Psaumes 22
1 Au chef de musique. Sur Ajéleth-Hashakhar. Psaume de David. Mon Dieu! mon Dieu! pourquoi m’as-tu abandonné, [te tenant] loin de mon salut, – des paroles de mon rugissement?
Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? [Czemu] jesteś [tak] daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?
2 Mon Dieu! je crie de jour, mais tu ne réponds point; et de nuit, et il n’y a point de repos pour moi.
Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3 Et toi, tu es saint, toi qui habites [au milieu des] louanges d’Israël.
Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.
4 Nos pères se sont confiés en toi; ils se sont confiés, et tu les as délivrés.
Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.
5 Ils ont crié vers toi, et ils ont été sauvés; ils se sont confiés en toi, et ils n’ont point été confus.
Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.
6 Mais moi, je suis un ver, et non point un homme; l’opprobre des hommes, et le méprisé du peuple.
Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
7 Tous ceux qui me voient se moquent de moi; ils ouvrent la bouche, ils hochent la tête:
Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, [mówiąc]:
8 Il se confie à l’Éternel: qu’il le fasse échapper, qu’il le délivre, car il prend son plaisir en lui!
Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.
9 Mais c’est toi qui m’as tiré du sein [qui m’a porté]; tu m’as donné confiance sur les mamelles de ma mère.
Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.
10 C’est à toi que je fus remis dès la matrice; tu es mon Dieu dès le ventre de ma mère.
Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.
11 Ne te tiens pas loin de moi, car la détresse est proche, car il n’y a personne qui secoure.
Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by [mnie] wspomógł.
12 Beaucoup de taureaux m’ont environné, des puissants de Basan m’ont entouré;
Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.
13 Ils ouvrent leur gueule contre moi, comme un lion déchirant et rugissant.
Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.
14 Je suis répandu comme de l’eau, et tous mes os se déjoignent; mon cœur est comme de la cire, il est fondu au-dedans de mes entrailles.
Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.
15 Ma vigueur est desséchée comme un têt, et ma langue est attachée à mon palais; et tu m’as mis dans la poussière de la mort.
Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.
16 Car des chiens m’ont environné, une assemblée de méchants m’a entouré; ils ont percé mes mains et mes pieds;
Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.
17 Je compterais tous mes os. Ils me contemplent, ils me regardent;
Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.
18 Ils partagent entre eux mes vêtements, et sur ma robe ils jettent le sort.
Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.
19 Et toi, Éternel! ne te tiens pas loin; ma Force! hâte-toi de me secourir.
Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.
20 Délivre mon âme de l’épée, mon unique de la patte du chien.
Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną [duszę] moją.
21 Sauve-moi de la gueule du lion. Tu m’as répondu d’entre les cornes des buffles.
Wybaw mnie z lwiej paszczy, [bo] i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.
22 J’annoncerai ton nom à mes frères, je te louerai au milieu de la congrégation.
Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.
23 Vous qui craignez l’Éternel, louez-le; toute la semence de Jacob, glorifiez-le; et révérez-le, vous, toute la semence d’Israël;
Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.
24 Car il n’a pas méprisé ni rejeté l’affliction de l’affligé, et n’a point caché sa face de lui; mais, quand il a crié vers lui, il l’a écouté.
Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy [ten] do niego wołał, wysłuchał go.
25 De toi [vient] ma louange dans la grande congrégation. Je paierai mes vœux devant ceux qui le craignent.
Od ciebie [pochodzi] moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.
26 Les débonnaires mangeront et seront rassasiés; ceux qui cherchent l’Éternel le loueront; votre cœur vivra à toujours.
Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.
27 Tous les bouts de la terre se souviendront, et ils se tourneront vers l’Éternel, et toutes les familles des nations se prosterneront devant toi.
Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.
28 Car le royaume est à l’Éternel, et il domine au milieu des nations.
Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.
29 Tous les gras de la terre mangeront et se prosterneront: devant lui se courberont tous ceux qui descendent dans la poussière, et celui qui ne peut faire vivre son âme.
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.
30 Une semence le servira; elle sera comptée au Seigneur comme une génération.
Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.
31 Ils viendront et raconteront sa justice à un peuple qui naîtra, … qu’il a fait [ces choses].
Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.
