Psaumes 44
1 Au chef de musique. Des fils de Coré. Instruction. Ô Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, nos pères nous ont raconté l’œuvre que tu as opérée dans leurs jours, aux jours d’autrefois.
Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.
2 Tu as, par ta main, dépossédé les nations, et tu as planté nos pères; tu as affligé les peuples et tu les as chassés.
Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.
3 Car ce n’est point par leur épée qu’ils ont possédé le pays, et ce n’est pas leur bras qui les a sauvés; car c’est ta droite et ton bras et la lumière de ta face, parce que tu avais pris ton plaisir en eux.
Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.
4 C’est toi qui es mon roi, ô Dieu! Commande le salut pour Jacob.
Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.
5 Avec toi, nous frapperons nos adversaires; par ton nom, nous foulerons ceux qui s’élèvent contre nous.
Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.
6 Car ce n’est pas en mon arc que je me confie, et mon épée ne me sauvera point;
Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.
7 Car tu nous as sauvés de nos adversaires, et tu rends confus ceux qui nous haïssent.
Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.
8 En Dieu nous nous glorifierons tout le jour, et nous célébrerons ton nom à toujours. (Sélah)
Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. (Sela)
9 Mais tu nous as rejetés et rendus confus, et tu ne sors plus avec nos armées;
Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.
10 Tu nous as fait retourner en arrière devant l’adversaire, et ceux qui nous haïssent ont pillé pour eux-mêmes;
Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;
11 Tu nous as livrés comme des brebis [destinées] à être mangées, et tu nous as dispersés parmi les nations;
Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;
12 Tu as vendu ton peuple pour rien, et tu ne t’es pas agrandi par leur prix;
Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;
13 Tu nous as mis en opprobre chez nos voisins, en risée et en raillerie auprès de nos alentours;
Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;
14 Tu nous as mis comme proverbe parmi les nations, comme hochement de tête parmi les peuples.
Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.
15 Tout le jour ma confusion est devant moi, et la honte de ma face m’a couvert,
Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,
16 À cause de la voix de celui qui outrage et qui injurie, à cause de l’ennemi et du vengeur.
Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.
17 Tout cela nous est arrivé, et nous ne t’avons pas oublié, et nous n’avons pas été infidèles à ton alliance.
Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.
18 Notre cœur ne s’est pas retiré en arrière, et nos pas n’ont point dévié de ton sentier;
Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.
19 Quoique tu nous aies écrasés dans le lieu des chacals, et que tu nous aies couverts de l’ombre de la mort.
Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,
20 Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, et étendu nos mains vers un dieu étranger,
Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:
21 Dieu ne s’en enquerrait-il pas? car lui connaît les secrets du cœur.
Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.
22 Mais, à cause de toi, nous sommes mis à mort tous les jours, nous sommes estimés comme des brebis de tuerie.
Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.
23 Éveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi; ne nous rejette pas pour toujours.
Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.
24 Pourquoi caches-tu ta face, [et] oublies-tu notre affliction et notre oppression?
Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?
25 Car notre âme est courbée jusque dans la poussière, notre ventre est attaché à la terre.
Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.
26 Lève-toi, aide-nous, et rachète-nous à cause de ta bonté.
Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.
