Proverbes 20
1 Le vin est moqueur, la boisson forte est tumultueuse, et quiconque s’y égare n’est pas sage.
Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.
2 La terreur du roi est comme le rugissement d’un jeune lion: qui l’irrite, pèche contre sa propre âme.
Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.
3 C’est la gloire d’un homme que de s’abstenir des contestations, mais chaque fou s’y engage.
Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.
4 À cause de l’hiver, le paresseux ne laboure pas; lors de la moisson, il mendiera et n’aura rien.
Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.
5 Le conseil dans le cœur d’un homme est une eau profonde, et l’homme intelligent y puise.
Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.
6 Nombre d’hommes proclament chacun sa bonté; mais un homme fidèle, qui le trouvera?
Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?
7 Le juste marche dans son intégrité; heureux ses fils après lui!
Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.
8 Le roi siège sur le trône du jugement; il dissipe tout mal par son regard.
Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.
9 Qui dira: J’ai purifié mon cœur, je suis net de mon péché?
Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?
10 Poids et poids, épha et épha, sont tous deux en abomination à l’Éternel.
Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.
11 Même un jeune garçon se fait connaître par ses actions, si sa conduite est pure et si elle est droite.
Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
12 Et l’oreille qui entend et l’œil qui voit, l’Éternel les a faits tous les deux.
Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.
13 N’aime pas le sommeil, de peur que tu ne deviennes pauvre; ouvre tes yeux, [et] rassasie-toi de pain.
Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.
14 Mauvais, mauvais! dit l’acheteur; puis il s’en va et se vante.
Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.
15 Il y a de l’or et beaucoup de rubis; mais les lèvres de la connaissance sont un vase précieux.
Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.
16 Prends son vêtement, car il a cautionné autrui; et prends de lui un gage, à cause des étrangers.
Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
17 Le pain du mensonge est agréable à l’homme; mais ensuite, sa bouche est pleine de gravier.
Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.
18 Les plans s’affermissent par le conseil; et fais la guerre avec prudence.
Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.
19 Qui va rapportant révèle le secret; aussi ne te mêle pas avec le bavard.
Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.
20 Qui maudit son père et sa mère, – sa lampe s’éteindra au sein des ténèbres.
Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.
21 L’héritage acquis avec hâte au commencement, ne sera pas béni à la fin.
Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.
22 Ne dis point: Je rendrai le mal. Attends-toi à l’Éternel, et il te sauvera.
Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.
23 Poids et poids est en abomination à l’Éternel, et la fausse balance n’est pas une chose bonne.
Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
24 Les pas de l’homme viennent de l’Éternel; et comment un homme comprendrait-il sa propre voie?
Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
25 C’est un piège pour l’homme que de dire précipitamment: Chose sainte! – et, après des vœux, d’examiner.
Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
26 Un roi sage disperse les méchants, et ramène sur eux la roue.
Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
27 L’esprit de l’homme est une lampe de l’Éternel; il sonde toutes les profondeurs du cœur.
Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
28 La bonté et la vérité préservent le roi, et il soutient son trône par la bonté.
Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
29 L’ornement des jeunes gens, c’est leur force; et la gloire des vieillards, ce sont les cheveux blancs.
Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
30 Les meurtrissures [et] les plaies nettoient le mal, et les coups, les profondeurs de l’âme.
Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.
