Psaumes 78

1 Pour instruire. D’Asaph. Prête l’oreille à ma loi, mon peuple! inclinez vos oreilles aux paroles de ma bouche.

Instruo de Asaf. Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia buŝo.

2 J’ouvrirai ma bouche en paraboles, j’annoncerai les énigmes [des jours] d’autrefois,

Mi malfermos per sentenco mian buŝon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.

3 Que nous avons entendues et connues, et que nos pères nous ont racontées.

Kion ni aŭdis kaj sciiĝis, Kion rakontis al ni niaj patroj,

4 Nous ne les cèlerons pas à leurs fils; nous raconterons à la génération à venir les louanges de l’Éternel, et sa force, et ses merveilles qu’il a faites.

Tion ni ne kaŝos antaŭ iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.

5 Il a établi un témoignage en Jacob, et il a mis en Israël une loi qu’il a commandée à nos pères, pour qu’ils les fassent connaître à leurs fils,

Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis leĝon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu ĝin al siaj infanoj,

6 Afin que la génération à venir, les fils qui naîtraient, les connaissent, [et] qu’ils se lèvent et les annoncent à leurs fils,

Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskiĝos, Ili leviĝu kaj rakontu al siaj infanoj.

7 Et qu’ils mettent leur confiance en Dieu, et qu’ils n’oublient pas les œuvres de Dieu, et qu’ils observent ses commandements,

Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;

8 Et qu’ils ne soient pas, comme leurs pères, une génération indocile et rebelle, une génération qui n’a point affermi son cœur, et dont l’esprit n’a pas été fidèle à Dieu.

Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.

9 Les fils d’Éphraïm, armés [et] tirant de l’arc, ont tourné le dos le jour du combat.

La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turniĝis malantaŭen en tago de batalo;

10 Ils n’ont pas gardé l’alliance de Dieu, et ont refusé de marcher selon sa loi;

Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;

11 Et ils ont oublié ses actes et ses œuvres merveilleuses, qu’il leur avait fait voir.

Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.

12 Il fit des merveilles devant leurs pères dans le pays d’Égypte, dans la campagne de Tsoan.

Antaŭ iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.

13 Il fendit la mer, et les fit passer: il fit se dresser les eaux comme un monceau;

Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaŭ muron;

14 Et il les conduisit, le jour par une nuée, et toute la nuit par une lumière de feu.

Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;

15 Il fendit les rochers dans le désert, et les abreuva comme aux abîmes, abondamment;

Li fendis ŝtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaŭ el granda abismo;

16 Et il fit sortir des ruisseaux du rocher, et fit couler les eaux comme des fleuves.

Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.

17 Et ils péchèrent de nouveau contre lui, irritant le Très-haut dans le désert;

Sed ili plue pekis antaŭ Li, Ĉagrenis la Plejaltulon en la dezerto;

18 Et ils tentèrent Dieu dans leurs cœurs, en demandant de la viande selon leur désir;

Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante manĝon pro sia kaprico;

19 Et ils parlèrent contre Dieu; ils dirent: Dieu pourrait-il dresser une table dans le désert?

Kaj ili parolis kontraŭ Dio, Kaj diris: Ĉu Dio povas kovri tablon en la dezerto?

20 Voici, il a frappé le rocher, et les eaux ont coulé, et des rivières ont débordé: pourrait-il aussi donner du pain, ou préparer de la chair à son peuple?

Jen Li frapis rokon, Kaj verŝiĝis akvo kaj ekfluis riveroj: Ĉu Li povas ankaŭ panon doni? Ĉu Li pretigos ankaŭ viandon por Sia popolo?

21 C’est pourquoi l’Éternel les entendit, et se mit en grande colère; et le feu s’alluma contre Jacob, et la colère aussi monta contre Israël,

Tial la Eternulo, aŭdinte, flamiĝis; Kaj fajro ekbrulis kontraŭ Jakob, Kaj leviĝis kolero kontraŭ Izrael;

22 Car ils ne crurent pas Dieu, et ne se fièrent pas en son salut,

Ĉar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.

23 Bien qu’il ait commandé aux nuées d’en haut, et qu’il ait ouvert les portes des cieux,

Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la ĉielo;

24 Et qu’il ait fait pleuvoir sur eux la manne pour manger, et qu’il leur ait donné le blé des cieux:

Kaj Li pluvigis al ili manaon, por manĝi, Kaj Li donis al ili ĉielan grenon.

25 L’homme mangea le pain des puissants; il leur envoya des vivres à satiété.

Panon de potenculoj ĉiu manĝis; Li sendis al ili manĝon satege.

26 Il fit lever dans les cieux le vent d’orient, et il amena par sa puissance le vent du midi;

Li kurigis tra la ĉielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;

27 Et il fit pleuvoir sur eux de la chair comme de la poussière, et, comme le sable des mers, des oiseaux ailés;

Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;

28 Et il les fit tomber au milieu de leur camp, autour de leurs demeures.

Kaj Li faligis ĉion mezen de ilia tendaro, Ĉirkaŭe de iliaj loĝejoj.

29 Et ils en mangèrent, et en furent abondamment rassasiés. Il leur envoya ce qu’ils convoitaient.

Kaj ili manĝis kaj tre satiĝis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.

30 Ils ne s’étaient pas encore détournés de leur convoitise, leur viande était encore dans leur bouche,

Sed kiam ili ankoraŭ ne forlasis sian deziron Kaj ilia manĝaĵo estis ankoraŭ en ilia buŝo,

31 Que la colère de Dieu monta contre eux; et il tua de leurs hommes forts, et abattit les hommes d’élite d’Israël.

La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael ĝi faligis.

32 Avec tout cela ils péchèrent encore, et ne crurent point par ses œuvres merveilleuses;

Malgraŭ ĉio ĉi tio ili plue ankoraŭ pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.

33 Et il consuma leurs jours par la vanité, et leurs années par la frayeur.

Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.

34 S’il les tuait, alors ils le recherchaient, et ils se retournaient, et cherchaient Dieu dès le matin;

Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin ekserĉis, Returniĝis kaj fervore vokis Dion;

35 Et ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, et Dieu, le Très-haut, leur rédempteur;

Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikaĵo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.

36 Mais ils le flattaient de leur bouche et ils lui mentaient de leur langue;

Sed ili flatis al Li per sia buŝo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;

37 Et leur cœur n’était pas ferme envers lui, et ils ne furent pas fidèles dans son alliance.

Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.

38 Mais lui, étant miséricordieux, pardonna l’iniquité et ne [les] détruisit pas; mais il détourna souvent sa colère, et n’éveilla pas toute sa fureur.

Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.

39 Et il se souvint qu’ils étaient chair, un souffle qui passe et ne revient pas.

Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.

40 Que de fois ils l’irritèrent dans le désert, [et] le provoquèrent dans le lieu désolé!

Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!

41 Et ils recommencèrent et tentèrent Dieu, et affligèrent le Saint d’Israël:

Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.

42 Ils ne se souvinrent pas de sa main au jour où il les avait délivrés de l’oppresseur,

Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,

43 Lorsqu’il mit ses signes en Égypte, et ses prodiges dans les campagnes de Tsoan,

Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;

44 Et qu’il changea en sang leurs canaux et leurs courants d’eau, de sorte qu’ils n’en puissent pas boire;

Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.

45 Il envoya contre eux des mouches qui les dévorèrent, et des grenouilles qui les détruisirent;

Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;

46 Et il livra leurs fruits à la locuste, et leur travail à la sauterelle.

Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;

47 Il fit périr leurs vignes par la grêle, et leurs sycomores par les grêlons;

Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;

48 Et il livra leur bétail à la grêle, et leurs troupeaux à la foudre.

Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;

49 Il envoya sur eux l’ardeur de sa colère, la fureur, et l’indignation, et la détresse, une troupe d’anges de malheur.

Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.

50 Il fraya un chemin à sa colère; il ne préserva pas leurs âmes de la mort, et livra leur vie à la peste;

Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;

51 Et il frappa tout premier-né en Égypte, les prémices de la vigueur dans les tentes de Cham.

Li mortigis ĉiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de Ĥam.

52 Et il fit partir son peuple comme des brebis, et les mena comme un troupeau dans le désert;

Kaj Li kondukis kiel ŝafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel paŝtataron tra la dezerto;

53 Et il les conduisit sains et saufs, et ils furent sans crainte; et la mer couvrit leurs ennemis.

Li kondukis ilin en sendanĝereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;

54 Et il les introduisit dans les confins de sa sainte [terre], cette montagne que sa droite s’est acquise.

Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;

55 Et il chassa de devant eux les nations, et leur partagea un héritage, et fit habiter dans leurs tentes les tribus d’Israël.

Li forpelis antaŭ ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj loĝigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.

56 Mais ils tentèrent et irritèrent le Dieu Très-haut, et ne gardèrent pas ses témoignages,

Sed ili incitis kaj ĉagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn leĝojn ili ne observis;

57 Et se retirèrent, et agirent infidèlement, comme leurs pères; ils tournèrent comme un arc trompeur.

Ili defalis kaj perfidiĝis, kiel iliaj patroj, Returniĝis, kiel malfidinda pafarko;

58 Et ils le provoquèrent à colère par leurs hauts lieux, et l’émurent à jalousie par leurs images taillées.

Ili kolerigis Lin per siaj altaĵoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.

59 Dieu l’entendit, et se mit en grande colère, et il méprisa fort Israël.

Dio aŭdis kaj flamiĝis, Kaj forte ekindignis kontraŭ Izrael;

60 Et il abandonna la demeure de Silo, la tente où il avait habité parmi les hommes;

Li forlasis Sian loĝejon en Ŝilo, La tendon, en kiu Li loĝis inter la homoj;

61 Et il livra à la captivité sa force, et sa magnificence en la main de l’ennemi;

Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;

62 Et il livra son peuple à l’épée, et se mit en grande colère contre son héritage:

Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraŭ Sia heredo Li flamiĝis.

63 Le feu dévora leurs jeunes hommes, et leurs vierges ne furent pas célébrées;

Ĝiajn junulojn formanĝis fajro, Kaj ĝiaj junulinoj ne estis prikantataj;

64 Leurs sacrificateurs tombèrent par l’épée, et leurs veuves ne se lamentèrent pas.

Ĝiaj pastroj falis de glavo, Kaj ĝiaj vidvinoj ne ploris.

65 Alors le Seigneur s’éveilla comme un homme qui dort, et comme un homme puissant qui, [animé] par le vin, pousse des cris.

Sed mia Sinjoro vekiĝis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.

66 Et il frappa ses ennemis par-derrière, il les livra à un opprobre éternel.

Kaj Li batis ĝiajn malamikojn malantaŭen: Eternan malhonoron Li donis al ili.

67 Et il méprisa la tente de Joseph, et ne choisit pas la tribu d’Éphraïm;

Kaj Li malŝatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;

68 Mais il choisit la tribu de Juda, la montagne de Sion qu’il aima.

Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;

69 Et il bâtit son sanctuaire comme des lieux très hauts, comme la terre qu’il a fondée pour toujours.

Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis ĝin por ĉiam.

70 Et il choisit David, son serviteur, et le prit des parcs des brebis;

Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de ŝafoj.

71 Il le fit venir d’auprès des brebis qui allaitent, pour paître Jacob, son peuple, et Israël, son héritage.

De apud la ŝafinoj Li venigis lin, Por paŝti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.

72 Et il les fit paître selon l’intégrité de son cœur, et les conduisit par l’intelligence de ses mains.

Kaj li paŝtis ilin laŭ la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.