Proverbes 5
1 Mon fils, sois attentif à ma sagesse, incline ton oreille à mon intelligence,
| ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر، | ۱ |
2 pour garder les pensées réfléchies et pour que tes lèvres conservent la connaissance.
| تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد. | ۲ |
3 Car les lèvres de l’étrangère distillent du miel, et son palais est plus doux que l’huile;
| زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است. | ۳ |
4 mais à la fin elle est amère comme l’absinthe, aiguë comme une épée à deux tranchants.
| لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم. | ۴ |
| پایهایش به موت فرو می‌رود، وقدمهایش به هاویه متمسک می‌باشد. (Sheol h7585) | ۵ |
6 de sorte qu’elle ne pèse pas le sentier de la vie; ses voies sont errantes: elle n’a pas de connaissance.
| به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند. | ۶ |
7 Et maintenant, [mes] fils, écoutez-moi, et ne vous détournez pas des paroles de ma bouche.
| و الان‌ای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید. | ۷ |
8 Éloigne ta voie d’auprès d’elle, et ne t’approche point de l’entrée de sa maison;
| طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو. | ۸ |
9 de peur que tu ne donnes ton honneur à d’autres, et tes années à l’homme cruel;
| مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان. | ۹ |
10 de peur que des étrangers ne se rassasient de ton bien, et que ton travail ne soit dans la maison d’un étranger;
| و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود. | ۱۰ |
11 et que tu ne gémisses à ta fin, quand ta chair et ton corps se consumeront;
| که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد، | ۱۱ |
12 et que tu ne dises: Comment ai-je haï l’instruction, et mon cœur a-t-il méprisé la répréhension?
| و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد، | ۱۲ |
13 Comment n’ai-je pas écouté la voix de ceux qui m’instruisaient, ni incliné mon oreille vers ceux qui m’enseignaient?
| و آواز مرشدان خود را نشنیدم، و به معلمان خود گوش ندادم. | ۱۳ |
14 Peu s’en est fallu que je n’aie été dans toute sorte de mal, au milieu de la congrégation et de l’assemblée.
| نزدیک بود که هر گونه بدی را مرتکب شوم، در میان قوم و جماعت. | ۱۴ |
15 Bois des eaux de ta citerne, et de ce qui coule du milieu de ton puits.
| آب را از منبع خود بنوش، و نهرهای جاری را از چشمه خویش. | ۱۵ |
16 Tes fontaines se répandront au-dehors, des ruisseaux d’eau dans les places.
| جویهای تو بیرون خواهد ریخت، و نهرهای آب در شوارع عام، | ۱۶ |
17 Qu’elles soient à toi seul, et non à des étrangers avec toi.
| و از آن خودت به تنهایی خواهد بود، و نه از آن غریبان با تو. | ۱۷ |
18 Que ta source soit bénie, et réjouis-toi de la femme de ta jeunesse,
| چشمه تو مبارک باشد، و از زن جوانی خویش مسرور باش، | ۱۸ |
19 biche des amours, et chevrette pleine de grâce; que ses seins t’enivrent en tout temps; sois continuellement épris de son amour.
| مثل غزال محبوب و آهوی جمیل. پستانهایش تو را همیشه خرم سازد، و از محبت او دائم محفوظ باش. | ۱۹ |
20 Et pourquoi, mon fils, serais-tu épris d’une étrangère, et embrasserais-tu le sein de l’étrangère?
| لیکن‌ای پسر من، چرا از زن بیگانه فریفته شوی؟ و سینه زن غریب را در بر‌گیری؟ | ۲۰ |
21 Car les voies de l’homme sont devant les yeux de l’Éternel, et il pèse tous ses chemins.
| زیراکه راههای انسان در مدنظر خداوند است، وتمامی طریقهای وی را می‌سنجد. | ۲۱ |
22 Le méchant, ses iniquités le saisiront, et il sera tenu par les cordes de son péché;
| تقصیرهای شریر او را گرفتار می‌سازد، و به بندهای گناهان خود بسته می‌شود. | ۲۲ |
23 il mourra faute de discipline, et il s’égarera dans la grandeur de sa folie.
| او بدون ادب خواهد مرد، و به کثرت حماقت خویش تلف خواهد گردید. | ۲۳ |
