Psaumes 78
1 Pour instruire. D’Asaph. Prête l’oreille à ma loi, mon peuple! inclinez vos oreilles aux paroles de ma bouche.
Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
2 J’ouvrirai ma bouche en paraboles, j’annoncerai les énigmes [des jours] d’autrefois,
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
3 Que nous avons entendues et connues, et que nos pères nous ont racontées.
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
4 Nous ne les cèlerons pas à leurs fils; nous raconterons à la génération à venir les louanges de l’Éternel, et sa force, et ses merveilles qu’il a faites.
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
5 Il a établi un témoignage en Jacob, et il a mis en Israël une loi qu’il a commandée à nos pères, pour qu’ils les fassent connaître à leurs fils,
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
6 Afin que la génération à venir, les fils qui naîtraient, les connaissent, [et] qu’ils se lèvent et les annoncent à leurs fils,
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
7 Et qu’ils mettent leur confiance en Dieu, et qu’ils n’oublient pas les œuvres de Dieu, et qu’ils observent ses commandements,
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
8 Et qu’ils ne soient pas, comme leurs pères, une génération indocile et rebelle, une génération qui n’a point affermi son cœur, et dont l’esprit n’a pas été fidèle à Dieu.
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
9 Les fils d’Éphraïm, armés [et] tirant de l’arc, ont tourné le dos le jour du combat.
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
10 Ils n’ont pas gardé l’alliance de Dieu, et ont refusé de marcher selon sa loi;
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
11 Et ils ont oublié ses actes et ses œuvres merveilleuses, qu’il leur avait fait voir.
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
12 Il fit des merveilles devant leurs pères dans le pays d’Égypte, dans la campagne de Tsoan.
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
13 Il fendit la mer, et les fit passer: il fit se dresser les eaux comme un monceau;
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
14 Et il les conduisit, le jour par une nuée, et toute la nuit par une lumière de feu.
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
15 Il fendit les rochers dans le désert, et les abreuva comme aux abîmes, abondamment;
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
16 Et il fit sortir des ruisseaux du rocher, et fit couler les eaux comme des fleuves.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
17 Et ils péchèrent de nouveau contre lui, irritant le Très-haut dans le désert;
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
18 Et ils tentèrent Dieu dans leurs cœurs, en demandant de la viande selon leur désir;
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
19 Et ils parlèrent contre Dieu; ils dirent: Dieu pourrait-il dresser une table dans le désert?
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
20 Voici, il a frappé le rocher, et les eaux ont coulé, et des rivières ont débordé: pourrait-il aussi donner du pain, ou préparer de la chair à son peuple?
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
21 C’est pourquoi l’Éternel les entendit, et se mit en grande colère; et le feu s’alluma contre Jacob, et la colère aussi monta contre Israël,
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
22 Car ils ne crurent pas Dieu, et ne se fièrent pas en son salut,
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
23 Bien qu’il ait commandé aux nuées d’en haut, et qu’il ait ouvert les portes des cieux,
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
24 Et qu’il ait fait pleuvoir sur eux la manne pour manger, et qu’il leur ait donné le blé des cieux:
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
25 L’homme mangea le pain des puissants; il leur envoya des vivres à satiété.
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
26 Il fit lever dans les cieux le vent d’orient, et il amena par sa puissance le vent du midi;
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
27 Et il fit pleuvoir sur eux de la chair comme de la poussière, et, comme le sable des mers, des oiseaux ailés;
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
28 Et il les fit tomber au milieu de leur camp, autour de leurs demeures.
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
29 Et ils en mangèrent, et en furent abondamment rassasiés. Il leur envoya ce qu’ils convoitaient.
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
30 Ils ne s’étaient pas encore détournés de leur convoitise, leur viande était encore dans leur bouche,
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
31 Que la colère de Dieu monta contre eux; et il tua de leurs hommes forts, et abattit les hommes d’élite d’Israël.
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
32 Avec tout cela ils péchèrent encore, et ne crurent point par ses œuvres merveilleuses;
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
33 Et il consuma leurs jours par la vanité, et leurs années par la frayeur.
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
34 S’il les tuait, alors ils le recherchaient, et ils se retournaient, et cherchaient Dieu dès le matin;
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
35 Et ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, et Dieu, le Très-haut, leur rédempteur;
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
36 Mais ils le flattaient de leur bouche et ils lui mentaient de leur langue;
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
37 Et leur cœur n’était pas ferme envers lui, et ils ne furent pas fidèles dans son alliance.
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
38 Mais lui, étant miséricordieux, pardonna l’iniquité et ne [les] détruisit pas; mais il détourna souvent sa colère, et n’éveilla pas toute sa fureur.
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
39 Et il se souvint qu’ils étaient chair, un souffle qui passe et ne revient pas.
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
40 Que de fois ils l’irritèrent dans le désert, [et] le provoquèrent dans le lieu désolé!
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
41 Et ils recommencèrent et tentèrent Dieu, et affligèrent le Saint d’Israël:
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
42 Ils ne se souvinrent pas de sa main au jour où il les avait délivrés de l’oppresseur,
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
43 Lorsqu’il mit ses signes en Égypte, et ses prodiges dans les campagnes de Tsoan,
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
44 Et qu’il changea en sang leurs canaux et leurs courants d’eau, de sorte qu’ils n’en puissent pas boire;
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
45 Il envoya contre eux des mouches qui les dévorèrent, et des grenouilles qui les détruisirent;
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
46 Et il livra leurs fruits à la locuste, et leur travail à la sauterelle.
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
47 Il fit périr leurs vignes par la grêle, et leurs sycomores par les grêlons;
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
48 Et il livra leur bétail à la grêle, et leurs troupeaux à la foudre.
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
49 Il envoya sur eux l’ardeur de sa colère, la fureur, et l’indignation, et la détresse, une troupe d’anges de malheur.
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
50 Il fraya un chemin à sa colère; il ne préserva pas leurs âmes de la mort, et livra leur vie à la peste;
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
51 Et il frappa tout premier-né en Égypte, les prémices de la vigueur dans les tentes de Cham.
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
52 Et il fit partir son peuple comme des brebis, et les mena comme un troupeau dans le désert;
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
53 Et il les conduisit sains et saufs, et ils furent sans crainte; et la mer couvrit leurs ennemis.
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
54 Et il les introduisit dans les confins de sa sainte [terre], cette montagne que sa droite s’est acquise.
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
55 Et il chassa de devant eux les nations, et leur partagea un héritage, et fit habiter dans leurs tentes les tribus d’Israël.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
56 Mais ils tentèrent et irritèrent le Dieu Très-haut, et ne gardèrent pas ses témoignages,
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
57 Et se retirèrent, et agirent infidèlement, comme leurs pères; ils tournèrent comme un arc trompeur.
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
58 Et ils le provoquèrent à colère par leurs hauts lieux, et l’émurent à jalousie par leurs images taillées.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
59 Dieu l’entendit, et se mit en grande colère, et il méprisa fort Israël.
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
60 Et il abandonna la demeure de Silo, la tente où il avait habité parmi les hommes;
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
61 Et il livra à la captivité sa force, et sa magnificence en la main de l’ennemi;
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
62 Et il livra son peuple à l’épée, et se mit en grande colère contre son héritage:
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
63 Le feu dévora leurs jeunes hommes, et leurs vierges ne furent pas célébrées;
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
64 Leurs sacrificateurs tombèrent par l’épée, et leurs veuves ne se lamentèrent pas.
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
65 Alors le Seigneur s’éveilla comme un homme qui dort, et comme un homme puissant qui, [animé] par le vin, pousse des cris.
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
66 Et il frappa ses ennemis par-derrière, il les livra à un opprobre éternel.
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
67 Et il méprisa la tente de Joseph, et ne choisit pas la tribu d’Éphraïm;
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
68 Mais il choisit la tribu de Juda, la montagne de Sion qu’il aima.
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
69 Et il bâtit son sanctuaire comme des lieux très hauts, comme la terre qu’il a fondée pour toujours.
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Et il choisit David, son serviteur, et le prit des parcs des brebis;
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
71 Il le fit venir d’auprès des brebis qui allaitent, pour paître Jacob, son peuple, et Israël, son héritage.
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
72 Et il les fit paître selon l’intégrité de son cœur, et les conduisit par l’intelligence de ses mains.
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
