Psaumes 69

1 Au chef de musique. Sur Shoshannim. De David. Sauve-moi, ô Dieu! car les eaux [me] sont entrées jusque dans l’âme.

Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.

2 Je suis enfoncé dans une boue profonde, et il n’y a pas où prendre pied; je suis entré dans la profondeur des eaux, et le courant me submerge.

Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.

3 Je suis las de crier; mon gosier est desséché; mes yeux se consument, pendant que j’attends mon Dieu.

Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.

4 Ceux qui me haïssent sans cause sont plus nombreux que les cheveux de ma tête; ceux qui voudraient me perdre, qui sont à tort mes ennemis, sont puissants; ce que je n’avais pas ravi, je l’ai alors rendu.

Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.

5 Ô Dieu! tu connais ma folie, et mes fautes ne te sont pas cachées.

Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.

6 Que ceux qui s’attendent à toi ne soient pas rendus honteux à cause de moi, Seigneur, Éternel des armées! Que ceux qui te cherchent ne soient pas rendus confus à cause de moi, ô Dieu d’Israël!

Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.

7 Car à cause de toi j’ai porté l’opprobre, la confusion a couvert mon visage.

Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.

8 Je suis devenu un étranger à mes frères, et un inconnu aux fils de ma mère;

Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;

9 Car le zèle de ta maison m’a dévoré, et les outrages de ceux qui t’outragent sont tombés sur moi.

Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.

10 Et j’ai pleuré, mon âme était dans le jeûne; et cela m’a été en opprobre.

Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.

11 J’ai pris aussi un sac pour mon vêtement, et je leur suis devenu un proverbe.

Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.

12 Ceux qui sont assis dans la porte parlent contre moi, et je sers de chanson aux buveurs.

Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.

13 Mais, pour moi, ma prière s’adresse à toi, Éternel, en un temps agréé. – Ô Dieu! selon la grandeur de ta bonté, réponds-moi selon la vérité de ton salut.

Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.

14 Délivre-moi du bourbier, et que je n’y enfonce point; que je sois délivré de ceux qui me haïssent et des profondeurs des eaux.

Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.

15 Que le courant des eaux ne me submerge pas, et que la profondeur ne m’engloutisse pas, et que le puits ne ferme pas sa gueule sur moi.

Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.

16 Réponds-moi, ô Éternel! car ta gratuité est bonne; selon la grandeur de tes compassions, tourne-toi vers moi;

Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.

17 Et ne cache pas ta face de ton serviteur, car je suis en détresse. Hâte-toi, réponds-moi.

Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.

18 Approche-toi de mon âme, sois son rédempteur; rachète-moi à cause de mes ennemis.

Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.

19 Toi, tu connais mon opprobre, et ma honte, et ma confusion: tous mes adversaires sont devant toi.

Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.

20 L’opprobre m’a brisé le cœur, et je suis accablé; et j’ai attendu que [quelqu’un] ait compassion [de moi], mais il n’y a eu personne, … et des consolateurs, mais je n’en ai pas trouvé.

Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.

21 Ils ont mis du fiel dans ma nourriture, et, dans ma soif, ils m’ont abreuvé de vinaigre.

Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.

22 Que leur table soit un piège devant eux, et que ce qui tend à la prospérité leur soit un filet;

Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.

23 Que leurs yeux soient obscurcis de sorte qu’ils ne voient pas, et fais continuellement chanceler leurs reins.

Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.

24 Répands sur eux ton indignation, et que l’ardeur de ta colère les atteigne.

Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.

25 Que leur demeure soit désolée, qu’il n’y ait personne qui habite dans leurs tentes.

Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.

26 Car ils persécutent celui que toi tu as frappé, et parlent pour la douleur de ceux que tu as blessés.

Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.

27 Mets iniquité sur leur iniquité, et qu’ils n’entrent pas en ta justice;

Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.

28 Qu’ils soient effacés du livre de vie, et qu’ils ne soient pas inscrits avec les justes.

Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.

29 Mais pour moi, je suis affligé et dans la douleur: que ton salut, ô Dieu, m’élève en un lieu de sûreté!

Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.

30 Je louerai le nom de Dieu dans un cantique, et je le magnifierai par ma louange;

Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.

31 Et cela plaira plus à l’Éternel qu’un taureau, un bœuf qui a des cornes et l’ongle divisé.

I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.

32 Les débonnaires le verront, ils se réjouiront; vous qui cherchez Dieu, votre cœur vivra.

Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.

33 Car l’Éternel écoute les pauvres, et ne méprise pas ses prisonniers.

PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.

34 Les cieux et la terre le loueront, les mers et tout ce qui se meut en elles.

Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.

35 Car Dieu sauvera Sion, et bâtira les villes de Juda; et on y habitera, et on la possédera;

Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].

36 Et la semence de ses serviteurs l’héritera, et ceux qui aiment son nom y demeureront.

Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.