Psaumes 38
1 Psaume de David, pour faire souvenir. Éternel! ne me reprends pas dans ta colère, et ne me châtie pas dans ta fureur.
Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
2 Car tes flèches ont pénétré en moi, et ta main est descendue sur moi.
Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
3 Il n’y a rien d’entier en ma chair, à cause de ton indignation; point de paix dans mes os, à cause de mon péché.
Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
4 Car mes iniquités ont passé sur ma tête; comme un pesant fardeau, elles sont trop pesantes pour moi.
Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
5 Mes plaies sont fétides, elles coulent, à cause de ma folie.
Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
6 Je suis accablé et extrêmement courbé; tout le jour je marche dans le deuil;
Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
7 Car mes reins sont pleins d’inflammation, et il n’y a rien d’entier dans ma chair.
Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
8 Je suis languissant et extrêmement brisé; je rugis dans le frémissement de mon cœur.
Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
9 Seigneur! tout mon désir est devant toi, et mon gémissement ne t’est point caché.
Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
10 Mon cœur bat fort, ma force m’a abandonné, et la lumière de mes yeux aussi n’est plus avec moi.
Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
11 Ceux qui m’aiment, et mes compagnons, se tiennent loin de ma plaie, et mes proches se tiennent à distance,
Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
12 Et ceux qui cherchent ma vie me tendent des pièges, et ceux qui cherchent mon mal parlent de malheurs et disent des tromperies tout le jour.
Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
13 Et moi, comme un sourd, je n’entends pas, et, comme un muet, je n’ouvre pas la bouche.
Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
14 Je suis devenu comme un homme qui n’entend point et dans la bouche duquel il n’y a pas de réplique.
I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
15 Car je m’attends à toi, Éternel! Toi, tu répondras, Seigneur, mon Dieu!
Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
16 Car j’ai dit: Qu’ils ne se réjouissent pas à mon sujet! Quand mon pied chancelle, ils s’élèvent orgueilleusement contre moi.
Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
17 Car je suis prêt à boiter, et ma douleur est toujours devant moi;
Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
18 Car je déclarerai mon iniquité; je suis en peine pour mon péché.
Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
19 Et mes ennemis sont vivants, ils sont forts, et ceux qui me haïssent sans motif sont nombreux;
Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
20 Et ceux qui me rendent le mal pour le bien sont mes adversaires, parce que je poursuis ce qui est bon.
Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
21 Éternel! ne m’abandonne point; mon Dieu! ne t’éloigne pas de moi.
Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
22 Hâte-toi de me secourir, Seigneur, mon salut!
Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
