< Proverbes 27 >
1 Ne te glorifie pas du jour de demain, car tu ne sais pas ce qu’un jour enfantera.
Janganlah memuji diri karena esok hari, karena engkau tidak tahu apa yang akan terjadi hari itu.
2 Qu’un autre te loue, et non ta bouche, – un étranger, et non tes lèvres.
Biarlah orang lain memuji engkau dan bukan mulutmu, orang yang tidak kaukenal dan bukan bibirmu sendiri.
3 La pierre est pesante et le sable est lourd; mais l’humeur d’un fou est plus pesante que tous les deux.
Batu adalah berat dan pasirpun ada beratnya, tetapi lebih berat dari kedua-duanya adalah sakit hati terhadap orang bodoh.
4 La fureur est cruelle et la colère déborde, mais qui subsistera devant la jalousie?
Panas hati kejam dan murka melanda, tetapi siapa dapat tahan terhadap cemburu?
5 Mieux vaut une réprimande ouverte qu’un amour caché.
Lebih baik teguran yang nyata-nyata dari pada kasih yang tersembunyi.
6 Les blessures faites par un ami sont fidèles, mais les baisers de celui qui hait sont fréquents.
Seorang kawan memukul dengan maksud baik, tetapi seorang lawan mencium secara berlimpah-limpah.
7 L’âme rassasiée foule aux pieds les rayons de miel, mais pour l’âme qui a faim tout ce qui est amer est doux.
Orang yang kenyang menginjak-injak madu, tetapi bagi orang yang lapar segala yang pahit dirasakan manis.
8 Comme un oiseau erre çà et là loin de son nid, ainsi est l’homme qui erre loin de son lieu.
Seperti burung yang lari dari sarangnya demikianlah orang yang lari dari kediamannya.
9 L’huile et le parfum réjouissent le cœur, et la douceur d’un ami est [le fruit] d’un conseil qui vient du cœur.
Minyak dan wangi-wangian menyukakan hati, tetapi penderitaan merobek jiwa.
10 N’abandonne point ton ami, ni l’ami de ton père, et n’entre pas dans la maison de ton frère au jour de ta calamité. Mieux vaut un voisin proche qu’un frère éloigné.
Jangan kautinggalkan temanmu dan teman ayahmu. Jangan datang di rumah saudaramu pada waktu engkau malang. Lebih baik tetangga yang dekat dari pada saudara yang jauh.
11 Mon fils, sois sage et réjouis mon cœur, afin que j’aie de quoi répondre à celui qui m’outrage.
Anakku, hendaklah engkau bijak, sukakanlah hatiku, supaya aku dapat menjawab orang yang mencela aku.
12 L’homme avisé voit le mal [et] se cache; les simples passent outre [et] en portent la peine.
Kalau orang bijak melihat malapetaka, bersembunyilah ia, tetapi orang yang tak berpengalaman berjalan terus, lalu kena celaka.
13 Prends son vêtement, car il a cautionné autrui; et prends de lui un gage, à cause de l’étrangère.
Ambillah pakaian orang yang menanggung orang lain, dan tahanlah dia sebagai sandera ganti orang asing.
14 À celui qui bénit son ami à haute voix, se levant le matin de bonne heure, on le lui comptera comme une malédiction.
Siapa pagi-pagi sekali memberi selamat dengan suara nyaring, hal itu akan dianggap sebagai kutuk baginya.
15 Une gouttière continuelle en un jour de pluie, et une femme querelleuse, cela se ressemble.
Seorang isteri yang suka bertengkar serupa dengan tiris yang tidak henti-hentinya menitik pada waktu hujan.
16 Qui l’arrête, arrête le vent, et sa droite trouve de l’huile.
Siapa menahannya menahan angin, dan tangan kanannya menggenggam minyak.
17 Le fer s’aiguise par le fer, et un homme ranime le visage de son ami.
Besi menajamkan besi, orang menajamkan sesamanya.
18 Celui qui soigne le figuier mange de son fruit, et celui qui veille sur son maître sera honoré.
Siapa memelihara pohon ara akan memakan buahnya, dan siapa menjaga tuannya akan dihormati.
19 Comme dans l’eau le visage répond au visage, ainsi le cœur de l’homme répond à l’homme.
Seperti air mencerminkan wajah, demikianlah hati manusia mencerminkan manusia itu.
20 Le shéol et l’abîme sont insatiables, et les yeux de l’homme sont insatiables. (Sheol )
Dunia orang mati dan kebinasaan tak akan puas, demikianlah mata manusia tak akan puas. (Sheol )
21 Le creuset est pour l’argent, et le fourneau pour l’or, ainsi l’homme, pour la bouche qui le loue.
Kui untuk melebur perak dan perapian untuk melebur emas, dan orang dinilai menurut pujian yang diberikan kepadanya.
22 Quand tu broierais le fou dans un mortier, au milieu du grain, avec un pilon, sa folie ne se retirerait pas de lui.
Sekalipun engkau menumbuk orang bodoh dalam lesung, dengan alu bersama-sama gandum, kebodohannya tidak akan lenyap dari padanya.
23 Connais bien la face de ton menu bétail, veille sur tes troupeaux;
Kenallah baik-baik keadaan kambing dombamu, perhatikanlah kawanan hewanmu.
24 car l’abondance n’est pas pour toujours, et une couronne [dure-t-elle] de génération en génération?
Karena harta benda tidaklah abadi. Apakah mahkota tetap turun-temurun?
25 Le foin disparaît, et l’herbe tendre se montre, et l’on ramasse les herbes des montagnes.
Kalau rumput menghilang dan tunas muda nampak, dan rumput gunung dikumpulkan,
26 Les agneaux sont pour ton vêtement, et les boucs pour le prix d’un champ,
maka engkau mempunyai domba-domba muda untuk pakaianmu dan kambing-kambing jantan untuk pembeli ladang,
27 et l’abondance du lait de tes chèvres pour ta nourriture, pour la nourriture de ta maison, et pour la vie de tes servantes.
pula cukup susu kambing untuk makananmu dan makanan keluargamu, dan untuk penghidupan pelayan-pelayanmu perempuan.