< Proverbes 21 >

1 Le cœur d’un roi, dans la main de l’Éternel, est des ruisseaux d’eau; il l’incline à tout ce qui lui plaît.
TUHAN berkuasa mengarahkan hati raja sesuai kehendak-Nya, seperti petani mengatur arah pengairan di sawahnya.
2 Toute voie de l’homme est droite à ses yeux; mais l’Éternel pèse les cœurs.
Setiap orang menganggap pilihan hidupnya baik, tetapi TUHANlah yang mengetahui dan menilai maksud hatinya.
3 Pratiquer ce qui est juste et droit, est une chose plus agréable à l’Éternel qu’un sacrifice.
TUHAN lebih berkenan pada cara hidup yang adil dan benar daripada kurban persembahan.
4 L’élévation des yeux et un cœur qui s’enfle, la lampe des méchants, c’est péché.
Sombong dan suka merendahkan orang lain— kedua sifat itu selalu membawa orang ke dalam kejahatan.
5 Les pensées d’un homme diligent [ne mènent] qu’à l’abondance; mais tout étourdi [ne court] qu’à la disette.
Rencana yang baik disertai kerja keras menghasilkan keuntungan. Bertindak terburu-buru tanpa pikir panjang menghasilkan kemiskinan.
6 Acquérir des trésors par une langue fausse, c’est une vanité fugitive de ceux qui cherchent la mort.
Kekayaan yang diperoleh dengan tidak jujur akan cepat menguap dan mengantarkan pemiliknya pada kebinasaan.
7 La dévastation des méchants les emporte, car ils refusent de pratiquer ce qui est droit.
Orang jahat tidak mau berbuat benar, dan kelakuan jahat mereka kelak menghancurkan dirinya sendiri.
8 La voie d’un homme coupable est détournée; mais l’œuvre de celui qui est pur est droite.
Orang yang menyembunyikan dosa hidup berliku-liku, tetapi orang yang jujur hidupnya lurus dan benar.
9 Mieux vaut habiter sur le coin d’un toit, que [d’avoir] une femme querelleuse et une maison en commun.
Lebih baik hidup sendirian di kamar yang sempit daripada tinggal di rumah besar bersama istri yang suka bertengkar.
10 L’âme du méchant désire le mal; son prochain ne trouve pas grâce à ses yeux.
Orang jahat selalu mencari kesempatan untuk menyakiti dan tak punya belas kasihan kepada siapa pun, bahkan temannya sendiri.
11 Quand on punit le moqueur, le simple devient sage; et quand on instruit le sage, il reçoit de la connaissance.
Bila orang yang suka menghina dihajar, maka orang yang tak berpengalaman dapat mengambil pelajaran. Bila orang bijak ditegur, dia akan semakin bijak.
12 Il y a un juste qui considère attentivement la maison du méchant, il renverse les méchants dans le malheur.
Allah Yang Mahaadil mengetahui segalanya, bahkan yang paling tersembunyi dalam kehidupan orang jahat, dan Dia akan menghancurkan mereka.
13 Celui qui ferme son oreille au cri du pauvre, criera lui aussi, et on ne lui répondra pas.
Siapa yang tidak mau mendengar seruan orang miskin, kelak dia sendiri tidak akan didengar pada waktu berteriak minta tolong.
14 Un don [fait] en secret apaise la colère, et un présent [mis] dans le sein [calme] une violente fureur.
Amarah seseorang dapat diredakan dengan memberi hadiah kepadanya secara empat mata.
15 C’est une joie pour le juste de pratiquer ce qui est droit, mais c’est la ruine pour les ouvriers d’iniquité.
Ketika keadilan ditegakkan, orang benar bersukacita, tetapi orang jahat ketakutan.
16 L’homme qui s’égare du chemin de la sagesse demeurera dans l’assemblée des trépassés.
Orang yang tidak menggunakan akal sehatnya akan segera terkumpul bersama orang-orang bebal lain yang sudah lebih dulu mati!
17 Celui qui aime la joie sera dans l’indigence; celui qui aime le vin et l’huile ne s’enrichira pas.
Orang yang senang berfoya-foya akan jatuh miskin. Orang yang suka mabuk-mabukan dan bermewah-mewah tidak akan pernah kaya.
18 Le méchant est une rançon pour le juste, et le perfide est à la place des hommes intègres.
Karena TUHAN menjaga orang jujur, kejahatan yang direncanakan orang jahat kepada orang jujur justru menimpa dirinya sendiri.
19 Mieux vaut habiter dans une terre déserte, qu’avec une femme querelleuse et irritable.
Lebih baik hidup sendirian di padang belantara daripada tinggal di rumah bersama istri yang suka bertengkar dan mengomel.
20 Il y a un trésor désirable et de l’huile dans la demeure du sage; mais l’homme insensé les engloutit.
Orang yang bijak mengatur persediaan harta dan makanan di rumahnya, tetapi orang bodoh tidak mengendalikan diri dan menghabiskan segala miliknya.
21 Qui poursuit la justice et la bonté trouvera la vie, la justice, et la gloire.
Senantiasa lakukanlah apa yang benar dan baik bagi sesama, maka engkau akan panjang umur, hidup sejahtera, dan dihormati.
22 Le sage monte dans la ville des hommes forts, et abat la force de ce qui en faisait la sécurité.
Dengan kebijaksanaannya, orang bijak sanggup merebut kota orang-orang kuat dan meruntuhkan benteng pertahanan yang mereka andalkan.
23 Qui garde sa bouche et sa langue, garde son âme de détresses.
Orang yang berbicara dengan hati-hati menjauhkan dirinya dari masalah.
24 Orgueilleux, arrogant, moqueur, est le nom de celui qui agit avec colère et orgueil.
Orang yang angkuh, tinggi hati, besar mulut, dan selalu meremehkan orang, panggillah dia si sombong.
25 Le désir du paresseux le tue, car ses mains refusent de travailler.
Keinginan si pemalas terbawa sampai mati sebab dia tidak mau bekerja.
26 Tout le jour il désire avidement; mais le juste donne et ne retient pas.
Orang yang serakah selalu menginginkan lebih untuk dirinya sendiri, tetapi orang benar suka memberi dengan limpah.
27 Le sacrifice des méchants est une abomination; combien plus s’ils l’apportent avec une pensée mauvaise.
TUHAN jijik melihat kurban dari orang yang jahat, apalagi jika dipersembahkan dengan maksud jahat.
28 Le témoin menteur périra; mais l’homme qui écoute parlera à toujours.
Saksi yang berdusta akan dibinasakan, tetapi perkataan dari saksi yang dapat dipercaya akan diperhatikan dan diingat.
29 L’homme méchant enhardit son visage, mais celui qui est droit règle sa voie.
Orang jahat berlagak berani, tetapi orang jujur mengatur langkahnya dengan benar.
30 Il n’y a point de sagesse, et il n’y a point d’intelligence, et il n’y a point de conseil, en présence de l’Éternel.
Tidak ada kebijaksanaan, pengertian, dan rancangan manusia yang sanggup melebihi hikmat TUHAN.
31 Le cheval est préparé pour le jour de la bataille, mais la délivrance est à l’Éternel.
Pasukan raja mempersiapkan semua kuda dan kereta untuk bertempur, tetapi TUHANlah yang menentukan kemenangan.

< Proverbes 21 >