Psaumes 60

1 Au chef de musique. Sur Shushan. Témoignage. Mictam. De David; pour enseigner; quand il fit la guerre contre les Syriens de Naharaïm, et contre les Syriens de Tsoba, et que Joab revint et frappa les Édomites dans la vallée du Sel, au nombre de 12 000. Ô Dieu! tu nous as rejetés, tu nous as dispersés, tu t’es irrité; ramène-nous.

Al la ĥorestro. Por ŝuŝan-eduto. Instrua verko de David, kiam li militis kun Sirio Mezopotamia kaj kun Sirio Coba, kaj kiam Joab, revenante, batis dek du mil Edomidojn en la Valo de Salo. Ho Dio, Vi forlasis nin, Vi disbatis nin; Vi koleris; rekonsolu nin.

2 Tu as fait trembler la terre, tu l’as fendue: répare ses brèches, car elle chancelle.

Vi ekskuis la teron kaj fendis ĝin; Resanigu ĝiajn vundojn, ĉar ĝi ŝanceliĝas.

3 Tu as fait voir à ton peuple des choses dures; tu nous as donné à boire un vin d’étourdissement.

Vi sentigis al Via popolo pezan sorton; Vi trinkigis al ni vinon senkonsciigan.

4 Tu as donné une bannière à ceux qui te craignent, pour la déployer à cause de la vérité, (Sélah)

Sed Vi donis standardon al tiuj, kiuj Vin timas, Por ke ili ĝin levu pro la vero. (Sela)

5 Afin que tes bien-aimés soient délivrés. Sauve par ta droite, et réponds-moi!

Por ke liberiĝu Viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

6 Dieu a parlé dans sa sainteté: je me réjouirai; je partagerai Sichem et je mesurerai la vallée de Succoth.

Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

7 Galaad est à moi, et Manassé est à moi, et Éphraïm est la force de ma tête; Juda est mon législateur;

Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

8 Moab est le bassin où je me lave; sur Édom j’ai jeté ma sandale. Philistie, pousse des cris de triomphe à mon sujet!

Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

9 Qui me conduira dans la ville forte? Qui me mènera jusqu’en Édom?

Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

10 Ne sera-ce pas toi, ô Dieu, qui nous as rejetés, et qui n’es pas sorti, ô Dieu, avec nos armées?

Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

11 Donne-nous du secours pour sortir de détresse; car la délivrance qui vient de l’homme est vaine.

Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

12 Par Dieu nous ferons des actes de valeur, et c’est lui qui foulera nos adversaires.

Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.