< 1 Samuel 19 >

1 Alors Saül proposa à son fils Jonathan et à tous ses serviteurs de faire mourir David. Mais Jonathan, fils de Saül, avait beaucoup d’amitié pour David.
Saul in achapa Jonathan le asohteho jouse toh David thana ding lunggel anei khompi tan ahi. Ahinlah Joanthan le David golphatah ahi lhon jeh chun,
2 Et il annonça la chose à David, en disant: "Saül, mon père, cherche à te faire mourir. Tiens-toi donc dès demain sur tes gardes, dérobe-toi aux regards et reste caché.
Jonathn in David jah’a, “Kapan, jing jingkah le tha ding nagoi, chinghtheiyin, loulai sunga kisel nading mun khat kihol’in,” tin apa thilgon ho jouse chu aseipeh tan ahi.
3 Moi, je sortirai et j’accompagnerai mon père dans le champ où tu seras, je parlerai pour toi à mon père, et je te ferai part de ce que j’aurai observé".
“Chutengle, keiman kappa chu munchom khatna puidong ing kating, nachungchang thu kihoulimpi ing katin, kamudoh chengse chu nang kaseipeh ding nahi,” tin aseipeh kit tan ahi.
4 Jonathan parla donc en faveur de David à Saül, son père, et il lui dit: "Que le roi ne se rende pas coupable à l’égard de David, son serviteur, car lui ne t’a manqué en rien, et sa manière d’agir est extrêmement profitable pour toi.
Ajing jingkah in, Jonathan in David chungchang thu apa komah aphatna le athilpha boljeng aseipeh in ahi. Chule Jonathan in apa koma chun, “Lengpa chu asoh David douna-a chonse lou ding ahi chule David in nangma dounan thil imacha abolpoi, aman ajochanin aphat jousen nakithopin ahi,” ati.
5 Au péril de sa propre vie, il a frappé le Philistin, et Dieu a donné ainsi une grande victoire à tout Israël; tu l’as vu et t’en es réjoui. Pourquoi donc te rendre coupable de l’effusion du sang innocent, en faisant mourir David sans motif?"
“Pathen thahatna jal'a Philistine mihatpa anatha-a Israelte dinga gal lentah eina jopeh-u phatlai chu nasuhmil hitam? Hichea thilsoh chungchanga chu nangma nana kipa dehset hilou ham? Achutia ahileh imacha bolselou, mona neilou David chu ipi bolla thading nagot ham? Ajeh imacha aumpoi!” ati.
6 Saül, déférant à la voix de Jonathan, fit ce serment: "Par le Dieu vivant! Il ne sera pas mis à mort."
Hijeh chun Saul in Jonathan thusei chu phatah’in angaijin chuin akihahsel’in, “Hingjing Pakai min pan’a kasei ahi, David chu kithat louding ahi,” ati
7 Alors Jonathan manda David et lui fit part de tout cet entretien; puis il l’introduisit auprès de Saül, et il se tint devant lui comme par le passé.
Hiche jouchun Jonathan in David akouvin, thil ijakai asepeh tan ahi. Chule aman David chu Saul komah apuijin, amasa bangin David in leng inpi’ah na atong kit in ahi.
8 La guerre ayant recommencé, David se mit en campagne, combattit les Philistins, leur infligea une grande défaite et les mit en fuite.
Chuin Philistine tetoh gal kisatna aumkit in, David in asepaite akipuijin Philistine tetoh akisat in, amaho nasatah in athat-in ahile, amaho ajam tauve.
9 Le mauvais esprit suscité de Dieu s’empara de Saül; il était assis dans sa maison, sa lance à la main, tandis que David pinçait les cordes.
Ahinlah nikhat hi Saul in’ah atouvin tengcha akhut ah akichoijin ahile, Pathen a kona hungkon lhagao dihlou chun hetman louvin achungah ahung chu kit’in ahile, David in angai bangin semjang asailaitah in,
10 Saül chercha à frapper David, de sa lance, contre le mur; mais David se déroba au coup de Saül, dont la lance atteignit le mur. David prit la fuite et s’échappa, cette nuit même.
Saul in David chu atengcha choiya chun akhoa, bangtoh khobeh ding agotna ahile, David ana ki-otdoh in, atengcha chun bang ah akibut lut jeng in, hiche jan chun David akiseldoh tan ahi.
11 Saül envoya des émissaires à la maison de David, pour le surveiller et le tuer au matin. David en fut informé par Mikhal, sa femme, qui ajouta: "Si tu ne te sauves pas cette nuit, demain tu seras mis à mort."
Chuin Saul in David ain-langa avelhi ding in asepaite asollin ahi. Asepaite jah’ah, ajing jingkah teng aina kona ahung potdoh tengle natha dingu ahi, tin thu apen ahi. Ahinlah ainneipi Michal in David jah’a, “Tujana nakiseldoh louva ahileh, jing jingkah leh nathi ding ahitai,” ati.
12 Mikhal fit descendre David par la fenêtre; il s’enfuit et se mit en sûreté.
Chuin ainneipi Michal in kotcha neo langa kon in akhai lhan, ajamdoh in, ahoi dohtai.
13 Mikhal prit les terafim, qu’elle plaça dans le lit, mit au chevet le coussin de poil de chèvre et jeta un drap par-dessus.
Hichun amanun milim khat alan, alupna ah ponsa khat asil peh’in, asam ding in kelcha mul asem peh in ahi.
14 Saül ayant envoyé des émissaires pour s’emparer de David, elle leur dit: "Il est malade".
Chuin sottol le ho ahung uva David matding agot uleh, ainneipin adam hih in athou joupoi tin alep in ahi.
15 Alors Saül donna mission à ces gens d’aller voir David, en ajoutant: "Amenez-le-moi dans son lit, pour que je le fasse mourir".
Ahinlah Saul in asottol leho jah’a thu apen, “Alupna a konin hinkaidoh un, kathading ahi,” atin ahi.
16 Les envoyés entrèrent, et voici que les terafim étaient dans le lit, et le coussin de poil de chèvre au chevet.
Ahin alupna-a kona kaidoh ding agot uva aponsil chu agah hodoh uva ahileh, milim kisemthu, alua kelchamul chu amudoh tauve.
17 Saül dit à Mikhal: "Pourquoi m’as-tu trompé de la sorte, et as-tu favorisé la fuite de mon ennemi?" Mikhal répondit à Saül: "C’Est lui qui m’a dit: Laisse-moi partir ou je te tuerai."
Hijeh chun Saul in Michal jah’a, “Ipibolla hitia hi nei joulhep’a, kagalmi keija kona najamdoh sah ham?” atin ahile, Michal in jong, “Aman neikithopi louva ahileh katha ding nahi eitijeh’a kabol ahi,” tin ana donbut in ahi.
18 David, ayant donc pris la fuite pour être en sûreté, se rendit chez Samuel, à Rama, et l’informa de tout ce que lui avait fait Saül; Il s’en alla avec Samuel, et ils s’établirent à Naïot.
David ajamdoh in Ramah khopi’ah achen Samuel to akimuto lhonin, chule Saul in achunga itobang tah’a na atoh ham ti aseipeh tan ahi. Samuel in David akilhonpin Ramah gamsunga Naioth mun’ah acheng tan ahi.
19 On le rapporta à Saül, en disant: "David se trouve à Naïot, près de Rama."
David Ramah gamsunga Naioth muna aume ti thulhut Saul’in ana jatan ahi.
20 Saül envoya des émissaires pour s’emparer de David. Comme ils virent le groupe des prophètes qui prophétisaient, et Samuel debout à leur tête, les envoyés de Saül furent saisis de l’esprit divin et ils prophétisèrent, eux aussi.
Hichun aman David manding in sottol-le ho asoltan ahi. Ahinlah amaho agalhun phat’un, Samuel lamkaina a themgao phabep in gaothu asei pet’u atohkha uvin, Saul sottol leho chu Pathen lhagao chung uvah ahung chun, amahon jong gaothu aseipan tauvin ahi.
21 Saül, informé, envoya d’autres émissaires, qui prophétisèrent également; il en envoya d’autres une troisième fois, ils prophétisèrent à leur tour.
Chuin Saul in hichu ajahdoh kit phat’in, sottol dangho asolkit in ahileh, amahon jong gaothu aseiden kit tauvin ahi. Athumvei chan nan jong angai ngai ahiuve.
22 Alors il alla lui-même à Rama. Parvenu à la grande citerne près de Sëkhou, il demanda où étaient Samuel et David; on répondit: "A Naïot, près de Rama."
Chuphat’in, Saul amatah Ramah kho jonin achetai, Secu’a um twikul lentah phung ahin phah in, “Samuel le David hoiya um lhon em?” tin adongin ahile, “Ramah gam'a Naioth mun ah aum lhone,” tin mi koiham khat in ahin donbut in ahi.
23 Il se dirigea vers Naïot, près de Rama; l’esprit de Dieu le saisit à son tour, et il alla prophétisant jusqu’à son arrivée à Naïot, près de Rama.
Ahin Ramah gam'a Naioth ajot chun, lampi’ah Pathen lhagao Saul chungah ahung chun, Naioth alhun kahsen gaothu aseiyin ahi.
24 Là, il se dépouilla, lui aussi, de ses vêtements, prophétisa aussi devant Samuel, et resta couché, ainsi dévêtu, tout ce jour et toute la nuit. De là ce dicton: "Saül aussi est donc parmi les prophètes!"
Saul in apon abotkeh in, akeochang in tollhang ah alumin, Samuel angsung’ah sun nilhum jan khovah in gaothu asei in ahi. Chuin mihon aveuvin, adatmouvin, “Iti dana, Saul jeng jong themgao lah’a jao hitam?” atiuvin ahi.

< 1 Samuel 19 >