Proverbes 21
1 Le cœur d’un roi, dans la main de l’Éternel, est des ruisseaux d’eau; il l’incline à tout ce qui lui plaît.
Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.
2 Toute voie de l’homme est droite à ses yeux; mais l’Éternel pèse les cœurs.
Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.
3 Pratiquer ce qui est juste et droit, est une chose plus agréable à l’Éternel qu’un sacrifice.
Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.
4 L’élévation des yeux et un cœur qui s’enfle, la lampe des méchants, c’est péché.
Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.
5 Les pensées d’un homme diligent [ne mènent] qu’à l’abondance; mais tout étourdi [ne court] qu’à la disette.
Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.
6 Acquérir des trésors par une langue fausse, c’est une vanité fugitive de ceux qui cherchent la mort.
Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.
7 La dévastation des méchants les emporte, car ils refusent de pratiquer ce qui est droit.
Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.
8 La voie d’un homme coupable est détournée; mais l’œuvre de celui qui est pur est droite.
Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.
9 Mieux vaut habiter sur le coin d’un toit, que [d’avoir] une femme querelleuse et une maison en commun.
Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
10 L’âme du méchant désire le mal; son prochain ne trouve pas grâce à ses yeux.
Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.
11 Quand on punit le moqueur, le simple devient sage; et quand on instruit le sage, il reçoit de la connaissance.
Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.
12 Il y a un juste qui considère attentivement la maison du méchant, il renverse les méchants dans le malheur.
Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.
13 Celui qui ferme son oreille au cri du pauvre, criera lui aussi, et on ne lui répondra pas.
Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.
14 Un don [fait] en secret apaise la colère, et un présent [mis] dans le sein [calme] une violente fureur.
Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.
15 C’est une joie pour le juste de pratiquer ce qui est droit, mais c’est la ruine pour les ouvriers d’iniquité.
Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.
16 L’homme qui s’égare du chemin de la sagesse demeurera dans l’assemblée des trépassés.
Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.
17 Celui qui aime la joie sera dans l’indigence; celui qui aime le vin et l’huile ne s’enrichira pas.
Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.
18 Le méchant est une rançon pour le juste, et le perfide est à la place des hommes intègres.
Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.
19 Mieux vaut habiter dans une terre déserte, qu’avec une femme querelleuse et irritable.
Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.
20 Il y a un trésor désirable et de l’huile dans la demeure du sage; mais l’homme insensé les engloutit.
Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.
21 Qui poursuit la justice et la bonté trouvera la vie, la justice, et la gloire.
Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.
22 Le sage monte dans la ville des hommes forts, et abat la force de ce qui en faisait la sécurité.
Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.
23 Qui garde sa bouche et sa langue, garde son âme de détresses.
Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.
24 Orgueilleux, arrogant, moqueur, est le nom de celui qui agit avec colère et orgueil.
Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.
25 Le désir du paresseux le tue, car ses mains refusent de travailler.
Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.
26 Tout le jour il désire avidement; mais le juste donne et ne retient pas.
Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.
27 Le sacrifice des méchants est une abomination; combien plus s’ils l’apportent avec une pensée mauvaise.
Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.
28 Le témoin menteur périra; mais l’homme qui écoute parlera à toujours.
Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
29 L’homme méchant enhardit son visage, mais celui qui est droit règle sa voie.
Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.
30 Il n’y a point de sagesse, et il n’y a point d’intelligence, et il n’y a point de conseil, en présence de l’Éternel.
Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
31 Le cheval est préparé pour le jour de la bataille, mais la délivrance est à l’Éternel.
Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.
