Psaumes 95

1 Venez, chantons à haute voix à l’Éternel; poussons des cris de joie vers le rocher de notre salut!

Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.

2 Allons au-devant de lui avec la louange, poussons vers lui des cris de joie en [chantant] des psaumes.

Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.

3 Car l’Éternel est un grand Dieu, et un grand roi par-dessus tous les dieux.

PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

4 Les lieux profonds de la terre sont en sa main, et les sommets des montagnes sont à lui.

W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.

5 À lui est la mer, et lui-même l’a faite; et le sec, ses mains l’ont formé.

Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.

6 Venez, adorons et inclinons-nous, agenouillons-nous devant l’Éternel qui nous a faits!

Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

7 Car c’est lui qui est notre Dieu; et nous, nous sommes le peuple de sa pâture et les brebis de sa main. Aujourd’hui, si vous entendez sa voix,

On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;

8 N’endurcissez pas votre cœur comme à Meriba, comme au jour de Massa, dans le désert,

Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;

9 Où vos pères m’ont tenté, éprouvé, et ont vu mes œuvres.

Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.

10 Quarante ans j’ai eu cette génération en dégoût, et j’ai dit: C’est un peuple dont le cœur s’égare, et ils n’ont point connu mes voies,

Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;

11 De sorte que j’ai juré dans ma colère: S’ils entrent dans mon repos!

Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.