Romains 3
1 Quel est donc l’avantage du Juif, ou quel est le profit de la circoncision?
τι ουν το περισσον του ιουδαιου η τις η ωφελεια της περιτομης
2 – Grand de toute manière, et d’abord en ce que les oracles de Dieu leur ont été confiés.
πολυ κατα παντα τροπον πρωτον μεν γαρ οτι επιστευθησαν τα λογια του θεου
3 Quoi donc? Si quelques-uns n’ont pas cru, leur incrédulité annulera-t-elle la fidélité de Dieu?
τι γαρ ει ηπιστησαν τινες μη η απιστια αυτων την πιστιν του θεου καταργησει
4 Qu’ainsi n’advienne! mais que Dieu soit vrai et tout homme menteur, selon ce qui est écrit: « En sorte que tu sois justifié dans tes paroles, et que tu aies gain de cause quand tu es jugé ».
μη γενοιτο γινεσθω δε ο θεος αληθης πας δε ανθρωπος ψευστης καθως γεγραπται οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησης εν τω κρινεσθαι σε
5 Mais si notre injustice constate la justice de Dieu, que dirons-nous? Dieu est-il injuste quand il donne cours à la colère? – Je parle selon l’homme.
ει δε η αδικια ημων θεου δικαιοσυνην συνιστησιν τι ερουμεν μη αδικος ο θεος ο επιφερων την οργην κατα ανθρωπον λεγω
6 – Qu’ainsi n’advienne! puisqu’[alors], comment Dieu jugera-t-il le monde?
μη γενοιτο επει πως κρινει ο θεος τον κοσμον
7 Car si la vérité de Dieu dans mon mensonge a abondé pour sa gloire, pourquoi moi aussi suis-je encore jugé comme pécheur?
ει γαρ η αληθεια του θεου εν τω εμω ψευσματι επερισσευσεν εις την δοξαν αυτου τι ετι καγω ως αμαρτωλος κρινομαι
8 Et non, comme nous sommes calomnieusement accusés et que quelques-uns prétendent que nous disons: Faisons du mal, afin qu’arrive le bien? – desquels le jugement est juste.
και μη καθως βλασφημουμεθα και καθως φασιν τινες ημας λεγειν οτι ποιησωμεν τα κακα ινα ελθη τα αγαθα ων το κριμα ενδικον εστιν
9 Quoi donc? Sommes-nous plus excellents? Nullement. Car nous avons déjà accusé et Juifs et Grecs d’être tous sous [le] péché,
τι ουν προεχομεθα ου παντως προητιασαμεθα γαρ ιουδαιους τε και ελληνας παντας υφ αμαρτιαν ειναι
10 selon qu’il est écrit: « Il n’y a point de juste, non pas même un seul;
καθως γεγραπται οτι ουκ εστιν δικαιος ουδε εις
11 il n’y a personne qui ait de l’intelligence, il n’y a personne qui recherche Dieu;
ουκ εστιν ο συνιων ουκ εστιν ο εκζητων τον θεον
12 ils se sont tous détournés, ils se sont tous ensemble rendus inutiles; il n’y en a aucun qui exerce la bonté, il n’y en a pas même un seul »;
παντες εξεκλιναν αμα ηχρειωθησαν ουκ εστιν ποιων χρηστοτητα ουκ εστιν εως ενος
13 « c’est un sépulcre ouvert que leur gosier; ils ont frauduleusement usé de leurs langues »; « il y a du venin d’aspic sous leurs lèvres »;
ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων ταις γλωσσαις αυτων εδολιουσαν ιος ασπιδων υπο τα χειλη αυτων
14 « et leur bouche est pleine de malédiction et d’amertume »;
ων το στομα αρας και πικριας γεμει
15 « leurs pieds sont rapides pour verser le sang;
οξεις οι ποδες αυτων εκχεαι αιμα
16 la destruction et la misère sont dans leurs voies,
συντριμμα και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων
17 et ils n’ont point connu la voie de la paix »;
και οδον ειρηνης ουκ εγνωσαν
18 « il n’y a point de crainte de Dieu devant leurs yeux ».
ουκ εστιν φοβος θεου απεναντι των οφθαλμων αυτων
19 Or nous savons que tout ce que la loi dit, elle le dit à ceux qui sont sous la loi, afin que toute bouche soit fermée, et que tout le monde soit coupable devant Dieu.
οιδαμεν δε οτι οσα ο νομος λεγει τοις εν τω νομω λαλει ινα παν στομα φραγη και υποδικος γενηται πας ο κοσμος τω θεω
20 C’est pourquoi nulle chair ne sera justifiée devant lui par des œuvres de loi, car par [la] loi est la connaissance du péché.
διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ ενωπιον αυτου δια γαρ νομου επιγνωσις αμαρτιας
21 Mais maintenant, sans loi, [la] justice de Dieu est manifestée, témoignage lui étant rendu par la loi et [par] les prophètes,
νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου πεφανερωται μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων
22 [la] justice, dis-je, de Dieu par [la] foi en Jésus Christ envers tous, et sur tous ceux qui croient; car il n’y a pas de différence,
δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως ιησου χριστου εις παντας και επι παντας τους πιστευοντας ου γαρ εστιν διαστολη
23 car tous ont péché et n’atteignent pas à la gloire de Dieu,
παντες γαρ ημαρτον και υστερουνται της δοξης του θεου
24 – étant justifiés gratuitement par sa grâce, par la rédemption qui est dans le christ Jésus,
δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτου χαριτι δια της απολυτρωσεως της εν χριστω ιησου
25 lequel Dieu a présenté pour propitiatoire, par la foi en son sang, afin de montrer sa justice à cause du support des péchés précédents dans la patience de Dieu,
ον προεθετο ο θεος ιλαστηριον δια της πιστεως εν τω αυτου αιματι εις ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου δια την παρεσιν των προγεγονοτων αμαρτηματων
26 afin de montrer, [dis-je], sa justice dans le temps présent, en sorte qu’il soit juste et justifiant celui qui est de la foi de Jésus.
εν τη ανοχη του θεου προς ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω νυν καιρω εις το ειναι αυτον δικαιον και δικαιουντα τον εκ πιστεως ιησου
27 Où donc est la vanterie? – Elle a été exclue. – Par quelle loi? – celle des œuvres? – Non, mais par la loi de la foi;
που ουν η καυχησις εξεκλεισθη δια ποιου νομου των εργων ουχι αλλα δια νομου πιστεως
28 car nous concluons que l’homme est justifié par [la] foi, sans œuvres de loi.
λογιζομεθα ουν πιστει δικαιουσθαι ανθρωπον χωρις εργων νομου
29 [Dieu] est-il seulement le Dieu des Juifs? ne l’est-il pas aussi des nations? – Certes, aussi des nations;
η ιουδαιων ο θεος μονον ουχι δε και εθνων ναι και εθνων
30 puisque c’est un seul Dieu qui justifiera la circoncision sur le principe de [la] foi et l’incirconcision par la foi.
επειπερ εις ο θεος ος δικαιωσει περιτομην εκ πιστεως και ακροβυστιαν δια της πιστεως
31 Annulons-nous donc [la] loi par la foi? Qu’ainsi n’advienne! au contraire, nous établissons [la] loi.
νομον ουν καταργουμεν δια της πιστεως μη γενοιτο αλλα νομον ιστωμεν
