans, engendra Nacor.
Serugi'a 30'a zagegafu maniteno, Nahona nefa'za hu'ne.
23 Après la naissance de Nacor, Seroug vécut deux cents ans; il engendra des fils et des filles.
Serugi'a Naho nefaza huteno 200'a zagegafu maniteno, mago'ane ne'mofara zamante'ne. Serugi'a 230'a zagegafu huteno fri'ne.
24 Nacor, âgé de vingt-neuf ans, engendra Tharé.
Naho'a 29ni'a zagegafu nehuno, Terana nefa'za hu'ne.
25 Nacor vécut, après avoir engendré Tharé, cent dix-neuf ans; il engendra des fils et des filles.
Naho'a, Terana nefa'za huteno 119ni'a zagegafu maniteno, mago'ane ne'mofara zamante'ne, Naho'a 148'a zagegafu maniteno fri'ne.
26 Tharé, ayant vécu soixante-dix ans, engendra Abramé Nacor et Harân.
Tera'ma 70'a zagegafu nehuno'a Abrama, Nahoma, Haranikizmi nezmafa'za hu'ne.
27 Voici les générations de Tharé: Tharé engendra Abram, Nacor et Harân; Harân engendra Loth,
Tera nagara amanahu hu'ne. Tera'a Abrama, Nahoma, Haranikizmi nezmafa'e. Hagi Harani'a Loti nefa'e.
28 Harân mourut du vivant de Tharé son père, dans son pays natal, à Our-Kasdim.
Tera'a ofri mani'negeno, Harani'a kasente'naza kumate Ur kaziga Kaldi'a mopare fri'ne.
29 Abram et Nacor se marièrent. La femme d’Abram avait nom Sarai, et celle de Nacor, Milka, fille de Harân, le père de Milka et de Yiska.
Hagi Abramu'ene Nahokea a' eri'na'e. Hagi Abramu a'mofo agi'a Sarai'e. Naho a'mofo agi'a Milka'e, agra Harani mofare. Milkane Iskakizni neznafa'e.
30 Saraï était stérile, elle n’avait point d’enfant.
Hianagi Sarai'a mofavre onte narvo a' mani'ne.
31 Tharé emmena Abram son fils, Loth fils de Harân son petit fils, et Saraï sa bru, épouse d’Abram son fils; ils sortirent ensemble d’OurKasdim pour se rendre au pays de Canaan, allèrent jusqu’à Harân et s’y fixèrent.
Hagi Tera'a mofavre'a Abramuma, negeho Lotima Abramu nenaro Sarainki huno nezmavreno Kaldi'a kaziga Ur kumara atre'za Kenani vunaku vu'naze. Hianagi Harani kumate'ma unehanati'za anante umani'naze.
32 Les jours de Tharé avaient été de deux cent cinquante ans lorsqu’il mourut à Harân.
Tera'a 205fu'a zagegafu huteno, Harani mopare fri'ne.