Psaumes 51

1 Au chef de musique. Psaume de David; lorsque Nathan le prophète vint à lui, après qu’il fut entré vers Bath-Shéba. Use de grâce envers moi, ô Dieu! selon ta bonté; selon la grandeur de tes compassions, efface mes transgressions.

Al la ĥorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aliĝo al Bat-Ŝeba. Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

2 Lave-moi pleinement de mon iniquité, et purifie-moi de mon péché.

Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

3 Car je connais mes transgressions, et mon péché est continuellement devant moi.

Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.

4 Contre toi, contre toi seul, j’ai péché, et j’ai fait ce qui est mauvais à tes yeux; afin que tu sois justifié quand tu parles, trouvé pur quand tu juges.

Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.

5 Voici, j’ai été enfanté dans l’iniquité, et dans le péché ma mère m’a conçu.

Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.

6 Voici, tu veux la vérité dans l’homme intérieur, et tu me feras comprendre la sagesse dans le secret [de mon cœur].

Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.

7 Purifie-moi du péché avec de l’hysope, et je serai pur; lave-moi, et je serai plus blanc que la neige.

Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.

8 Fais-moi entendre l’allégresse et la joie, afin que les os que tu as brisés se réjouissent.

Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.

9 Cache ta face de mes péchés, et efface toutes mes iniquités.

Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.

10 Crée-moi un cœur pur, ô Dieu! et renouvelle au-dedans de moi un esprit droit.

Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

11 Ne me renvoie pas de devant ta face, et ne m’ôte pas l’esprit de ta sainteté.

Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

12 Rends-moi la joie de ton salut, et qu’un esprit de franche volonté me soutienne.

Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

13 J’enseignerai tes voies aux transgresseurs, et des pécheurs se retourneront vers toi.

Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

14 Délivre-moi de la coulpe du sang, ô Dieu, Dieu de mon salut! Ma langue chantera hautement ta justice.

Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

15 Seigneur, ouvre mes lèvres, et ma bouche annoncera ta louange.

Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.

16 Car tu ne prends pas plaisir aux sacrifices, autrement j’en donnerais; l’holocauste ne t’est point agréable:

Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.

17 Les sacrifices de Dieu sont un esprit brisé. Ô Dieu! tu ne mépriseras pas un cœur brisé et humilié.

Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.

18 Fais du bien, dans ta faveur, à Sion; bâtis les murs de Jérusalem.

Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

19 Alors tu prendras plaisir aux sacrifices de justice, à l’holocauste et au sacrifice [qu’on brûle] tout entier; alors on offrira des taureaux sur ton autel.

Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.