Psaumes 56

1 Au chef de musique. Sur Jonath-Élem-Rekhokim. De David. Mictam; quand les Philistins le prirent dans Gath. Use de grâce envers moi, ô Dieu! car l’homme voudrait m’engloutir; me faisant la guerre tout le jour, il m’opprime.

Al la ĥorestro. Por Jonatelem-reĥokim. Verko de David, kiam kaptis lin la Filiŝtoj en Gat. Korfavoru min, ho Dio, ĉar homo volas min engluti, Dum la tuta tago malamiko min premas.

2 Mes ennemis voudraient tout le jour m’engloutir; car il y en a beaucoup qui me font la guerre, avec hauteur.

Miaj malamikoj volas min engluti ĉiutage, Ĉar multaj militas kontraŭ mi fiere.

3 Au jour où je craindrai, je me confierai en toi.

En la tago, kiam mi timas, Mi fidas Vin.

4 En Dieu, je louerai sa parole; en Dieu je me confie: je ne craindrai pas; que me fera la chair?

Dion, kies vorton mi gloras, Tiun Dion mi fidas; mi ne timas: Kion karno faros al mi?

5 Tout le jour ils tordent mes paroles; toutes leurs pensées sont contre moi en mal.

Dum la tuta tago ili atakas miajn vortojn; Ĉiuj iliaj pensoj pri mi estas por malbono.

6 Ils s’assemblent, ils se cachent, ils observent mes pas, car ils guettent mon âme.

Ili kolektiĝas, embuskas, observas miajn paŝojn, Penante kapti mian animon.

7 Échapperont-ils par l’iniquité? Dans ta colère, ô Dieu, précipite les peuples!

Por ilia malbonago repagu al ili, En kolero faligu la popolojn, ho Dio!

8 Tu comptes mes allées et mes venues; mets mes larmes dans tes vaisseaux; ne sont-elles pas dans ton livre?

Mian vagadon Vi kalkulis; Metu miajn larmojn en Vian felsakon, Ili estas ja en Via libro.

9 Alors mes ennemis retourneront en arrière, au jour où je crierai; je sais cela, car Dieu est pour moi.

Tiam miaj malamikoj returniĝos malantaŭen en la tago, kiam mi vokos; Tion mi scias, ke Dio estas kun mi.

10 En Dieu, je louerai sa parole; en l’Éternel, je louerai sa parole.

Mi gloros vorton de Dio; Mi gloros vorton de la Eternulo.

11 En Dieu je me confie: je ne craindrai pas; que me fera l’homme?

Dion mi fidas, mi ne timas: Kion faros al mi homo?

12 Les vœux que je t’ai faits sont sur moi, ô Dieu! je te rendrai des louanges.

Mi faris al Vi, ho Dio, promesojn, Mi plenumos al Vi dankoferojn.

13 Car tu as délivré mon âme de la mort: [ne garderais-tu] pas mes pieds de broncher, pour que je marche devant Dieu dans la lumière des vivants?

Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Kaj miajn piedojn de falpuŝiĝo, Por ke mi iradu antaŭ Dio En la lumo de la vivo.