Proverbes 21

1 Le cœur d’un roi, dans la main de l’Éternel, est des ruisseaux d’eau; il l’incline à tout ce qui lui plaît.

دل پادشاه در دست خداوند است، او آن را مانند آب جوی، به هر سو که بخواهد هدایت می‌کند.

2 Toute voie de l’homme est droite à ses yeux; mais l’Éternel pèse les cœurs.

تمام کارهای انسان به نظر خودش درست است، اما انگیزه‌ها را خداوند می‌بیند.

3 Pratiquer ce qui est juste et droit, est une chose plus agréable à l’Éternel qu’un sacrifice.

به جا آوردن عدالت و انصاف بیشتر از تقدیم قربانیها خداوند را خشنود می‌سازد.

4 L’élévation des yeux et un cœur qui s’enfle, la lampe des méchants, c’est péché.

غرور و تکبر گناهانی هستند که آدم بدکار توسط آنها شناخته می‌شود.

5 Les pensées d’un homme diligent [ne mènent] qu’à l’abondance; mais tout étourdi [ne court] qu’à la disette.

زیرکی و کوشش، انسان را توانگر می‌کند، اما شتابزدگی باعث فقر می‌شود.

6 Acquérir des trésors par une langue fausse, c’est une vanité fugitive de ceux qui cherchent la mort.

ثروتی که با زبان دروغگو به دست آید، بخاری است بی‌دوام و تله‌ای مرگبار.

7 La dévastation des méchants les emporte, car ils refusent de pratiquer ce qui est droit.

ظلم بدکارانی که نمی‌خواهند راستی را به جا آورند، عاقبت به سوی خودشان باز می‌گردد و آنان را نابود می‌کند.

8 La voie d’un homme coupable est détournée; mais l’œuvre de celui qui est pur est droite.

راه آدم گناهکار کج است ولی شخص پاک در راستی گام برمی‌دارد.

9 Mieux vaut habiter sur le coin d’un toit, que [d’avoir] une femme querelleuse et une maison en commun.

سکونت در گوشهٔ پشت بام بهتر است از زندگی کردن با زن ستیزه‌جو در یک خانه مشترک.

10 L’âme du méchant désire le mal; son prochain ne trouve pas grâce à ses yeux.

آدم بدکار شرارت را دوست دارد، و همسایه‌اش نیز از دست او در امان نیست.

11 Quand on punit le moqueur, le simple devient sage; et quand on instruit le sage, il reçoit de la connaissance.

جاهلان تا تنبیه شدن مسخره‌کنندگان را نبینند درس عبرت نمی‌گیرند، اما دانایان تنها با شنیدن می‌آموزند.

12 Il y a un juste qui considère attentivement la maison du méchant, il renverse les méchants dans le malheur.

خداشناسان از مشاهدهٔ خراب شدن خانهٔ بدکاران و هلاکت ایشان پند می‌گیرند.

13 Celui qui ferme son oreille au cri du pauvre, criera lui aussi, et on ne lui répondra pas.

آنکه فریاد فقیران را نشنیده می‌گیرد در روز تنگدستی خود نیز فریادرسی نخواهد داشت.

14 Un don [fait] en secret apaise la colère, et un présent [mis] dans le sein [calme] une violente fureur.

هدیه‌ای که در خفا داده می‌شود خشم را می‌خواباند و رشوهٔ پنهانی غضب شدید را فرو می‌نشاند.

15 C’est une joie pour le juste de pratiquer ce qui est droit, mais c’est la ruine pour les ouvriers d’iniquité.

اجرای عدالت برای عادلان شادی‌بخش است، اما برای ظالمان مصیبت‌بار.

16 L’homme qui s’égare du chemin de la sagesse demeurera dans l’assemblée des trépassés.

مرگ در انتظار کسانی است که از راه حکمت منحرف می‌شوند.

17 Celui qui aime la joie sera dans l’indigence; celui qui aime le vin et l’huile ne s’enrichira pas.

کسی که خوشگذرانی را دوست دارد، تهیدست می‌شود و آدم میگسار و عیاش هرگز ثروتمند نخواهد شد.

18 Le méchant est une rançon pour le juste, et le perfide est à la place des hommes intègres.

بدکاران در همان دامی که برای درستکاران نهاده‌اند، گرفتار می‌شوند.

19 Mieux vaut habiter dans une terre déserte, qu’avec une femme querelleuse et irritable.

سکونت در بیابان بی‌آب و علف بهتر است از زندگی کردن با زن ستیزه‌جو.

20 Il y a un trésor désirable et de l’huile dans la demeure du sage; mais l’homme insensé les engloutit.

خانهٔ شخص دانا پر از نعمت و ثروت است، ولی آدم نادان هر چه به دست می‌آورد بر باد می‌دهد.

21 Qui poursuit la justice et la bonté trouvera la vie, la justice, et la gloire.

درستکار و مهربان باش تا عمر خوشی داشته باشی و از احترام و موفقیت برخوردار شوی.

22 Le sage monte dans la ville des hommes forts, et abat la force de ce qui en faisait la sécurité.

یک مرد دانا می‌تواند شهر زورمندان را بگیرد و قلعه اعتمادشان را فرو بریزد.

23 Qui garde sa bouche et sa langue, garde son âme de détresses.

هر که مواظب سخنانش باشد جانش را از مصیبتها نجات خواهد داد.

24 Orgueilleux, arrogant, moqueur, est le nom de celui qui agit avec colère et orgueil.

کسانی که دیگران را مسخره می‌کنند، مغرور و متکبرند.

25 Le désir du paresseux le tue, car ses mains refusent de travailler.

داشتن اشتیاق و آرزو برای شخص تنبل کشنده است، زیرا برای رسیدن به آن تن به کار نمی‌دهد.

26 Tout le jour il désire avidement; mais le juste donne et ne retient pas.

او تمام روز در آرزوی گرفتن به سر می‌برد؛ ولی شخص خداشناس سخاوتمند است و از بخشیدن به دیگران دریغ نمی‌کند.

27 Le sacrifice des méchants est une abomination; combien plus s’ils l’apportent avec une pensée mauvaise.

خدا از قربانیهای بدکاران نفرت دارد، بخصوص اگر با نیت بد تقدیم شده باشد.

28 Le témoin menteur périra; mais l’homme qui écoute parlera à toujours.

شاهد دروغگو نابود خواهد شد، اما سخنان شخص امین تا ابد باقی خواهد ماند.

29 L’homme méchant enhardit son visage, mais celui qui est droit règle sa voie.

آدم بدکار خودسرانه عمل می‌کند، اما شخص درستکار تمام جوانب امر را می‌سنجد.

30 Il n’y a point de sagesse, et il n’y a point d’intelligence, et il n’y a point de conseil, en présence de l’Éternel.

هیچ حکمت و بصیرت و نقشه‌ای نمی‌تواند علیه خداوند عمل کند.

31 Le cheval est préparé pour le jour de la bataille, mais la délivrance est à l’Éternel.

انسان اسب را برای روز جنگ آماده می‌کند، ولی پیروزی را خداوند می‌بخشد.