Psaumes 132
1 Cantique des degrés. Éternel, souviens-toi de David, [et] de toutes ses afflictions!
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 Comment il a juré à l’Éternel, [et] fait un vœu au Puissant de Jacob:
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 Si j’entre dans la demeure de ma maison, si je monte sur le lit où je couche,
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4 Si je permets à mes yeux de dormir, à mes paupières de sommeiller,
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 Jusqu’à ce que j’aie trouvé un lieu pour l’Éternel, des demeures pour le Puissant de Jacob!
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Voici, nous avons entendu parler d’elle à Éphrata, nous l’avons trouvée dans les champs de Jaar.
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Entrons dans ses demeures, prosternons-nous devant le marchepied de ses pieds.
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 Lève-toi, Éternel! pour [entrer dans] ton repos, toi et l’arche de ta force!
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 Que tes sacrificateurs soient revêtus de justice, et que tes saints chantent de joie.
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 À cause de David, ton serviteur, ne repousse pas la face de ton oint.
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 L’Éternel a juré à David [en] vérité, il n’en reviendra pas: Je mettrai du fruit de ton ventre sur ton trône.
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 Si tes enfants gardent mon alliance et mes témoignages que je leur enseignerai, leurs fils aussi seront assis à perpétuité sur ton trône.
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Car l’Éternel a choisi Sion; il l’a désirée pour être son habitation:
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 C’est ici mon repos à perpétuité; ici j’habiterai, car je l’ai désirée.
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 Je bénirai abondamment ses vivres, je rassasierai de pain ses pauvres;
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 Et je revêtirai de salut ses sacrificateurs, et ses saints exulteront en chantant de joie.
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 Là je ferai germer la corne de David, j’ai préparé une lampe à mon oint.
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 Je revêtirai de honte ses ennemis; et sur lui fleurira sa couronne.
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
