Proverbes 8

1 La sagesse ne crie-t-elle pas, et l’intelligence ne fait-elle pas retentir sa voix?

۱ آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

2 Au sommet des hauteurs, sur le chemin, aux carrefours, elle se tient debout.

۲ به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.

3 À côté des portes, à l’entrée de la ville, là où l’on passe pour entrer, elle crie:

۳ به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.

4 À vous, hommes, je crie, et ma voix [s’adresse] aux fils des hommes!

۴ که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.

5 Vous, simples, comprenez la prudence, et vous, sots, comprenez ce qu’est le sens.

۵ ‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.

6 Écoutez, car je dirai des choses excellentes, et l’ouverture de mes lèvres [prononcera] des choses droites;

۶ بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

7 car mon palais méditera la vérité, et la méchanceté sera une abomination pour mes lèvres.

۷ دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.

8 Toutes les paroles de ma bouche sont selon la justice, il n’y a rien en elles de pervers ni de tortueux;

۸ همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.

9 elles sont toutes claires pour celui qui a de l’intelligence, et droites pour ceux qui ont trouvé la connaissance.

۹ تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

10 Recevez mon instruction, et non pas de l’argent, et la connaissance plutôt que l’or fin choisi;

۱۰ تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

11 car la sagesse est meilleure que les rubis, et rien de ce qui fait nos délices ne l’égale.

۱۱ زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

12 Moi, la sagesse, je demeure avec la prudence, et je trouve la connaissance [qui vient] de la réflexion.

۱۲ من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.

13 La crainte de l’Éternel, c’est de haïr le mal. Je hais l’orgueil et la hauteur, et la voie d’iniquité, et la bouche perverse.

۱۳ ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.

14 À moi le conseil et le savoir-faire; je suis l’intelligence; à moi la force.

۱۴ مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

15 Par moi les rois règnent, et les princes statuent la justice.

۱۵ به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.

16 Par moi les chefs dominent, et les nobles, tous les juges de la terre.

۱۶ به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

17 J’aime ceux qui m’aiment; et ceux qui me recherchent me trouveront.

۱۷ من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

18 Avec moi sont les richesses et les honneurs, les biens éclatants et la justice.

۱۸ دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

19 Mon fruit est meilleur que l’or fin, même que l’or pur; et mon revenu [meilleur] que l’argent choisi.

۱۹ ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

20 Je marche dans le chemin de la justice, au milieu des sentiers de juste jugement,

۲۰ در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،

21 pour faire hériter les biens réels à ceux qui m’aiment, et pour remplir leurs trésors.

۲۱ تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

22 L’Éternel m’a possédée au commencement de sa voie, avant ses œuvres d’ancienneté.

۲۲ خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

23 Dès l’éternité je fus établie, dès le commencement, dès avant les origines de la terre.

۲۳ من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

24 Quand il n’y avait pas d’abîmes, j’ai été enfantée, quand il n’y avait pas de sources pleines d’eaux.

۲۴ هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

25 Avant que les montagnes soient établies sur leurs bases, avant les collines, j’ai été enfantée,

۲۵ قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

26 lorsqu’il n’avait pas encore fait la terre et les campagnes, et le commencement de la poussière du monde.

۲۶ چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

27 Quand il disposait les cieux, j’étais là; quand il ordonnait le cercle qui circonscrit la face de l’abîme,

۲۷ وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

28 quand il établissait les nuées en haut, quand il affermissait les sources des abîmes,

۲۸ وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

29 quand il imposait son décret à la mer, afin que les eaux n’outrepassent point son commandement, quand il décrétait les fondements de la terre:

۲۹ چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

30 j’étais alors à côté de lui son nourrisson, j’étais ses délices tous les jours, toujours en joie devant lui,

۳۰ آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.

31 me réjouissant en la partie habitable de sa terre, et mes délices étaient dans les fils des hommes.

۳۱ و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.

32 Maintenant donc, fils, écoutez-moi: bienheureux ceux qui gardent mes voies!

۳۲ پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

33 Écoutez l’instruction, et soyez sages, et ne la rejetez point.

۳۳ تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

34 Bienheureux l’homme qui m’écoute, veillant à mes portes tous les jours, gardant les poteaux de mes entrées!

۳۴ خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

35 Car celui qui m’a trouvée a trouvé la vie, et acquiert faveur de la part de l’Éternel;

۳۵ زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

36 mais celui qui pèche contre moi fait tort à son âme; tous ceux qui me haïssent aiment la mort.

۳۶ و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.