Proverbes 5
1 Mon fils, sois attentif à ma sagesse, incline ton oreille à mon intelligence,
Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.
2 pour garder les pensées réfléchies et pour que tes lèvres conservent la connaissance.
Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.
3 Car les lèvres de l’étrangère distillent du miel, et son palais est plus doux que l’huile;
Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.
4 mais à la fin elle est amère comme l’absinthe, aiguë comme une épée à deux tranchants.
Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.
Ayakları ölüme gider, Adımları ölüler diyarına ulaşır. (Sheol h7585)
6 de sorte qu’elle ne pèse pas le sentier de la vie; ses voies sont errantes: elle n’a pas de connaissance.
Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.
7 Et maintenant, [mes] fils, écoutez-moi, et ne vous détournez pas des paroles de ma bouche.
Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.
8 Éloigne ta voie d’auprès d’elle, et ne t’approche point de l’entrée de sa maison;
Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.
9 de peur que tu ne donnes ton honneur à d’autres, et tes années à l’homme cruel;
Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.
10 de peur que des étrangers ne se rassasient de ton bien, et que ton travail ne soit dans la maison d’un étranger;
Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.
11 et que tu ne gémisses à ta fin, quand ta chair et ton corps se consumeront;
Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.
12 et que tu ne dises: Comment ai-je haï l’instruction, et mon cœur a-t-il méprisé la répréhension?
“Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.
13 Comment n’ai-je pas écouté la voix de ceux qui m’instruisaient, ni incliné mon oreille vers ceux qui m’enseignaient?
“Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.
14 Peu s’en est fallu que je n’aie été dans toute sorte de mal, au milieu de la congrégation et de l’assemblée.
Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”
15 Bois des eaux de ta citerne, et de ce qui coule du milieu de ton puits.
Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.
16 Tes fontaines se répandront au-dehors, des ruisseaux d’eau dans les places.
Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?
17 Qu’elles soient à toi seul, et non à des étrangers avec toi.
Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.
18 Que ta source soit bénie, et réjouis-toi de la femme de ta jeunesse,
Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.
19 biche des amours, et chevrette pleine de grâce; que ses seins t’enivrent en tout temps; sois continuellement épris de son amour.
Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.
20 Et pourquoi, mon fils, serais-tu épris d’une étrangère, et embrasserais-tu le sein de l’étrangère?
Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?
21 Car les voies de l’homme sont devant les yeux de l’Éternel, et il pèse tous ses chemins.
RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.
22 Le méchant, ses iniquités le saisiront, et il sera tenu par les cordes de son péché;
Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.
23 il mourra faute de discipline, et il s’égarera dans la grandeur de sa folie.
Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.
