Psaumes 81

1 Au chef de musique. Sur Guitthith. D’Asaph. Chantez joyeusement à Dieu, notre force; poussez des cris de joie vers le Dieu de Jacob.

Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

2 Entonnez le cantique, et faites résonner le tambourin, la harpe agréable, avec le luth.

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

3 Sonnez de la trompette à la nouvelle lune, au temps fixé, au jour de notre fête;

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

4 Car c’est un statut pour Israël, une ordonnance du Dieu de Jacob:

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

5 Il l’établit comme un témoignage en Joseph, lorsqu’il sortit à travers le pays d’Égypte, où j’entendis une langue que je ne connaissais pas.

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

6 J’ai retiré son épaule de dessous le fardeau, ses mains ont été déchargées des corbeilles.

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

7 Dans la détresse tu as crié, et je t’ai délivré; je t’ai répondu du lieu secret du tonnerre; je t’ai éprouvé auprès des eaux de Meriba. (Sélah)

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)

8 Écoute, mon peuple, et je témoignerai au milieu de toi; Israël, oh! si tu voulais m’écouter!

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

9 Il n’y aura point au milieu de toi de dieu étranger, et tu ne te prosterneras pas devant un dieu de l’étranger.

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

10 Moi, je suis l’Éternel, ton Dieu, qui t’ai fait monter du pays d’Égypte; ouvre ta bouche toute grande, et je la remplirai.

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

11 Mais mon peuple n’a pas écouté ma voix, et Israël n’a pas voulu de moi.

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

12 Alors je les ai abandonnés à l’obstination de leur cœur: ils ont marché selon leurs conseils.

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

13 Oh! si mon peuple m’avait écouté! si Israël avait marché dans mes voies!

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

14 J’aurais bientôt subjugué leurs ennemis, et tourné ma main contre leurs adversaires.

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

15 Ceux qui haïssent l’Éternel se seraient soumis à lui; et leur temps, à eux, aurait été à toujours;

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

16 Et il les aurait nourris de la moelle du froment, et je t’aurais rassasié du miel du rocher.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.