Psaumes 2

1 Pourquoi s’agitent les nations, et les peuples méditent-ils la vanité?

بۆچی نەتەوەکان دەوروژێن و گەلان پیلان لە شتی پووچ دەگێڕن؟

2 Les rois de la terre se lèvent, et les princes consultent ensemble contre l’Éternel et contre son Oint:

پاشایانی زەوی خۆیان ڕێک دەخەن، سەرۆکەکانیان پێکەوە کۆدەبنەوە لە دژی یەزدان و مەسیحەکەی و دەڵێن:

3 Rompons leurs liens, et jetons loin de nous leurs cordes!

«با کۆتەکانیان بشکێنین و زنجیرەکانیان لە خۆمان بکەینەوە.»

4 Celui qui habite dans les cieux se rira [d’eux], le Seigneur s’en moquera.

ئەوەی لە ئاسمان دانیشتووە پێدەکەنێت، پەروەردگار گاڵتەیان پێ دەکات.

5 Alors il leur parlera dans sa colère, et, dans sa fureur, il les épouvantera:

ئینجا بە تووڕەیی خۆی قسەیان بۆ دەکات، بە هەڵچوونی خۆی دەیانتۆقێنێت:

6 Et moi, j’ai oint mon roi sur Sion, la montagne de ma sainteté.

«من پاشای خۆمم لەسەر سییۆن داناوە، لەسەر کێوی پیرۆزی خۆم.»

7 Je raconterai le décret: l’Éternel m’a dit: Tu es mon Fils; aujourd’hui, je t’ai engendré.

من فەرمانی یەزدانتان پێ ڕادەگەیەنم: پێی فەرمووم: «تۆ کوڕی منی، من ئەمڕۆ بوومە باوکت.

8 Demande-moi, et je te donnerai les nations pour héritage, et, pour ta possession, les bouts de la terre;

داوام لێ بکە، نەتەوەکان دەکەم بە میراتت، ئەوپەڕی زەوی دەکەم بە موڵکی تۆ.

9 Tu les briseras avec un sceptre de fer; comme un vase de potier tu les mettras en pièces.

بە گۆچانێکی ئاسنین دەیانشکێنیت و وەک گۆزەیەکی گڵین وردوخاشیان دەکەیت.»

10 Et maintenant, ô rois, soyez intelligents; vous, juges de la terre, recevez instruction:

بۆیە، ئەی پاشایان، وریابن، سەرۆکەکانی زەوی، ئاگاداربن.

11 Servez l’Éternel avec crainte, et réjouissez-vous avec tremblement;

بە ترسەوە یەزدان بپەرستن، بە لەرزەوە دڵخۆش بن.

12 Embrassez le Fils, de peur qu’il ne s’irrite, et que vous ne périssiez dans le chemin, quand sa colère s’embrasera tant soit peu. Bienheureux tous ceux qui se confient en lui!

کوڕەکە ماچ بکەن، نەوەک تووڕە ببێت و لە ڕێگای خۆتان بفەوتێن، چونکە تووڕەیی ئەو زوو دێتە جۆش. خۆزگە دەخوازرێ بە هەموو ئەوانەی پەنا دەبەنە بەر ئەو.