Psaumes 90
1 Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur, tu as été notre demeure de génération en génération.
Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
2 Avant que les montagnes soient nées et que tu aies formé la terre et le monde, d’éternité en éternité tu es Dieu.
Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
3 Tu fais retourner l’homme jusqu’à la poussière, et tu dis: Retournez, fils des hommes.
İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
4 Car 1 000 ans, à tes yeux, sont comme le jour d’hier quand il est passé, et comme une veille dans la nuit.
Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
5 Comme un torrent tu les emportes; ils sont comme un sommeil, – au matin, comme l’herbe qui reverdit:
İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
6 Au matin, elle fleurit et reverdit; le soir on la coupe, et elle sèche.
Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
7 Car nous sommes consumés par ta colère, et nous sommes épouvantés par ta fureur.
Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
8 Tu as mis devant toi nos iniquités, devant la lumière de ta face nos [fautes] cachées.
Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
9 Car tous nos jours s’en vont par ta grande colère; nous consumons nos années comme une pensée.
Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
10 Les jours de nos années montent à 70 ans, et si, à cause de la vigueur, ils vont à 80 ans, leur orgueil encore est peine et vanité; car [notre vie] s’en va bientôt, et nous nous envolons.
Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
11 Qui connaît la force de ta colère, et, selon ta crainte, ton courroux?
Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
12 Enseigne-nous ainsi à compter nos jours, afin que nous en acquérions un cœur sage.
Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
13 Éternel! retourne-toi. – Jusques à quand? – Et repens-toi à l’égard de tes serviteurs.
Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
14 Rassasie-nous, au matin, de ta bonté; et nous chanterons de joie, et nous nous réjouirons tous nos jours.
Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
15 Réjouis-nous selon les jours où tu nous as affligés, selon les années où nous avons vu des maux.
Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
16 Que ton œuvre apparaisse à tes serviteurs, et ta majesté à leurs fils.
Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
17 Et que la gratuité du Seigneur, notre Dieu, soit sur nous; et établis sur nous l’œuvre de nos mains: oui, l’œuvre de nos mains, établis-la.
Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
