Psaumes 2
1 Pourquoi s’agitent les nations, et les peuples méditent-ils la vanité?
Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?
2 Les rois de la terre se lèvent, et les princes consultent ensemble contre l’Éternel et contre son Oint:
Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:
3 Rompons leurs liens, et jetons loin de nous leurs cordes!
Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
4 Celui qui habite dans les cieux se rira [d’eux], le Seigneur s’en moquera.
Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.
5 Alors il leur parlera dans sa colère, et, dans sa fureur, il les épouvantera:
Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:
6 Et moi, j’ai oint mon roi sur Sion, la montagne de ma sainteté.
Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
7 Je raconterai le décret: l’Éternel m’a dit: Tu es mon Fils; aujourd’hui, je t’ai engendré.
Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.
8 Demande-moi, et je te donnerai les nations pour héritage, et, pour ta possession, les bouts de la terre;
Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.
9 Tu les briseras avec un sceptre de fer; comme un vase de potier tu les mettras en pièces.
Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.
10 Et maintenant, ô rois, soyez intelligents; vous, juges de la terre, recevez instruction:
Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!
11 Servez l’Éternel avec crainte, et réjouissez-vous avec tremblement;
Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.
12 Embrassez le Fils, de peur qu’il ne s’irrite, et que vous ne périssiez dans le chemin, quand sa colère s’embrasera tant soit peu. Bienheureux tous ceux qui se confient en lui!
Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.
