Psaumes 95

1 Venez, chantons à haute voix à l’Éternel; poussons des cris de joie vers le rocher de notre salut!

Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

2 Allons au-devant de lui avec la louange, poussons vers lui des cris de joie en [chantant] des psaumes.

Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

3 Car l’Éternel est un grand Dieu, et un grand roi par-dessus tous les dieux.

Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

4 Les lieux profonds de la terre sont en sa main, et les sommets des montagnes sont à lui.

W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

5 À lui est la mer, et lui-même l’a faite; et le sec, ses mains l’ont formé.

Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

6 Venez, adorons et inclinons-nous, agenouillons-nous devant l’Éternel qui nous a faits!

Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

7 Car c’est lui qui est notre Dieu; et nous, nous sommes le peuple de sa pâture et les brebis de sa main. Aujourd’hui, si vous entendez sa voix,

Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

8 N’endurcissez pas votre cœur comme à Meriba, comme au jour de Massa, dans le désert,

Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

9 Où vos pères m’ont tenté, éprouvé, et ont vu mes œuvres.

Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

10 Quarante ans j’ai eu cette génération en dégoût, et j’ai dit: C’est un peuple dont le cœur s’égare, et ils n’ont point connu mes voies,

Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

11 De sorte que j’ai juré dans ma colère: S’ils entrent dans mon repos!

Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.