< Psaumes 107 >
1 Célébrez l’Éternel! Car il est bon; car sa bonté demeure à toujours.
Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
2 Que les rachetés de l’Éternel le disent, ceux qu’il a rachetés de la main de l’oppresseur,
Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
3 Et qu’il a rassemblés des pays, du levant et du couchant, du nord et de la mer.
Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
4 Ils errèrent par le désert, dans un chemin solitaire; ils ne trouvèrent pas de ville pour y habiter;
Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
5 Ils étaient affamés et altérés, leur âme défaillait en eux.
Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
6 Alors ils crièrent à l’Éternel dans leur détresse, [et] il les délivra de leurs angoisses,
Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
7 Et les conduisit dans un chemin droit, pour aller dans une ville habitable.
Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
8 Qu’ils célèbrent l’Éternel pour sa bonté, et pour ses merveilles envers les fils des hommes!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
9 Car il a rassasié l’âme altérée, et a rempli de biens l’âme affamée.
Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
10 Ceux qui habitent dans les ténèbres et dans l’ombre de la mort, liés d’affliction et de fers,
Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
11 Parce qu’ils se sont rebellés contre les paroles de Dieu, et ont méprisé le conseil du Très-haut…
(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
12 Et il a humilié leur cœur par le travail; ils ont trébuché, sans qu’il y ait personne qui les secoure.
— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
13 Alors ils crièrent à l’Éternel dans leur détresse, [et] il les délivra de leurs angoisses:
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
14 Il les fit sortir des ténèbres et de l’ombre de la mort, et rompit leurs liens.
Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
15 Qu’ils célèbrent l’Éternel pour sa bonté, et pour ses merveilles envers les fils des hommes!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
16 Car il a brisé les portes d’airain, et a mis en pièces les barres de fer.
Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
17 Les insensés, à cause de la voie de leur transgression, et à cause de leurs iniquités, sont affligés;
Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
18 Leur âme abhorre toute nourriture, et ils touchent aux portes de la mort.
Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
19 Alors ils ont crié à l’Éternel dans leur détresse, [et] il les a délivrés de leurs angoisses.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
20 Il a envoyé sa parole et les a guéris, et les a retirés de leurs fosses.
У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
21 Qu’ils célèbrent l’Éternel pour sa bonté, et pour ses merveilles envers les fils des hommes,
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
22 Et qu’ils sacrifient des sacrifices d’actions de grâces, et qu’ils racontent ses œuvres avec des chants de joie!
Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
23 Ceux qui descendent sur la mer dans des navires, qui font [leur] travail sur les grandes eaux,
Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
24 Ceux-là voient les œuvres de l’Éternel, et ses merveilles dans les [eaux] profondes.
Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
25 Il a commandé, et a fait venir un vent de tempête, qui souleva ses flots:
Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
26 Ils montent aux cieux, ils descendent aux abîmes: leur âme se fond de détresse;
Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
27 Ils tournent et chancellent comme un homme ivre, et toute leur sagesse est venue à néant…
Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
28 Alors ils ont crié à l’Éternel dans leur détresse, et il les a fait sortir de leurs angoisses;
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
29 Il arrête la tempête, [la changeant] en calme, et les flots se taisent,
У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
30 Et ils se réjouissent de ce que les [eaux] sont apaisées, et il les conduit au port qu’ils désiraient.
Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
31 Qu’ils célèbrent l’Éternel pour sa bonté, et pour ses merveilles envers les fils des hommes;
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
32 Et qu’ils l’exaltent dans la congrégation du peuple, et le louent dans l’assemblée des anciens!
Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
33 Il change les fleuves en désert, et les sources d’eaux en sol aride,
У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
34 La terre fertile en terre salée, à cause de l’iniquité de ceux qui y habitent.
Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
35 Il change le désert en un étang d’eau, et la terre aride en des sources d’eaux;
У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
36 Et il y fait habiter les affamés; et ils y établissent des villes habitables,
Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
37 Et sèment les champs, et plantent des vignes, qui leur rapportent du fruit.
Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
38 Et il les bénit, et ils se multiplient beaucoup; et il ne laisse pas diminuer leur bétail; …
У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
39 Et ils diminuent, et sont accablés par l’oppression, le malheur, et le chagrin.
Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
40 Il verse le mépris sur les nobles, et les fait errer dans un désert où il n’y a pas de chemin;
У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
41 Mais il relève le pauvre de l’affliction, et donne des familles comme des troupeaux.
Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
42 Les hommes droits le verront et s’en réjouiront; et toute iniquité fermera sa bouche.
Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
43 Qui est sage prendra garde à ces choses, et comprendra les bontés de l’Éternel.
Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!