Psaumes 94

1 Dieu des vengeances, Éternel, Dieu des vengeances! fais luire ta splendeur.

Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!

2 Élève-toi, juge de la terre! rends la récompense aux orgueilleux.

Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.

3 Jusques à quand les méchants, ô Éternel! jusques à quand les méchants se réjouiront-ils?

Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

4 [Jusques à quand] tous les ouvriers d’iniquité proféreront-ils [et] diront-ils des paroles arrogantes? [jusques à quand] se vanteront-ils?

Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.

5 Ils foulent ton peuple, ô Éternel! et affligent ton héritage;

Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

6 Ils tuent la veuve et l’étranger, et mettent à mort les orphelins,

Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.

7 Et ils disent: Jah ne le verra pas, et le Dieu de Jacob n’y fera pas attention.

Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

8 Comprenez, vous les stupides d’entre le peuple! Et vous, insensés, quand serez-vous intelligents?

Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?

9 Celui qui a planté l’oreille n’entendra-t-il point? Celui qui a formé l’œil ne verra-t-il point?

Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

10 Celui qui instruit les nations ne châtiera-t-il pas, lui qui enseigne la connaissance aux hommes?

Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

11 L’Éternel connaît les pensées des hommes, qu’elles ne sont que vanité.

La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

12 Bienheureux l’homme que tu châties, ô Jah! et que tu enseignes par ta loi,

Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,

13 Pour le mettre à l’abri des mauvais jours, jusqu’à ce que la fosse soit creusée pour le méchant!

Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

14 Car l’Éternel ne délaissera point son peuple et n’abandonnera point son héritage;

Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

15 Car le jugement retournera à la justice, et tous ceux qui sont droits de cœur le suivront.

Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.

16 Qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui se tiendra avec moi contre les ouvriers d’iniquité?

Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?

17 Si l’Éternel n’avait été mon aide, peu s’en serait fallu que mon âme n’ait été habiter dans le silence.

Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.

18 Si j’ai dit: Mon pied glisse, ta bonté, ô Éternel! m’a soutenu.

Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

19 Dans la multitude des pensées qui étaient au-dedans de moi, tes consolations ont fait les délices de mon âme.

Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

20 Le trône d’iniquité, qui fait de l’oppression une loi, sera-t-il uni à toi?

Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?

21 Ils se rassemblent contre l’âme du juste, et condamnent le sang innocent.

Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

22 Mais l’Éternel me sera une haute retraite, et mon Dieu, le rocher de ma confiance.

Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.

23 Il fera retomber sur eux leur iniquité, et les détruira par leur méchanceté; l’Éternel, notre Dieu, les détruira.

Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.