Psaumes 50

1 Psaume d’Asaph. Le [Dieu] Fort, Dieu, l’Éternel, a parlé, et a appelé la terre, du soleil levant jusqu’au soleil couchant.

Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

2 De Sion, perfection de la beauté, Dieu a fait luire sa splendeur.

El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

3 Notre Dieu viendra, et il ne se taira point; un feu dévorera devant lui, et autour de lui tourbillonnera la tempête;

Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

4 Il appellera les cieux d’en haut, et la terre, pour juger son peuple:

Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

5 Assemblez-moi mes saints, qui ont fait alliance avec moi par [un] sacrifice.

Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

6 Et les cieux déclareront sa justice, car Dieu lui-même est juge. (Sélah)

Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. (Sela)

7 Écoute, mon peuple, et je parlerai; [écoute], Israël, et je témoignerai au milieu de toi. Moi, je suis Dieu, ton Dieu.

Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

8 Je ne te reprendrai pas à cause de tes sacrifices ou de tes holocaustes, qui ont été continuellement devant moi.

Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

9 Je ne prendrai pas de taureau de ta maison, ni de boucs de tes parcs;

Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

10 Car tout animal de la forêt est à moi, les bêtes sur mille montagnes.

Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

11 Je connais tous les oiseaux des montagnes, et ce qui se meut par les champs est à moi.

Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

12 Si j’avais faim, je ne te le dirais pas; car le monde est à moi, et tout ce qu’il contient.

Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

13 Mangerais-je la chair des gros taureaux, et boirais-je le sang des boucs?

Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

14 Sacrifie à Dieu la louange, et acquitte tes vœux envers le Très-haut,

Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

15 Et invoque-moi au jour de la détresse: je te délivrerai, et tu me glorifieras.

Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

16 Mais Dieu dit au méchant: Qu’as-tu à faire de redire mes statuts, et de prendre mon alliance dans ta bouche?

Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

17 Toi qui hais la correction, et qui as jeté mes paroles derrière toi.

Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

18 Si tu as vu un voleur, tu t’es plu avec lui, et ta portion est avec les adultères;

Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

19 Tu livres ta bouche au mal, et ta langue trame la tromperie;

Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

20 Tu t’assieds, tu parles contre ton frère, tu diffames le fils de ta mère:

Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

21 Tu as fait ces choses-là, et j’ai gardé le silence; – tu as estimé que j’étais véritablement comme toi; [mais] je t’en reprendrai, et je te les mettrai devant les yeux.

Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

22 Considérez donc cela, vous qui oubliez Dieu, de peur que je ne déchire, et qu’il n’y ait personne qui délivre.

Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

23 Celui qui sacrifie la louange me glorifie; et à celui qui règle sa voie je ferai voir le salut de Dieu.

Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.