Psaumes 78

1 Pour instruire. D’Asaph. Prête l’oreille à ma loi, mon peuple! inclinez vos oreilles aux paroles de ma bouche.

قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

2 J’ouvrirai ma bouche en paraboles, j’annoncerai les énigmes [des jours] d’autrefois,

زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

3 Que nous avons entendues et connues, et que nos pères nous ont racontées.

می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

4 Nous ne les cèlerons pas à leurs fils; nous raconterons à la génération à venir les louanges de l’Éternel, et sa force, et ses merveilles qu’il a faites.

اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

5 Il a établi un témoignage en Jacob, et il a mis en Israël une loi qu’il a commandée à nos pères, pour qu’ils les fassent connaître à leurs fils,

خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

6 Afin que la génération à venir, les fils qui naîtraient, les connaissent, [et] qu’ils se lèvent et les annoncent à leurs fils,

و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

7 Et qu’ils mettent leur confiance en Dieu, et qu’ils n’oublient pas les œuvres de Dieu, et qu’ils observent ses commandements,

به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

8 Et qu’ils ne soient pas, comme leurs pères, une génération indocile et rebelle, une génération qui n’a point affermi son cœur, et dont l’esprit n’a pas été fidèle à Dieu.

در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

9 Les fils d’Éphraïm, armés [et] tirant de l’arc, ont tourné le dos le jour du combat.

افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

10 Ils n’ont pas gardé l’alliance de Dieu, et ont refusé de marcher selon sa loi;

آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

11 Et ils ont oublié ses actes et ses œuvres merveilleuses, qu’il leur avait fait voir.

کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

12 Il fit des merveilles devant leurs pères dans le pays d’Égypte, dans la campagne de Tsoan.

کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

13 Il fendit la mer, et les fit passer: il fit se dresser les eaux comme un monceau;

خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

14 Et il les conduisit, le jour par une nuée, et toute la nuit par une lumière de feu.

بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

15 Il fendit les rochers dans le désert, et les abreuva comme aux abîmes, abondamment;

در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

16 Et il fit sortir des ruisseaux du rocher, et fit couler les eaux comme des fleuves.

بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

17 Et ils péchèrent de nouveau contre lui, irritant le Très-haut dans le désert;

ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

18 Et ils tentèrent Dieu dans leurs cœurs, en demandant de la viande selon leur désir;

آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

19 Et ils parlèrent contre Dieu; ils dirent: Dieu pourrait-il dresser une table dans le désert?

حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

20 Voici, il a frappé le rocher, et les eaux ont coulé, et des rivières ont débordé: pourrait-il aussi donner du pain, ou préparer de la chair à son peuple?

درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

21 C’est pourquoi l’Éternel les entendit, et se mit en grande colère; et le feu s’alluma contre Jacob, et la colère aussi monta contre Israël,

خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

22 Car ils ne crurent pas Dieu, et ne se fièrent pas en son salut,

زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

23 Bien qu’il ait commandé aux nuées d’en haut, et qu’il ait ouvert les portes des cieux,

با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

24 Et qu’il ait fait pleuvoir sur eux la manne pour manger, et qu’il leur ait donné le blé des cieux:

و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

25 L’homme mangea le pain des puissants; il leur envoya des vivres à satiété.

بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

26 Il fit lever dans les cieux le vent d’orient, et il amena par sa puissance le vent du midi;

سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

27 Et il fit pleuvoir sur eux de la chair comme de la poussière, et, comme le sable des mers, des oiseaux ailés;

تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

28 Et il les fit tomber au milieu de leur camp, autour de leurs demeures.

پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

29 Et ils en mangèrent, et en furent abondamment rassasiés. Il leur envoya ce qu’ils convoitaient.

پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

30 Ils ne s’étaient pas encore détournés de leur convoitise, leur viande était encore dans leur bouche,

اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

31 Que la colère de Dieu monta contre eux; et il tua de leurs hommes forts, et abattit les hommes d’élite d’Israël.

غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

32 Avec tout cela ils péchèrent encore, et ne crurent point par ses œuvres merveilleuses;

با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

33 Et il consuma leurs jours par la vanité, et leurs années par la frayeur.

بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

34 S’il les tuait, alors ils le recherchaient, et ils se retournaient, et cherchaient Dieu dès le matin;

هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

35 Et ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, et Dieu, le Très-haut, leur rédempteur;

و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

36 Mais ils le flattaient de leur bouche et ils lui mentaient de leur langue;

اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

37 Et leur cœur n’était pas ferme envers lui, et ils ne furent pas fidèles dans son alliance.

دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

38 Mais lui, étant miséricordieux, pardonna l’iniquité et ne [les] détruisit pas; mais il détourna souvent sa colère, et n’éveilla pas toute sa fureur.

اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

39 Et il se souvint qu’ils étaient chair, un souffle qui passe et ne revient pas.

زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

40 Que de fois ils l’irritèrent dans le désert, [et] le provoquèrent dans le lieu désolé!

بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

41 Et ils recommencèrent et tentèrent Dieu, et affligèrent le Saint d’Israël:

بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

42 Ils ne se souvinrent pas de sa main au jour où il les avait délivrés de l’oppresseur,

قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

43 Lorsqu’il mit ses signes en Égypte, et ses prodiges dans les campagnes de Tsoan,

بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

44 Et qu’il changea en sang leurs canaux et leurs courants d’eau, de sorte qu’ils n’en puissent pas boire;

در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

45 Il envoya contre eux des mouches qui les dévorèrent, et des grenouilles qui les détruisirent;

انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

46 Et il livra leurs fruits à la locuste, et leur travail à la sauterelle.

محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

47 Il fit périr leurs vignes par la grêle, et leurs sycomores par les grêlons;

تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

48 Et il livra leur bétail à la grêle, et leurs troupeaux à la foudre.

رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

49 Il envoya sur eux l’ardeur de sa colère, la fureur, et l’indignation, et la détresse, une troupe d’anges de malheur.

او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

50 Il fraya un chemin à sa colère; il ne préserva pas leurs âmes de la mort, et livra leur vie à la peste;

او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

51 Et il frappa tout premier-né en Égypte, les prémices de la vigueur dans les tentes de Cham.

همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

52 Et il fit partir son peuple comme des brebis, et les mena comme un troupeau dans le désert;

آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

53 Et il les conduisit sains et saufs, et ils furent sans crainte; et la mer couvrit leurs ennemis.

ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

54 Et il les introduisit dans les confins de sa sainte [terre], cette montagne que sa droite s’est acquise.

سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

55 Et il chassa de devant eux les nations, et leur partagea un héritage, et fit habiter dans leurs tentes les tribus d’Israël.

ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

56 Mais ils tentèrent et irritèrent le Dieu Très-haut, et ne gardèrent pas ses témoignages,

اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

57 Et se retirèrent, et agirent infidèlement, comme leurs pères; ils tournèrent comme un arc trompeur.

مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

58 Et ils le provoquèrent à colère par leurs hauts lieux, et l’émurent à jalousie par leurs images taillées.

بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

59 Dieu l’entendit, et se mit en grande colère, et il méprisa fort Israël.

وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

60 Et il abandonna la demeure de Silo, la tente où il avait habité parmi les hommes;

خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

61 Et il livra à la captivité sa force, et sa magnificence en la main de l’ennemi;

و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

62 Et il livra son peuple à l’épée, et se mit en grande colère contre son héritage:

بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

63 Le feu dévora leurs jeunes hommes, et leurs vierges ne furent pas célébrées;

جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

64 Leurs sacrificateurs tombèrent par l’épée, et leurs veuves ne se lamentèrent pas.

کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

65 Alors le Seigneur s’éveilla comme un homme qui dort, et comme un homme puissant qui, [animé] par le vin, pousse des cris.

سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

66 Et il frappa ses ennemis par-derrière, il les livra à un opprobre éternel.

دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

67 Et il méprisa la tente de Joseph, et ne choisit pas la tribu d’Éphraïm;

او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

68 Mais il choisit la tribu de Juda, la montagne de Sion qu’il aima.

اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

69 Et il bâtit son sanctuaire comme des lieux très hauts, comme la terre qu’il a fondée pour toujours.

در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

70 Et il choisit David, son serviteur, et le prit des parcs des brebis;

سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

71 Il le fit venir d’auprès des brebis qui allaitent, pour paître Jacob, son peuple, et Israël, son héritage.

او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

72 Et il les fit paître selon l’intégrité de son cœur, et les conduisit par l’intelligence de ses mains.

داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.