Proverbes 27
1 Ne te glorifie pas du jour de demain, car tu ne sais pas ce qu’un jour enfantera.
Jangan membual tentang hari esok, karena engkau tidak tahu apa yang akan terjadi nanti.
2 Qu’un autre te loue, et non ta bouche, – un étranger, et non tes lèvres.
Janganlah memuji dirimu sendiri; biarlah orang lain yang melakukan hal itu, bahkan orang yang tidak kaukenal.
3 La pierre est pesante et le sable est lourd; mais l’humeur d’un fou est plus pesante que tous les deux.
Batu dan pasir itu masih ringan, bila dibandingkan dengan sakit hati yang ditimbulkan oleh orang bodoh.
4 La fureur est cruelle et la colère déborde, mais qui subsistera devant la jalousie?
Kemarahan itu kejam dan menghancurkan, tetapi menghadapi cemburu siapa tahan?
5 Mieux vaut une réprimande ouverte qu’un amour caché.
Lebih baik teguran yang terang-terangan daripada kasih yang tidak diungkapkan.
6 Les blessures faites par un ami sont fidèles, mais les baisers de celui qui hait sont fréquents.
Kawan memukul dengan cinta, tetapi musuh merangkul dengan bisa.
7 L’âme rassasiée foule aux pieds les rayons de miel, mais pour l’âme qui a faim tout ce qui est amer est doux.
Kalau kenyang, madu pun ditolak; kalau lapar, yang pahit pun terasa enak.
8 Comme un oiseau erre çà et là loin de son nid, ainsi est l’homme qui erre loin de son lieu.
Orang yang meninggalkan rumahnya, seperti burung yang meninggalkan sarangnya.
9 L’huile et le parfum réjouissent le cœur, et la douceur d’un ami est [le fruit] d’un conseil qui vient du cœur.
Sebagaimana minyak harum dan wangi-wangian menyenangkan hati, demikian juga kebaikan kawan menyegarkan jiwa.
10 N’abandonne point ton ami, ni l’ami de ton père, et n’entre pas dans la maison de ton frère au jour de ta calamité. Mieux vaut un voisin proche qu’un frère éloigné.
Jangan lupa kawanmu atau kawan ayahmu. Dalam kesukaran janganlah minta bantuan saudaramu; tetangga yang dekat lebih berguna daripada saudara yang jauh.
11 Mon fils, sois sage et réjouis mon cœur, afin que j’aie de quoi répondre à celui qui m’outrage.
Anakku, hendaklah engkau bijaksana, agar aku senang dan dapat menjawab bila dicela.
12 L’homme avisé voit le mal [et] se cache; les simples passent outre [et] en portent la peine.
Orang bijaksana menghindar apabila melihat bahaya; orang bodoh berjalan terus lalu tertimpa malapetaka.
13 Prends son vêtement, car il a cautionné autrui; et prends de lui un gage, à cause de l’étrangère.
Siapa mau menanggung utang orang lain, layak diambil miliknya sebagai jaminan janjinya.
14 À celui qui bénit son ami à haute voix, se levant le matin de bonne heure, on le lui comptera comme une malédiction.
Siapa pagi-pagi mengucapkan salam kepada kawannya dengan suara yang kuat, dianggap mengucapkan laknat.
15 Une gouttière continuelle en un jour de pluie, et une femme querelleuse, cela se ressemble.
Istri yang suka pertengkaran seperti bunyi hujan yang turun seharian.
16 Qui l’arrête, arrête le vent, et sa droite trouve de l’huile.
Tak mungkin ia disuruh diam, seperti angin tak bisa ditahan dan minyak tak bisa digenggam.
17 Le fer s’aiguise par le fer, et un homme ranime le visage de son ami.
Sebagaimana baja mengasah baja, begitu pula manusia belajar dari sesamanya.
18 Celui qui soigne le figuier mange de son fruit, et celui qui veille sur son maître sera honoré.
Siapa memelihara pohon, akan makan buahnya. Pelayan akan dihargai bila memanjakan tuannya.
19 Comme dans l’eau le visage répond au visage, ainsi le cœur de l’homme répond à l’homme.
Sebagaimana air memantulkan wajahmu, demikian juga hatimu menunjukkan dirimu.
Di dunia orang mati, selalu ada tempat; begitu pula keinginan manusia tidak ada batasnya. (Sheol h7585)
21 Le creuset est pour l’argent, et le fourneau pour l’or, ainsi l’homme, pour la bouche qui le loue.
Emas dan perak diuji dalam perapian; orang dikenal dari sikapnya terhadap pujian.
22 Quand tu broierais le fou dans un mortier, au milieu du grain, avec un pilon, sa folie ne se retirerait pas de lui.
Sekalipun orang bodoh dipukul sekeras-kerasnya, tak akan lenyap kebodohannya.
23 Connais bien la face de ton menu bétail, veille sur tes troupeaux;
Peliharalah ternakmu baik-baik,
24 car l’abondance n’est pas pour toujours, et une couronne [dure-t-elle] de génération en génération?
karena kekayaan tidak akan kekal, bahkan kuasa untuk memerintah pun tidak akan tetap selama-lamanya.
25 Le foin disparaît, et l’herbe tendre se montre, et l’on ramasse les herbes des montagnes.
Rumput di ladang dan di gunung dipotong dan dikumpulkan untuk ternakmu itu, tapi sementara itu tumbuhlah rumput yang baru.
26 Les agneaux sont pour ton vêtement, et les boucs pour le prix d’un champ,
Dari bulu domba-dombamu engkau mendapat pakaian, dan dari uang penjualan sebagian kambing-kambingmu engkau dapat membeli tanah yang baru.
27 et l’abondance du lait de tes chèvres pour ta nourriture, pour la nourriture de ta maison, et pour la vie de tes servantes.
Dari kambing-kambingmu yang lain engkau mendapat susu untuk dirimu dan keluargamu serta pelayan-pelayanmu.
